"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 8)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ยินดี จึงพาครอบครัวแลทหารทั้งปวงไปถึงกลางทาง ซุนเขียนก็นำเล่าปี่ กวนอู เตียวหุยเข้าไปคำนับเล่าเปียว ฝ่ายเล่าเปียวก็พาเล่าปี่ กวนอู เตียวหุยเข้าไปในเมือง ให้แต่งโต๊ะเลี้ยงดูแล้วจัดที่ให้เล่าปี่ กวนอู เตียวหุยอยู่

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 7)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ทหารหยุดพักอยู่ใกล้ฝั่งน้ำ แลชาวบ้านทั้งปวงมีความสงสารด้วยเล่าปี่อดหยากมา ก็ชวนกันเอาข้าวกับสุกรเป็นไก่ มาให้เล่าปี่เป็นอันมาก เล่าปี่มีความยินดี จึงเอาของนั้นแจกทหารทั้งปวงให้เลี้ยงดูกัน

เล่าปี่จึงทอดใจใหญ่แล้วว่าแก่คนทั้งปวงว่า ท่านเหล่านี้ล้วนมีสติปัญญาแลฝีมือ เหตุใดจะสู้ทรมานลำบากกายมาติดตามเรา ซึ่งเป็นคนหาวาสนาไม่นี้จะเอาประโยชน์สิ่งใด ซึ่งท่านได้มีคุณช่วยพาเรามาให้พ้นภัยนี้ ก็เหมือนหนึ่งเราได้ที่อาศัยแล้ว ท่านจะมาทรมานอยู่ด้วยเราไยให้ลำบากกาย จงพากันไปขวนขวายหามูลนายซึ่งมีวาสนามากจึงจะได้อยู่เย็นเป็นสุขสืบไป ทหารทั้งปวงได้ยินเล่าปี่ว่าดังนั้นก็มีความสงสารต่างคนต่างร้องไห้รัก

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 6)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ตะลุมบอน เล่าปี่เห็นว่าจวนตัวนักก็ทิ้งจูล่งกับทหารทั้งปวงเสีย แล้วขับม้าเล็ดลอดออกมาได้แต่ผู้เดียว รีบหนีไปทางซอกเขา พอเวลารุ่งขึ้นทหารกองหนึ่งยกมาประมาณสามพันเศษ เล่าปี่ตกใจชักม้าเข้าแอบเนินเขาอยู่ ครั้นทหารนั้นมาใกล้ เล่าปี่เห็นเล่าเพ็กกับซุนเขียน บิต๊ก บิฮอง กันหยงพาครอบครัวแลทหารทั้งปวงมาเล่าปี่ก็ค่อยคลายใจ เล่าเพ็กจึงบอกเล่าปี่ว่า แฮหัวตุ้นมีฝีมือกล้าหาญนัก คุมทหารไปล้อมเมืองไว้เป็นอันมาก ข้าพเจ้าต้านทานมิได้จึงพาครอบครัวท่านหนีมา แฮหัวตุ้นคุมทหารตามมาถึงกลางทาง พอพบกวนอูได้ช่วยรบพุ่งต้านทานข้าพเจ้าจึงมาได้  เล่าปี่แจ้งดังนั้นจึงถามว่า บัดนี้กวนอูอยู่แห่งใดจึงไม่มาพร้อมกัน เล่าเพ็กจึงบอกว่าท่านอย่าวิตกเลย กวนอูหาเป็นอันตรายไม่ ป้องกันตามมาข้างหลัง ท่านจงรีบหนีไปให้พ้นภัยก่อน

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 5)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

สามก๊ก "แผ่นดินเดือด"

เมืองไว้ โจโฉแจ้งในหนังสือดังนั้นก็ตกใจ ยกกองทัพถอยมาถึงแม่น้ำฮองโห แต่งให้โจหองคุมทหารตั้งค่ายขัดทัพอยู่ แล้วโจโฉก็ยกตัดทางไปสกัดทัพเล่าปี่

ฝ่ายเล่าปี่กับกวนอู เตียวหุย จูล่ง คุมทหารประมาณห้าหมื่นเศษ ยกมาจะตีเมืองฮูโต๋ ครั้นมาถึงตำบลเขาชองสัน รู้ว่ากองทัพโจโฉยกมา เล่าปี่ก็ให้หยุดทหารตั้งมั่นไว้เป็นสามค่าย ค่ายกลางนั้นเล่าปี่กับจูล่งคุมทหารรักษาอยู่ ค่ายตะวันออกกวนอูคุมทหารอยู่รักษา ค่ายตะวันตกนั้นเตียวหุยรักษาอยู่

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 4)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

อยู่เป็นสามารถ เคาทูจึงขับม้ารำทวนเข้าไล่ฆ่าฟันทหารเลวล้มตายเป็นอันมาก แล้วหักหาซลุยไล่เข้าไปฆ่าทหารเอกอ้วนเสี้ยวเสียประมาณสิบเอ็ดสิบสองคน ทหารอ้วนเสี้ยวต้านทานมิได้ก็แตกระส่ำระสาย อ้วนเสี้ยวเห็นดังนั้นก็พาบุตรทั้งสามคนกับหลานแลทหารทั้งปวงแตกพ่านหนี โจโฉเห็นได้ทีก็ขับทหารรุกไล่ไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 3)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

เป็นไรมี แล้วว่าครั้งพระเจ้าหวนเต้ได้เสวยราชสมบัตินั้น มีชายคนหนึ่งชื่ออิกุ๋ย ชาวเมืองเสียวตั๋ง มาขออาศัย ณ เรือนข้าพเจ้า ครั้นเวลากลางคืน เห็นดาขึ้นข้างฝ่ายเหนือดวงหนึ่งใหญ่มีรัศมีเหลือง อิกุ๋ยนั้นรู้ตำราดูดาวจึงทำนายไว้ว่า ยังอีกห้าสิบปีจะมีผู้มีบุญมาปราบศัตรูที่ตำบลแม่น้ำฮองโห ข้าพเจ้านับแต่อิกุ๋ยทำนายมาจนถึงทุกวันนี้ก็ครบห้าสิบปีแล้ว อันอ้วนเสี้ยวนั้นหาสติปัญญามิได้ จะทำการสิ่งใดก็มีแต่หยาบช้าซึ่งยกกองทัพมารบท่านถึงตำบลกัวต๋อนั้น ทหารอ้วนเสี้ยวก็มีมากกว่าท่านถึงเก้าส่วนสิบส่วน เผอิญให้ท่านรบแตกไป ข้าพเจ้าเห็นว่าตัวท่านเป็นผู้มีบุญเหมือนอิกุ๋ยทำนายไว้ แลอาณาประชาราษฎรข้าขอบขัณฑเสมาครั้งนี้ จะอยู่เย็นเป็นสุขเพราะบุญของท่านสืบไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 2)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ด้วยเหตุว่าน้ำใจอ้วนเสี้ยวนั้นถือมานะอยู่ว่าตัวเป็นใหญ่ มิได้เอาความคิดผู้ใด ทำอาการประหนึ่งว่าตัวนั้นกล้าหาญมีสติปัญญาลึกซึ้งหาผู้ใดจะเสมอมิได้ ผู้คุมได้ฟังดังนั้นก็ยังคิดสงสัยอยู่ พอทหารอ้วนเสี้ยวถือกระบี่เข้ามาบอกแก่ผู้คุมว่า อ้วนเสี้ยวใช้เรามาให้ฆ่าเตียนห้องเสีย จงเร่งเอาตัวออกมา เราจะฆ่าเสียตามอ้วนเสี้ยวสั่ง

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 1)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ขณะเมื่ออ้วนเสี้ยวแตกไปนั้น ทหารโจโฉกองหนึ่งเข้าไปในค่ายเห็นจอสิวต้องจำอยู่ ก็เอาตัวมาให้โจโฉ โจโฉเห็นทหารได้จอสิวมา จึงสั่งให้ถอดเครื่องจำออกเสีย แล้วว่าเรากับจอสิวรู้จักกันมาแต่ก่อน จอสิวเห็นโจโฉทำดังนั้น ก็รู้ว่าโจโฉจะเกลี้ยกล่อมเอาไว้ด้วย จึงร้องว่าอ้ายโจโฉมึงอย่าพักมาเกลี้ยกล่อมกูเลยกูหาอ่อนน้อมต่อมึงไม่

โจโฉได้ฟังจอสิวว่าหยาบช้าดังนั้นมิได้มีความโกรธ จึงเอาเงินทองเสื้อผ้าให้แก่จอสิว แล้วว่าอ้วนเสี้ยวนั้นเป็นคนหาสติปัญญามิได้จึงไม่เลี้ยงท่านให้ถึงขนาด แม้เราได้ท่านมาไว้ด้วย เราจะคิดอ่านกำจัดอ้วนเสี้ยวเสียก็จะได้โดยง่าย เหตุใดท่านยังคิดรักอ้วนเสี้ยวอยู่อีกเล่า จอสิวมิได้ตอบประการใด โจโฉจึงให้แต่งโต๊ะเลี้ยงจอสิว

Help Yourself

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

Help Yourself
Unfortunately these two words tend to describe the generally selfish and materialistic culture in which most of us live. They result not in self-help but in dependency. Our education and our role models do not encourage us to help ourselves to grow, change and expand our capacities as human beings. Real self-help means recognising that no one else is responsible for our thoughts and feelings, and that we are only ever victims because we choose to be. Our destiny is always and only in our own hands - despite all apparent evidence which may indicate otherwise. Learning to help ourselves is also a prerequisite to extending a hand of assistance to others. We all need a leg up from time to time, but once there, we are always on our own.

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 9)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ซุนฮกจึงว่าแก่โจโฉว่า อันทหารในกองทัพอ้วนเสี้ยวนั้นเห็นจะอิดโรยระส่ำระสายอยู่แล้ว ขอให้แต่งทหารไปพูดจาเป็นคำเล่าลือว่า บัดนี้ท่านให้ยกกองทัพไปตีเมืองเงียบกุ๋น ซึ่งส่งเสบียงอ้วนเสี้ยวกองหนึ่งไปตั้งสกัดตำบลลิหยงต้นทางจะไปเมืองกิจิ๋วนั้นกองหนึ่ง ถ้ากิตติศัพท์รู้ถึงอ้วนเสี้ยวดังนี้ อ้วนเสี้ยวก็จะแบ่งทหารไปช่วยเมืองเงียบกุ๋นกองหนึ่ง ไปตีทัพซึ่งตั้งสกัดทางอยู่นั้นกองหนึ่ง ทหารอ้วนเสี้ยวก็จะเบาบางลง ท่านจึงคุมทหารเข้าโจมตีเอาค่ายอ้วนเสี้ยวเห็นจะแตกไปเป็นมั่นคง โจโฉเห็นชอบด้วย จึงจัดทหารให้ไปเที่ยวพูดจาแก่ชาวบ้าน นอกทุกแห่งทุกตำบลตามคำซุนฮกว่า

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 8)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ขณะนั้นกัวเต๋าครั้นรู้ข่าวว่า เตียวคับ โกลำเสียทีแก่ทหารโจโฉดังนั้นก็คิดเกรงว่า ซึ่งอ้วนเสี้ยวให้เตียวคับ กับโกลำไปทำการทั้งนี้ก็เพราะความคิดของเรา บัดนี้เตียวคับ โกลำเสียทีแล้ว แลอ้วนเสี้ยวก็จะติโทษเราเป็นอันมาก จำจะคิดอ่านเข้าไปว่ากล่าวให้อ้วนเสี้ยวโกรธเตียวคับ โกลำ ตัวเราจึงจะพ้นโทษ แล้วก็เข้าไปบอกแก่อ้วนเสี้ยวว่า บัดนี้เตียวคับ โกลำซึ่งไปปล้นค่ายโจโฉนั้น รู้กิตติศัพท์ว่าท่านเสียเสบียงอาหารก็มีความยินดี อ้วนเสี้ยวจึงถามว่า เหตุใดท่านจึงว่าเตียวคับกับโกลำมีความยินดี กัวเต๋าจึงบอกว่า ข้าพเจ้าแจ้งอยู่ว่าอันเตียวคับ โกลำนั้น คิดอ่านเอาใจออกหากท่านช้านานมาแล้วแต่ยังมิได้ที ครั้นท่านให้ยกกองทัพไปครั้งนี้ก็ไม่เป็นใจทำการ แกล้งให้เสียทีแก่โจโฉ อ้วนเสี้ยวได้ฟังดังนั้นเชื่อถือว่าจริง มีใจโกรธอยู่เป็นอันมาก จึงให้ทหารตามไปหาตัวเตียวคับ โกลำกลับมาหวังจะทำโทษ ทหารรับคำอ้วนเสี้ยวแล้วก็ลาไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 7)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ทหารอิเข้งล้มตายเป็นอันมาก ครั้นกุ๋ยง้วน จิ๋นฮัน เตียวโยยยกตีกระหนาบหลังเข้ามา โจโฉเห็นดังนั้นก็ขับทหารซึ่งรักษาตัวให้กลับหน้ามารบพุ่งกันเป็นสามารถ ทหารโจโฉเอาทวนแทงถูกกุ๋ยง้วน จิ๋นฮัน เตียวโยยตกม้าตาย

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 6)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

โจโฉได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงแต่งโต๊ะเลี้ยงเขาฮิวแล้วเชิญให้อยู่ในค่าย ครั้นเวลาเช้าโจโฉจึงให้จัดทหารม้าพันหนึ่ง จะยกไปตำบลอัวเจ๋า เตียวเลี้ยวจึงลอบว่าแก่โจโฉว่าอ้วนเสี้ยวก็มีความคิดอยู่ แม้เอาเสบียงไปไว้ตำบลอัวเจ๋าจริง ก็จะแต่งทหารไว้รักษาเป็นมั่นคง ซึ่งท่านเบาความมาเชื่อฟังเขาฮิวนั้นข้าพเจ้าไม่เห็นด้วย เกลือกจะเป็นกลของอ้วนเสี้ยว ให้ท่านดำริดูจงควรก่อน โจโฉจึงว่าท่านอย่าสงสัยเลย ซึ่งเขาฮิวจะลวงเรานั้นเห็นไม่สม แม้เขาฮิวเป็นไส้ศึกจริงก็เห็นไม่อาจเข้ามาอยู่ด้วยเรา บัดนี้อ้วนเสี้ยวก็สิ้นวาสนา จะถึงที่ตายอยู่แล้วจึงบันดาลให้ทำผิด จนเราแจ้งเนื้อความทั้งนี้ เราก็ได้ทีอยู่แล้ว แม้จะนิ่งไว้ไม่ทำตามคำเขาฮิวว่า เสบียงอาหารเราก็ขัดสน นานไปจะเสียทีแก่อ้วนเสี้ยว เตียวเลี้ยวจึงว่า ซึ่งมหาอุปราชคิดนี้ก็ควรอยู่ แต่ข้าพเจ้าเกรงว่า แม้อ้วนเสี้ยวรู้ว่าท่านยกไปตำบลอัวเจ๋า จะยกทหารมาตีเอาค่าย ขอท่านคิดอ่านให้มั่นคงก่อน โจโฉจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย ซึ่งจะให้รักษาค่ายนั้นเราคิดไว้พร้อมแล้ว

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 5)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

บอกว่า ตัวเรานี้รู้จักกันมากับมหาอุปราช เราจึงมาหาด้วยความขัดสน ท่านจงส่งตัวเราเข้าไปให้ถึงมหาอุปราช ทหารกองตระเวนจึงไปบอกแก่โจโฉว่า บัดนี้เขาฮิวชาวเมืองลำหยงมาหาท่าน

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 4)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

บัดนี้เสบียงเราซ่องสุมไว้ตำบลอัวเจ๋า เกลือกโจโฉรู้จะยกไปชิงเอาได้ เราก็จะขัดสนด้วยเสบียงเห็นจะทำการศึกไม่ตลอด ขอให้แต่งทหารที่มีฝีมือไปรักษาตำบลอัวเจ๋าไว้ให้มั่นคง เราจะได้อาศัยเสบียงเป็นกำลังสืบไป อ้วนเสี้ยวจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย ตำบลอัวเจ๋านั้นเราจัดแจงไว้มั่นคงอยู่แล้ว ให้ท่านรีบไปเมืองเงียบกุ๋นซึ่งเป็นเมืองขึ้นของเรา ให้เร่งส่งเสบียงอาหารมาให้ทันอย่าให้ขาดได้ สิมโพยก็ลาอ้วนเสี้ยวไปยังเมืองเงียบกุ๋น ครั้นสิมโพยไปแล้ว อ้วนเสี้ยวจึงให้อิเขงเป็นนายกองทัพใหญ่กับกุ๋ยง้วน จิ๋นฮัน กี่จู๋ ลิอุยหอง เตียวโยยคุมทหารสองหมื่นไปอยู่รักษาตำบลอัวเจ๋า ขณะเมื่ออิเขงไปอยู่ตำบลอัวเจ๋านั้น มิได้เอาใจใส่กิจการสิ่งใด ชวนแต่พวกเพื่อนเสพย์สุรามิได้ขาด แม้ผู้ใดทัดทานก็กลับโกรธเอา แล้วว่ากล่าวหยาบช้าเป็นอันมาก ทหารทั้งปวงก็กลัวอิเขง ไม่อาจห้ามปรามได้

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 3)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

อ้วนเสี้ยวเห็นดังนั้นจึงถามสิมโพยว่า ทหารเราซึ่งขึ้นอยู่บนเนินนั้นก็ทำอันตรายโจโฉไม่ได้ กลับหนีลงมาสิ้นแล้ว ท่านจะคิดประการใด สิมโพยจึงว่ากลอุบายของข้าพเจ้ายังมีอีกอย่างหนึ่ง ขอให้ท่านเกณฑ์ทหารขุดอุโมงค์เข้าไปริมค่ายโจโฉ ครั้นสำเร็จแล้ว เวลากลางคืนจึงให้ทหารลอบเข้าไปตามอุโมงค์ ทะลุขึ้นในค่ายโจโฉ ไล่ฆ่าฟันผู้คนให้วุ่นวาย ทหารโจโฉไม่รู้ตัวก็จะแตกกระจัดกระจายไป อ้วนเสี้ยวเห็นชอบด้วย จึงเกณฑ์ทหารให้ไปขุดอุโมงค์นอกค่ายหลังกองดิน ทหารโจโฉเห็นดังนั้น จึงบอกแก่โจโฉว่า บัดนี้อ้วนเสี้ยวให้ทหารมาขุดหลุมอยู่หลังเนินดินเป็นอันมาก จะทำประการใดมิได้แจ้ง โจโฉได้ฟังดังนั้นก็คิดสงสัย จึงถามเล่าหัวว่า ซึ่งอ้วนเสี้ยวทำดังนี้ท่านจะเห็นประการดืเล่าหัวจึงว่า อ้วนเสี้ยวจะคิดทำการเอาชัยชนะเราซึ่งหน้านั้นมิได้ จึงทำกลอุบายให้ทหารมาขุดดินประสงค์จะเดินทางอุโมงค์เข้ามาทำร้ายเราในค่าย ขอให้ท่านเกณฑ์ทหารขุดหลุมให้กว้างลึกสกัดไว้ริมนอกค่าย เห็นทหารอ้วนเสี้ยวจะทำการเข้ามาไม่ตลอด โจโฉเห็นชอบด้วย ครั้นเวลากลางคืนก็เกณฑ์ทหารให้ขุดหลุมตามคำเล่าหัวว่า

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 2)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ฝ่ายโจโฉเห็นอ้วนเสี้ยวออกยืนอยู่หน้าทหาร ก็พาเอาเคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง ลิเตียนขับม้าขึ้นไปหน้าทหาร จึงเอาแส้ม้าชี้เอาอ้วนเสี้ยวแล้วว่า เดิมเราได้กราบทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ให้ตั้งท่านเป็นขุนนาง พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็โปรดให้ เหตุใดท่านจึงคิดขบถ ยกกองทัพมาทำอันตรายเมืองฮูโต๋ให้เคืองถึงพระเจ้าเหี้ยนเต้เป็นคนหามีกตัญญูไม่ อ้วนเสี้ยวจึงตอบว่า ตัวเป็นมหาอุปราชมิได้สัตย์ซื่อคิดการใหญ่ล้ำลึก เป็นศัตรูราชสมบัติยิ่งกว่าครั้งอองมังกับตั๋งโต๊ะอีก ซึ่งเรายกกองทัพมานี้ จะได้เป็นขบถต่อพระเจ้าเหี้ยนเต้นั้นหามิได้ เรามานี้หวังจะกำจัดตัวซึ่งเป็นศัตรูแผ่นดินเสีย

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 1)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ฝ่ายตันจิ๋นครั้นกลับมาถึงเมืองกิจิ๋ว จึงเอาหนังสือนั้นให้แก่อ้วนเสี้ยว แล้วแจ้งเนื้อความว่า บัดนี้ซุนเซ็กตายแล้ว ซุนกวนได้เป็นเจ้าเมือง ฝ่ายโจโฉก็คิดอ่านเกลี้ยกล่อมเอาใจ แล้วให้ส่งตราสำหรับที่เจ้าเมืองมาให้ซุนกวน บัดนี้ซุนกวนก็เป็นใจเข้าด้วยโจโฉ อ้วนเสี้ยวเห็นหนังสือแลได้ฟังตันจิ๋นบอกดังนั้นก็โกรธจึงเกณฑ์ทหารในเมืองเกงจิ๋ว เมืองอิวจิ๋ว เมืองเซียงจิ๋ว เมืองเป๊งจิ๋ว ได้ทหารทั้งสี่หัวเมืองเจ็ดสิบหมื่นเศษ คอยได้ฤกษ์เมื่อใดก็จะยกไปตีเมืองฮูโต๋

ถอดรหัสจูบของเขา

By thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

รู้หรือไม่? จุดที่เขาชอบจูบนั้น (นอกเหนือจากริมฝีปากของคุณ) มีความนัยหวานแหววและแสนพิเศษซ่อนอยู่

ทายนิสัยจากการกินช็อกโกแลต

By thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

วันวาเลนไทน์แบบนี้ชวนคุณผู้หญิงมาทายนิสัยจากการกินช็อกโกแลตสุด โปรดของคุณกันดีกว่าค่ะ แล้วมาดูกันซิว่าวันนี้หวานจะของคุณ ๆ จะให้ช็อกโกแลตได้ตรงกับใจของคุณรึเปล่า หรือว่าคุณนั้นจะให้ช็อกโกแลตได้โดนใจของหวานใจของคุณด้วยรึเปล่าเอ่ย แล้วถ้าคุณรู้แล้วว่าคุณนั้นโปรดช็อกโกแลตแบบไหนก็มา ทายนิสัยจากการกินช็อกโกแลต กันได้เลยค่ะ หรือว่าคุณจะแอบ ทายนิสัยจากการกินช็อกโกแลต นี้กับหวานใจหรือเพื่อนรู้ใจของคุณด้วยก็ไม่ว่ากันนะจ๊ะ

ทายนิสัยจากห้องนอน

By thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ห้องนอน คือ ห้องที่คุณสามารถ ทำเรื่องส่วนตัวของคุณได้อย่างเต็มที่ เพราะความที่เป็นส่วนตัวนี่ล่ะ ที่คุณจะละเลง หรือตกแต่งอะไรต่ออะไรเข้ามาไว้ที่ห้องนอน และขึ้นอยู่กับ ความพอใจของคุณที่จะทำด้วย สิ่งนี้เอง ทำให้มองถึงอุปนิสัยบางอย่างในตัวคุณได้ชัดเจน 

ทายนิสัยจากอักษรหน้าชื่อภาษาอังกฤษ

By thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ตัวอักษรหน้าชื่อคือ A,J และ s

สำหรับคนที่มีอักษรนำหน้าชื่อขึ้นต้นด้วยตัวเอ, เจ และ เอสในหัวข้อนี้ สามารถทายอุปนิสัยของบุคคลผู้นั้นได้ว่า เป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ นิยมความแปลกใหม่อยู่เสมอ ชอบการทำงานที่ได้แสดงออกถึงความโดดเด่นของตัวเอง และรักการท่องเที่ยวเดินทางเพื่อแสวงหาความตื่นเต้นเร้าใจให้ชีวิตนอกจากนี้ยังบอกถึงการเป็นคนรักความอิสระเสรี ชอบใช้ชีวิตที่ไม่มีการผูกมัดให้อยู่นกรอบจนเกินไป และถ้ามีคู่รักก็จะไม่ให้คำสัญญาใด ๆ ที่บอกถึงความยืนยงของชีวิตคู่ 

ทายนิสัยจากการจับถ้วยกาแฟ

By thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

วันนี้เราจะพาคนรักกาแฟหรือคอกาแฟมาทายนิสัยจากการจับถ้วยกาแฟกัน บ้างค่ะ สำหรับใครที่ชอบดื่มกาแฟกันเป็นประจำเคยสังเกตตัวเองบ้างรึเปล่าค่ะว่าชอบ จับถ้วยกาแฟแบบไหนบ้างเอ่ย ถ้าได้คำตอบก็ลองมา ทายนิสัยจากการจับถ้วยกาแฟ แบบแม่น ๆ กันดูค่ะ แต่ถ้ายังไม่รู้ลองค่อยนึกดูหรือจะลองลุกไปชงกาแฟสักแก้วจะได้ลองสังเกตุตัว เองดูซิค่ะ ถ้าได้คำตอบแล้วก็มาเริ่ม ทายนิสัยจากการจับถ้วยกาแฟ กันได้เลยค่ะ หรือจะเอาคำทำนายแบบแม่น ๆ นี้ไปทายใจเพื่อนคุณดูก็ยังได้ค่ะ นั้นเรามาเริ่มทายนิสัยจากการจับถ้วยกาแฟกันเลยค่ะ

การอ่านหนังสือพิมพ์บอกนิสัย

By thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

อ่านข่าวบันเทิงก่อนเป็นคนที่มีความสนุกสนานรื่นเริง ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับความบันเทิงเริงรมย์ ชอบไปงานเลี้ยงสังสรรค์ ชอบดู ภาพยนตร์ สนใจเรื่องของชาวบ้าน

อ่านหนังสือพิมพ์ทั้งฉบับ
เป็นคนกระตือรือร้นและอยากได้ข่าวสารใหม่ๆ ตลอดเวลา ไม่ชอบที่จะเป็นคนตกข่าว เป็นคนรอบคอบละเอียดถี่ถ้วน เมื่อทำอะไรแล้วก็จะตั้งใจทำให้ดีที่สุด

-*-ใช่เรื่องยากซะเมื่อไหร่-*--*-สุดท้ายก็ยังไม่หวัง-*-

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

รักมาเมียงเพียงหนก็ทนทุกข์

ที่เคยสุขทุกทุกวันพลันมาหาย

เหมือนหนามยอกตอกเล็บเจ็บเจียนตาย

ชีพไม่วายฝากไว้แค่แผลที่ใจ

เพียงแผลหนึ่งถึงไม่ตายแต่ใจท้อ

หากมีต่อก็เป็นผงคงไม่ไหว

รักแรกก้าวจะร้าวรานนานเพียงใด

สุดแต่ใจจะได้จำ...รักนำมา

=========================

เธอหนอเธอ!!!

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ขอใจเธอ เพียงสักนิด คิดถึงฉัน
รักเรานั้น คงไม่เศร้า เฝ้าโศกศัลย์
หากว่าเธอ ไม่ถือตัว มัวโกรธกัน
ตัวของฉัน คงไม่ต้อง ร้องคร่ำครวญ
     เพราะว่าเธอ คิดเสมอ เธอสูงส่ง
มัวลุ่มหลง ทางผิด คิดผกผวน
รักเคยสุข เธอนี่หนอ คอยก่อกวน
ใจฉันจวน จะขาด เธอฟาดฟัน

=========================

เปลี่ยนผันไปหมด...

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ฟ้ายังเปลี่ยนสี 

นาทียังเปลี่ยนผัน  
ความรักที่แสนสัมคัญ 
มันพังไปเพราะเธอ

"สามก๊ก" ตอนที่ 26 (ช่วงที่ 7)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงเอาจูกัดกิ๋นไว้เป็นที่ปรึกษา แล้วซุนกวนจึงหารือกับที่ปรึกษาทั้งปวงว่า อ้วนเสี้ยวให้หนังสือมาถึงพี่เรา ให้ยกกองทัพไปช่วยกำจัดโจโฉเสียนั้น บัดนี้พี่เราก็ตายท่านทั้งปวงจะให้เราเข้าด้วยอ้วยเสี้ยวดีหรือ หรือจะให้เราเข้าด้วยโจโฉดี จูกัดกิ๋นจึงว่า ซึ่งจะเข้าด้วยอ้วนเสี้ยวนั้นไม่ควร ขอให้เข้าด้วยโจโฉ ถ้าเห็นได้ท่วงทีแล้วจะได้คิดการใหญ่ต่อไป ซุนกวนเห็นชอบด้วย จึงแต่งหนังสือตัดทางไมตรีให้ตันจิ๋นถือกลับเอาไปให้อ้วนเสี้ยว

"สามก๊ก" ตอนที่ 26 (ช่วงที่ 6)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ทั้งปวงก็จะบกพร่องไป ข้าพเจ้าเห็นว่าโลซกชาวเมืองตังฉวนนั้นมีสติปัญญาเป็นอันมาก ทรัพย์สิ่งสินก็บริบูรณ์ทั้งมีกตัญญู เมื่อบิดาโลซกตายนั้นโลซกปรนนิบัติรักษามารดาบิดา แล้วเอาทรัพย์ให้ทานแก่คนยากไร้เนืองๆ แลเมื่อข้าพเจ้าคุมพรรคพวกประมาณสามร้อยอยู่ตำบลเจาเตี๋ยงนั้นพอข้าวแพง ข้าพเจ้ารู้ว่าโลซกมีข้าวอยู่สองยุ้ง ยุ้งละสามพันถัง ข้าพเจ้าจึงพากันไปขออาหารโลซก โลซกก็มีความยินดี ให้อาหารข้าพเจ้ายุ้งหนึ่ง ครั้นอยู่มาโลซกพามารดาแลครอบครัวไปอยู่ตำบลขยกโอ๋ มารดาโลซกถึงแก่ความตาย โลซกนั้นมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อเล่าจูเจี๋ยง บัดนี้เล่าจูเจี๋ยงชักชวนโลซกจะไปอยู่ด้วยเตงโป้เจ้าเมืองเจาอ๋อโลซกนั้นยังไม่ไป ขอให้ท่านแต่งผู้มีสติปัญญาไปเกลี้ยกล่อม เชิญโลซกมาไว้จะได้ช่วยคิดการต่อไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 26 (ช่วงที่ 5)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

จึงให้หาซุนกวนผู้น้องกับเตียวเจียวแลที่ปรึกษาเข้ามาถึงที่ข้างในแล้วว่า อันตัวเรานี้เห็นจะไม่รอดจากความตาย แผ่นดินก็เป็นจลาจลต่างๆ อันเมืองกังตั๋งนี้เป็นเมืองใหญ่อยู่ เตียวเจียวจงช่วยคิดอ่านทำนุบำรุงซุนกวนให้รักษาเมืองโดยขนบประเพณีสืบไป จึงเอาตราสำหรับที่นั้นมอบให้ซุนกวนแล้วสั่งสอนว่า ตัวเจ้าจะเป็นใหญ่ในเมืองกังตั๋งนี้ จงคิดตรึกตรองการสงครามให้ชำนาญในทางบกทางเรือเหมือนพี่ แต่ซึ่งการโอบอ้อมอารีเลี้ยงทหารนั้นเจ้ามีสติหนักหน่วงดีกว่าพี่ พี่นี้หากใจเร็วนัก อนึ่งเจ้าจะคิดอ่านการสิ่งใดซึ่งบิดากับพี่ซ่องสุมจัดแจงไว้ได้นั้น ด้วยความลำบากจึงมีบริบูรณ์เพียงนี้ เจ้าจงหมั่นบำรุงรักษาอย่าให้ข้าวของเป็นอันตรายได้ ซุนกวนรับตราแล้วคำนับรับคำพี่ชายแล้วร้องไห้

"สามก๊ก" ตอนที่ 26 (ช่วงที่ 4)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ครั้นเวลากลางคืนฝนตกห่าใหญ่ ศพอิเกียดนั้นหายไป ทหารซึ่งรักษานั้นก็เข้าไปบอกแก่ซุนเซ็ก ซุนเซ็กได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จะฆ่าทหารนั้นเสีย พอเห็นรูปอิเกียดเดินกรายแขนเข้ามาตรงหน้า ซุนเซ็กยิ่งมีความโกรธ ชักกระบี่ออกฟันรูปอิเกียดไป ซุนเซ็กก็ล้มสลบอยู่กับที่ ทหารทั้งปวงเห็นก็ตกใจ จึงชวนกันอุ้มซุนเซ็กเข้าไปถึงที่ข้างใน แล้วชวนกันเข้าแก้ไขฟื้นขึ้น นางงอฮูหยินผู้เป็นมารดารู้ข่าวก็ออกมาว่ากล่าวแก่ซุนเซ็กว่า เพราะเจ้าทำอันตรายแก่อิเกียดจึงเป็นเหตุทั้งนี้

"สามก๊ก" ตอนที่ 26 (ช่วงที่ 3)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

คนโกหก เหมือนหนึ่งสัตว์เดียรัจฉาน ทหารทั้งปวงจงพาเอาอิเกียดไปฆ่าเสีย ฝ่ายขุนนางกับตันจิ๋นเข้าห้ามแล้วขอชีวิตอิเกียดไว้ ซุนเซ็กจึงเอาอิเกียดไปจำไว้ ณ คุกแล้วก็กลับมาที่อยู่ แลคนใช้ซุนเซ็กจึงเอาเนื้อความซึ่งซุนเซ็กทำโทษอิเกียดนั้นไปบอกแก่นางงอฮูหยิน ผู้เป็นมารดาซุนเซ็กทุกประการ

นางงอฮูหยินได้ฟังดังนั้น ก็ให้หาซุนเซ็กเข้ามาแล้วว่า อิเกียดนั้นเป็นคนใจบุญเอ็นดูแก่ราษฎร ถ้าคนทั้งปวงป่วยไข้ อิเกียดเอาน้ำมนต์มาให้รดโรคนั้นก็บันดาลหาย เหตุใดเจ้าจึงให้ทำโทษอิเกียดดังนี้ ซุนเซ็กจึงว่าอิเกียดนั้นเป็นคนโกหก แล้วจะมีใจกำเริบใหญ่หลวงขึ้นภายหน้าไปภัยก็จะมีแก่ข้าพเจ้า มารดาอย่าเชื่อคำคนซึ่งมาบอกเล่าแลนับถืออิเกียดสืบไปเลย แล้วซุนเซ็กก็ลามารดาออกมา

"สามก๊ก" ตอนที่ 26 (ช่วงที่ 2)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

พอคนใช้เตียวเหียนซึ่งขึ้นไปอยู่เมืองฮูโต๋นั้นให้มาบอกเนื้อความ ครั้นซุนเซ็กรู้ก็ให้หาคนใช้เข้าไปแล้วถามว่า เตียวเหียนใช้มาด้วยเหตุอันใด คนใช้จึงบอกว่าเตียวเหียนให้ข้าพเจ้ามาแจ้งความแก่ท่านว่า เตียวเหียนขึ้นไปอยู่ ณ เมืองหลวงนั้น เห็นโจโฉกับที่ปรึกษาแลทหารทั้งปวงนั้นจะพูดจากันสิ่งใดก็ยำเกรงฝีมือท่านอยู่เป็นอันมาก แต่กุยแกนั้นจะว่ากล่าวสิ่งใดก็ไม่คิดเกรงขามท่าน ซุนเซ็กจึงถามว่า ซึ่งกุยแกดูหมิ่นแก่เรานั้นว่ากล่าวประการใดบ้าง คนใช้นั้นนิ่งอยู่ มิได้ตอบประการใด ซุนเซ็กเห็นคนใช้นิ่งอยู่ก็โกรธจึงว่า เตียวเหียนใช้ตัวมาให้บอกเนื้อความเรา ครั้นถามเหตุใดตัวจึงนิ่งเสีย คนใช้เห็นซุนเซ็กโกรธก็กลัวจึงบอกว่า กุยแกนั้นได้บอกแก่โจโฉว่า เหตุใดจะมาเกรงซุนเซ็ก อันซุนเซ็กหาปัญญามิได้ เป็นคนใจเร็ว จะคิดสิ่งใดก็โอหัง กำเริบตั้งตัวว่าเป็นใหญ่ นานไปจะตายด้วยฝีมือทหารเลว

"สามก๊ก" ตอนที่ 26 (ช่วงที่ 1)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ฝ่ายซุนเซ็กเจ้าเมืองกังตั๋งนั้น เมื่อพระเจ้าเหี้ยนเต้เสด็จไปอยู่เมืองฮูโต๋ได้สี่ปีนั้น ซุนเซ็กยกกองทัพไปตีเมืองโลกั๋ง เมืองอิเจี๋ยงได้แล้ว กวาดผู้คนได้ไว้เป็นอันมาก ซุนเซ็กมีใจกำเริบ จึงแต่งหนังสือให้เตียวเหียนถือขึ้นไปกราบทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ หวังจะให้มีชื่อเสียงยศถาศักดิ์ เป็นเรื่องราวว่า ซุนเซ็กได้เป็นใหญ่ในเมืองกังตั๋ง ปราบปรามหัวเมืองได้หลายตำบล เตียวเหียนก็เอาหนังสือมาให้แก่โจโฉ โจโฉเห็นหนังสือดังนั้น จึงทอดใจใหญ่แล้วคิดว่า ธรรมดาชาติลูกเสือแล้วย่อมร้ายกาจ ซึ่งผู้ใดจะหมายทำอันตรายแก่ลูกเสือนั้นก็ไม่ได้ จำจะยกบุตรหญิงน้องโจหยินให้เป็นภรรยาซุนของผู้น้องซุนเซ็ก จึงจะได้เป็นเกี่ยวดองกันกับซุนเซ็ก แล้วโจโฉก็เอาตัวเตียวเหียวไว้ทำราชการอยู่ในเมืองฮูโต๋

สตรีที่อยู่สูง

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

เป็นสตรี ที่สูงส่ง อยู่บนคาน
อยู่มานาน คานแทบหัก น้ำหนักหลาย
เกาะไม้คาน ปานจิ้งจก กลัวตกตาย
ใครก็ได้ ช่วยสอยที อยากมีแฟน

ไม่เลือกมาก หากเป็นชาย ก็ได้หมด
ไม่กำหนด ไม่เป็นไร ไม่เท่าแขน
ไร้สเป็ก เล็กสั้น ยันลีบแบน
อยากเกาะแฟน แทนคาน สานรักกัน 

ผู้ใหญ่หาผัวใหม่....ให้สะใภ้ได้ใช้งาน

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

>>>>>>ผัวเก่าเราหัวล้าน....เขกกบาลแล้วเจ็บมือ
>>>>>>บ้าใบลงเรือใบ....ดูน้ำใสและสะดือ
>>>>>>สิ่งใดอยู่บนขื่อ....ก็กระสือเรืองแสงเอย
>>>>>>
>>>>>>
>>>>>>อันรักแท้ มิใช่ แค่ได้รัก
>>>>>>ยังมีพราก มีร้างลา น้ำตาไหล
>>>>>>แต่รักหนื่ง แน่นอน ไม่คลอนคลาย
>>>>>>คือ...รักแร้ ของหนูไง ให้กลิ่น...เดียว
>>>>>>
>>>>>>
>>>>>>

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 7)

By thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

เรามาถึงแล้วจึงเผอิญให้มาพบกัน จูล่งจึงว่าแต่ข้าพเจ้าเที่ยวมาทุกเมืองจะหาที่พึ่งซึ่งมีน้ำใจโอบอ้อมอารีเหมือนท่านนี้ก็ไม่มี บัดนี้เป็นบุญของข้าพเจ้าได้กลับมาพบท่าน ข้าพเจ้าจะขออยู่เป็นบ่าวท่าน ถึงมาตรว่าจะได้ยากลำบากเป็นประการใด ข้าพเจ้าจะขออาสาไปกว่าจะสิ้นชีวิต แล้วจูล่งก็พาพวกเพื่อนนั้นตามเล่าปี่ไปถึงเมืองเก๋าเซีย

ฝ่ายเตียวหุย บิต๊ก บิฮองรู้ว่าเล่าปี่มาถึงก็มีความยินดี จึงพากันออกไปรับเล่าปี่เข้ามาในเมือง นางกำฮูหยิน นางบิฮูหยินก็ออกมาคำนับเล่าปี่ แล้วเล่าเนื้อความแต่หลังครั้งเสียเมืองแห้ฝือ กวนอูไปอยู่กับโจโฉให้ฟังทุกประการ เล่าปี่ได้ฟังดังนั้นสรรเสริญกวนอูว่า มีความสัตย์หาผู้เสมอมิได้ เตียวหุยจึงให้แต่งเครื่องบวงสรวจแก่เทพดาแลเลี้ยงดูกัน

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 6)

By thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

กันหยงจึงว่าแก่อ้วนเสี้ยวว่า ซึ่งท่านให้เล่าปี่ไปเกลี้ยกล่อมเล่าเปียวนั้นข้าพเจ้าเกรงอยู่ว่า เล่าปี่จะไม่กลับมาหาท่าน ข้าพเจ้าจะขออาสากำกับเล่าปี่ไปด้วย แล้วจะได้ว่ากล่าวเล่าเปียวให้เข้าด้วยท่านจงได้ อ้วนเสี้ยวไม่รู้กลอุบาย เห็นชอบด้วยก็ยอมให้กันหยงไป กันหยงก็ลาอ้วนเสี้ยวตามเล่าปี่ออกไปถึงที่อยู่

กัวต๋งจึงว่าแก่อ้วนเสี้ยวว่า ครั้งหนึ่งท่านให้เล่าปี่ไปเกลี้ยกล่อมเล่าเพ็กก็ไม่สมความคิด ครั้งนี้ท่านให้เล่าปี่กับกันหยงไปเกลี้ยกล่อมเล่าเปียวนั้น ข้าพเจ้าเห็นเล่าปี่กับกันหยงจะไม่กลับมาหาท่าน อ้วนเสี้ยวจึงตอบว่า อันกันหยงนั้นมีสติปัญญาสัตย์ซื่อต่อเรา ถึงเล่าปี่จะบิดพลิ้วอยู่ไม่มา เห็นกันหยงจะคิดอ่านพาตัวเล่าปี่มาเป็นมั่นคง กัวเต๋าได้ฟังดังนั้นก็ทอดใจใหญ่ มิได้ตอบประการใด

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 5)

By thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

พบ กวนอูก็ลาเล่าเพ็ก ก๋งเต๋ากลับไปเมืองเก๋าเซีย จึงเอาเนื้อความนั้นเล่าให้พี่สะใภ้ทั้งสองฟังทุกประการแล้วว่าข้าพเจ้าจะตามเล่าปี่ไป ณ เมืองกิจิ๋ว จะได้คิดอ่านต่อไป

เตียวหุยจึงว่าข้าพเจ้าจะขอไปด้วย กวนอูจึงตอบว่า เราได้เมืองนี้ไว้เป็นที่อาศัย จะทิ้งเมืองเสียนั้นไม่ควร จงอยู่รักษาเมืองไว้ พี่จะไปกับซุนเขียนถ้าพบเล่าปี่แล้วจะได้พามาอาศัยเมืองนี้ เตียวหุยจึงว่าพี่ได้ฆ่างันเหลียง บุนทิวทหารอ้วนเสี้ยวเสีย ซึ่งจะไปนั้นข้าพเจ้าเห็นอ้วนเสี้ยวจะทำอันตรายแก่พี่ กวนอูจึงว่าข้อนั้นเจ้าอย่าวิตกเลย ถ้าพี่ไปอ้วนเสี้ยวจะทำอันตรายประการใดพี่พอจะแก้ไขได้

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 4)

By thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

ซุนเขียนจึงว่าแก่เตียวหุยว่า อันน้ำใจกวนอูรักษาสัตย์นั้นหาผู้เสมอมิได้อุตส่าห์ทรมานกายไม่รักชีวิต พาพี่สะใภ้ทั้งสองมาหาเล่าปี่ ครั้นรู้ข่าวว่าท่านอยู่เมืองนี้จึงให้ข้าพเจ้าไปเชิญออกมา เหตุใดท่านจึงสงสัยกวนอูดังนี้เล่า เตียวหุยได้ฟังซุนเขียนว่าดังนั้นก็ตวาดเอา แล้วว่ากวนอูคิดกลอุบายมาจะจับตัวเราไปให้โจโฉ เหตุใดตัวจึงยกย่องกวนอูว่ามีความสัตย์

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 3)

By thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

ประมาณห้าสิบเศษมาฆ่าเจ้าเมืองเสีย เตียวหุยเข้าอยู่รักษาเมือง เกลี้ยกล่อมซ่องสุมผู้คนไว้เป็นกำลังได้ประมาณห้าพันเศษ ข้าวปลาอาหารก็บริบูรณ์ บรรดาหัวเมืองน้อยใหญ่ทั้งปวงก็เกรงฝีมือเตียวหุย ไม่มีผู้ใดมาย่ำยีได้ แต่เตียวหุยรักษาเมืองมานี้ได้ห้าเดือนเศษ

กวนอูได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีนัก จึงว่าแก่ซุนเขียนว่า แต่เสียเมืองชีจิ๋วมาเราพี่น้องสามคนพลัดกัน เล่าปี่นั้นก็รู้ข่าวแล้ว แต่เตียวหุยนั้นพึ่งได้ข่าววันนี้ ท่านจงเร่งเข้าไปบอกแก่เตียวหุยให้ออกมารับพี่สะใภ้ทั้งสอง ซุนเขียนรับคำกวนอูแล้วก็ลาไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 2)

By Thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

แลข้าพเจ้านี้แต่พอเตียวก๊กตาย ก็พาพวกเพื่อนมาเป็นโจรอยู่ ณ เขาตำบลนี้ ซึ่งข้าพเจ้าคิดการจะมาทำร้ายท่านทั้งนี้ เพราะบุตรกัวเสียงชักชวนมา แล้วเล่าเนื้อความซึ่งบุตรกัวเสียงมาบอกนั้นให้กวนอูฟังทุกประการ แลบุตรกัวเสียงนั้นอ้อนวอนว่า ข้าพเจ้าขออภัยโทษเสียเถิด

กวนอูจึงบอกว่า โทษตัวผิดครั้งหนึ่งเราก็ยกโทษเสีย ตัวก็คบคิดกันทำอีก ครั้นจะฆ่าเสียบัดนี้ก็คิดถึงไมตรีกัวเสียง แลโทษตัวทั้งสองครั้งนั้น เราก็ยกให้กัวเสียงผู้เป็นบิดา แล้วบุตรกัวเสียงก็มีความยินดีลากวนอูไป หุยง่วนเสียวจึงบอกแก่กวนอูว่า เพื่อนข้าพเจ้ามีคนหนึ่งเป็นชาวเมืองตะวันตก เป็นทหารเตียวโป้ชื่อจิวฉอง รูปร่างสูงใหญ่มีกำลังแบกของได้หนักสิบหาบ ครั้นเตียวโป้ตายแล้วจิวฉองคุมพวกเพื่อนมาเป็นโจรอยู่ ณ เขาโงจิวสัน ทางแต่นี้ไปประมาณสามร้อยเส้น ข้าพเจ้าไปมาหาสู่จิวฉอง จิวฉองก็พูดออกชื่อท่านอยู่เนืองๆ แล้วชักชวนข้าพเจ้าว่า ถ้าพบท่านก็จะพาข้าพเจ้ามาอยู่กับท่าน บัดนี้เป็นบุญได้มาพบท่านก่อน กวนอูจึงตอบว่า ได้เกิดมาเป็นชายแล้วคบกันมาเป็นโจรอยู่ในป่าฉะนี้ผู้ใดจะนับถือว่าดี จงทิ้งความชั่วเสียเถิด พากันไปทำมาหากินอยู่ในบ้านเมืองโดยปรกติดีกว่า

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 1)

By Thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

ฝ่ายกวนอูก็ขับม้ามายังรถพี่สะใภ้ แล้วบอกเนื้อความซึ่งได้รบพุ่งกับแฮหัวตุ้นแลโต้ตอบกับเตียวเลี้ยวนั้นให้พี่สะใภ้กับซุนเขียนฟัง แล้วก็พากันเดินทางไปได้ห้าวัน พอฝนตกหนักหาที่สำนักมิได้ จึงแลขึ้นไปเห็นบ้านอยู่บนเนินเขา ก็พากันเข้าไปจะขออาศัย กัวเสียงนายบ้านนั้นเป็นคนชรา จึงถามว่าท่านชื่อใดมาแต่ไหน กวนอูบอกว่าข้าพเจ้าชื่อกวนอู แล้วเล่าเนื้อความให้กัวเสียงฟังทุกประการ กัวเสียงจึงว่าครั้งปู่ย่าตายายข้าพเจ้า ก็อาศัยทำมาหากินอยู่ตำบลบ้านนี้ ตัวข้าพเจ้าก็ได้ยินเลื่องลืออยู่ว่าท่านมีฝีมือกล้าหาญ พึ่งได้รู้จักท่านวันนี้ กัวเสียงจึงเชิญกวนอูแลพี่สะใภ้ขึ้นไปบนเรือน แล้วตกแต่งข้าวปลาอาหารเลี้ยง

แจ้งเพื่อทราบ!! สำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับการเพิ่มบทความเกี่ยวกับเรื่อง "สามก๊ก"

By thepoetry4u.blogspot.com

---

ประกาศจากเว็บมาสเตอร์

          เนื่องจากผมเองมีความต้องการที่จะทราบเกี่ยวกับรูปแบบการใส่บทความเรื่อง "สามก๊ก" จากเดิมที่ทางเราได้ใส่บทความเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว "หนึ่งตอน" ก็ "หนึ่งบทความ" ทางเรามีแนวความคิดว่าจะปรับเปลี่ยนมาเป็น "หนึ่งตอน" แบ่งเป็นช่วงๆ เพื่อให้ง่ายต่อการอ่านของทุกท่านมากขึ้น

แล้วทุกท่านที่ติดตามบทความของเรามีความคิดเห็นอย่างไรบ้างครับ (ต้องการทราบมาก และด่วนด้วน)

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 9)

By thepoetry4u.
thepoetry4u.blogspot.com

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 8)

By Thepoetry4u.
thepoetry4u.blogspot.com

เล่าปี่ผู้พี่เรา ณ เมืองฝ่ายเหนือ จินกี๋จึงถามว่า มีหนังสือมหาอุปราชเบิกด่านมาหรือไม่ กวนอูบอกว่าเรามิได้เป็นข้ากินเบี้ยหวัดของมหาอุปราช เราจะขอหนังสือโจโฉมาไย จินกี๋จึงว่าเราเป็นทหารรอง แฮหัวตุ้นแม่ทัพให้เรามาอยู่รักษามิให้ผู้ใดลอบไปมาได้ ซึ่งไม่มีหนังสือเบิกด่านมานั้นอย่าว่าแต่มนุษย์เดินดินเหมือนท่านเลย ถึงมาตรว่าจะเป็นนกมีปีกบินในอากาศก็เห็นจะไม่พ้นมือเรา กวนอูได้ฟังดังนั้นก็โกรธจึงว่า ซึ่งเรามานี้ตัวไม่ได้ยินข่าวเลื่องลือบ้างหรือถ้าผู้ใดขัดขวางไว้เราก็ฆ่าเสียเป็นหลายคน จินกี๋จึงว่าคนที่ตัวฆ่าเสียได้นั้นเป็นแต่ทหารหามีฝีมือไม่ อันคนเหมือนตัวเราฉะนี้ ก็มีฝีมือปรากฏ เห็นจะทำเราเช่นนั้นไม่ได้ กวนอูจึงว่าซึ่งตัวอวดว่ากล้าหาญนั้นยังจะเปรียบฝีมืองันเหลียง บุนทิวได้หรือ จินกี๋ได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงขับม้ารำง้าวเข้ารบกับกวนอูได้เพลงหนึ่ง กวนอูเอาง้าวฟันถูกจินกี๋คอขาดตกม้าตาย ทหารทั้งปวงก็แตกไป กวนอูจึงร้องห้ามทหารซึ่งหนีนั้นว่า ท่านทั้งปวงมิได้ทำผิดอย่าหนีเราเลย เราหาทำอันตรายไม่ จงช่วยหาเรือข้ามส่งเราเถิด ทหารทั้งปวงได้ฟังกวนอูร้องว่าดังนั้นก็ชวนกันจัดแจงเรือข้ามส่งให้ถึงฟาก

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 7)

By Thepoetry4u.
thepoetry4u.blogspot.com

ประทัดสัญญาณขึ้นเราจึงจะคุมทหารไปช่วย งอปั้นจึงคุมทหารพันหนึ่งถือฟืนแลฟางไปวางไว้รอบที่อยู่กวนอูแต่ยังมิได้จุดเพลิง

งอปั้นจึงคิดแต่ในใจว่า คนทั้งปวงลือชาปรากฏว่ากวนอูนี้มีฝีมือรบพุ่งกล้าหาญนัก เรายังไม่รู้จักตัว รูปร่างจะเป็นประการใด จำจะไปดูให้รู้จักก่อนคิดแล้วงอปั้นก็เข้าไปถามนายประตูว่ากวนอูอยู่แห่งใด นายประตูบอกว่ากวนอูนั่งดูหนังสืออยู่ห้องข้างนอก งอปั้นจึงค่อยเดินเข้าไปเยี่ยมดู เห็นกวนอูนั่งดูหนังสืออยู่บนเก้าอี้ มือหนึ่งลูบหนวดอยู่ งอปั้นพิเคราะห์ดูเคลิ้มสติไปจึงร้องชมว่า รูปกวนอูนี้งามเหมือนเทพดา

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 6)

By Thepoetry4u.
thepoetry4u.blogspot.com

เปี๋ยนฮีเห็นหลวงจีนเภาเจ๋งทักทายว่า เป็นเพื่อนบ้านกับกวนอูมาแต่ก่อนเปี๋ยนฮีกลัวเนื้อความซึ่งคิดไว้นั้นจะฟุ้งเฟื่องไป จึงร้องตวาดหลวงจีนเภาเจ๋งว่าเราเชิญกวนอูมาอาศัยกินโต๊ะในวัดนี้ เหตุใดจึงมาพูดจาเซ้าซี้อยู่ให้ช้า กวนอูจึงว่าหลวงจีนเภาเจ๋งนี้เป็นเพื่อนบ้านกันมากับเรา พลัดกันมาช้านานแล้ว ครั้นมาพบกันบัดนี้ก็จำทักทายกัน หลวงจีนเภาเจ๋งจึงจัดแจงที่ให้กวนอูนั่ง แล้วเอาเครื่องน้ำชามาจะให้กวนอูกิน กวนอูจึงว่าพี่สะใภ้ข้าพเจ้าทั้งสองอยู่บนรถหน้าวัดยังมิได้กิน ข้าพเจ้าจะกินก่อนกระไรได้ หลวงจีนเภาเจ๋งก็พากวนอูเอาน้ำชาออกไปให้พี่สะใภ้ทั้งสองกิน แลทางใกล้กัน ถ้าจะพูดจาประการใดกลัวเปี๋ยนฮีจะได้ยิน แล้วบ่าวไพร่เปี๋ยนฮีเดินไปมาอยู่ หลวงจีนเภาเจ๋งจึงเอามือชี้เข้าที่กระบี่กวนอูเหน็บแล้วก็ถลึงตาให้ กวนอูก็รู้ว่าเปี๋ยนฮีจะทำร้าย จึงสั่งทหารให้ถืออาวุธตามเข้าไป หลวงจีนเภาเจ๋ง กวนอูกลับเข้ามา เปี๋ยนฮีจึงว่าแก่กวนอูว่าข้าพเจ้าได้แต่งโต๊ะไว้เสร็จแล้ว เชิญท่านเข้าไปที่ข้างในเถิด

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 5)

By Thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

กวนอูไล่ข้าพเจ้ามา ท่านจงเอาเกาทัณฑ์ยิงให้ถูก ถ้ากวนอูตกม้าลงจึงให้ทหารเข้าจับตัวส่งขึ้นไปเมืองหลวงความชอบก็จะมีแก่ท่าน ฮันฮกเห็นชอบด้วยจึงเกณฑ์ทหารเตรียมไว้

พอม้าใช้มาบอกฮันฮกว่า บัดนี้กวนอูมาจะใกล้ถึงเมืองลกเอี๋ยงอยู่แล้ว ฮันฮกก็ใส่เกราะถือเกาทัณฑ์ ขับม้าพบเบงทันกับทหารพันหนึ่ง ยกออกไปถึงประตูเมือง พอแลเห็นกวนอู ฮันฮกจึงคุมทหารห้าร้อยแอบซุ่มประตูอยู่ เบงทันก็ขับม้าพาทหารห้าร้อยออกไปทำเป็นไม่รู้จัก จึงถามกวนอูว่า ท่านนี้ชื่อใด มานี่จะไปไหน กวนอูจึงบอกว่า เรานี้ชื่อกวนอู เป็นขุนนางที่หั้นสือแต่งเฮา ซึ่งมานี้จะขอผ่านเมืองลกเอี๋ยงไปทางทิศเหนือ เบงทันจึงว่า ท่านเป็นขุนนางมาแต่เมืองหลวงซึ่งมีธุระจะไปทิศเหนือนั้น มีหนังสือมหาอุปราชมาหรือไม่ กวนอูจึงว่าเรามานี้เป็นการด่วนหาได้หนังสือมาไม่ เบงทันจึงว่า อันเมืองลกเอี๋ยงเป็นทางฝ่ายเหนือมหาอุปราชใช้ฮันฮกมาอยู่รักษาเมือง แลตัวท่านเป็นขุนนางมาทั้งนี้ไม่มีหนังสือเบิกด่านนั้น เราเห็นว่าท่านหนีมาเป็นมั่นคง

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 4)

By Thepoetry4u.

---

thepoetry4u.blogspot.com

กวนอูจึงเอาเนื้อความซึ่งโจโฉตามมาส่งนั้นเล่าให้พี่สะใภ้ฟังทุกประการแล้วให้ขับรถไปตามทาง เวลาเย็นเห็นบ้านตำบลหนึ่ง กวนอูจึงพาพี่สะใภ้เข้าไปอาศัยนอน งอหัวนายบ้านนั้นอายุแก่ ผมแลหนวดหงอก ครั้นเห็นกวนอูมาก็ออกไปรับ จึงถามว่าท่านนี้ชื่อใดมานี่จะไปไหน กวนอูจึงตอบว่า ข้าพเจ้าชื่อกวนอูเป็นน้องเล่าปี่ ข้าพเจ้าจะไปหาพี่ ณ เมืองกิจิ๋ว

งอหัวจึงถามว่าท่านนี้หรือซึ่งฆ่างันเหลียง บุนทิวทหารอ้วนเสี้ยว กวนอูก็รับคำ งอหัวได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงว่าเชิญท่านเข้าไปในตึกเถิด กวนอูจึงว่าพี่สะใภ้ข้าพเจ้าทั้งสองอยู่ข้างนอก งอหัวจึงเรียกภรรยากับบุตรหญิงให้ออกไปรับพี่สะใภ้กวนอูเข้ามา แล้วก็พาขึ้นไปบนตึก งอหัวจึงเชิญให้กวนอูแลนางทั้งสองกินโต๊ะ กวนอูจึงว่าข้าพเจ้าจะนั่งเคียงพี่นั้นไม่ควร งอหัวจึงให้ภรรยาเชิญนางทั้งสองเข้าไปที่ข้างใน แล้วให้แต่งโต๊ะเลี้ยง กวนอูนั้นนั่งกินโต๊ะอยู่กับงอหัวภายนอก จึงถามงอหัวว่า เหตุใดท่ายจึงมาอยู่ที่นี่ งอหัวจึงบอกว่า แต่ก่อนนั้นเราก็ได้เป็นขุนนางอยู่ในเมืองหลวง ครั้นชราแล้วก็ลาออกจากราชการมาทำมาหากินอยู่ในตำบลบ้านนี้ แลบุตรเราชื่องอปั้นเป็นทหารอองเซ็กเจ้าเมืองเอี๋ยงหยง ทางซึ่งท่านจะไปเมืองกิจิ๋ว เราจะฝากหนังสือท่านไปให้งอปั้นด้วย กวนอูก็รับคำ ครั้นเวลารุ่งเช้างอหัวเลี้ยงดูกวนอูแล้วก็เอาหนังสือส่งให้ กวนอูรับเอาหนังสือแล้วคำนับลาพาพี่สะใภ้ทั้งสองนั้นขึ้นรถไปตามทางทิศเหนือ

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 3)

By Thepoetry4u.
thepoetry4u.blogspot.com

โจโฉจึงว่าเราทำการทุกวันนี้ก็ตั้งใจปรารถนาหาผู้รักษาสัตย์ ตัวท่านมีกตัญญูต่อเล่าปี่เราก็มีความยินดีด้วย ซึ่งเรารับสัญญาท่านไว้ เราก็รักษาวาจาอยู่มิให้นำนั้นเป็นสองได้ ท่านจะไปเราก็ไม่ห้าม แต่เกรงอยู่ว่าเป็นทางกันดารกลัวจะขาดเสบียงอาหารเราจึงตามมาส่ง หวังจะให้ทรัพย์สินไว้เป็นเสบียงไปแล้วโจโฉจึงให้ทหารเอาทองแท่งถาดหนึ่งไว้ให้กวนอู กวนอูก็ไม่รับเอาทองนั้น แล้วจึงว่าเงินเบี้ยหวัดซึ่งข้าพเจ้าได้รับพระราชทานนั้นก็ยังมีพอใช้สอยอยู่ ทองนี้มหาอุปราชจงเอาไว้เถิดจะได้แจกทหารซึ่งมีบำเหน็จสืบไป โจโฉจึงว่า ท่านมาอยู่กับเราก็มีความชอบเป็นอันมาก ซึ่งเราให้ทองแท่งถาดหนึ่งนี้ก็หาควรกับความชอบของท่านไม่ เหตุไฉนท่านจึงไม่รับ

"สามก๊ก" ตอนที่ 24 (ช่วงที่ 2)

By Thepoetry4u
thepoetry4u.blogspot.com

ท่าน ท่านก็ได้รับปฏิญาณ ข้าพเจ้าจึงมาอยู่ด้วยท่าน บัดนี้ข้าพเจ้ารู้ข่าวเล่าปี่แล้ว ข้าพเจ้าจะลาท่านไปหาเล่าปี่ตามคำที่ได้สัญญาไว้ ซึ่งท่านได้มีคุณทำนุบำรุงข้าพเจ้าไว้นั้น ข้าพเจ้าก็คิดถึงคุณอยู่ แต่จะกลบลบคุณเล่าปี่เสียนั้นไม่ได้ ถ้าสืบไปชีวิตข้าพเจ้ายังไม่ตายก็จะขอสนองคุณท่านอีก ครั้นเขียนหนังสือแล้ว จึงให้คนใช้เอาไปให้นายประตูบ้านโจโฉ

กวนอูจึงเอาตราสำหรับที่ กับทรัพย์สิ่งของซึ่งโจโฉให้นั้น ใส่หีบลั่นกุญแจมอบหญิงคนใช้ไว้แล้ว จึงเชิญพี่สะใภ้ทั้งสองขึ้นรถ ตัวกวนอูถือง้าวขี่ม้าเซ็กเธาว์พาทหารสิบเอ็ดสิบสองคนออกประตูเมืองฝ่ายทิศเหนือ นายประตูห้ามไว้ กวนอูโกรธตวาดด้วยเสียงอันดัง นายประตูทั้งนั้นตกใจกลัวหลีกไป กวนอูจึงให้ทหารสิบเอ็ดสิบสองคนนั้นรักษาพี่สะใภ้ไปข้างหน้า กวนอูป้องกันไปข้างหลัง ทหารทั้งนั้นก็ขับรถตามทางหลวงไป