thepoetry4u.blogspot.com
ทหารหยุดพักอยู่ใกล้ฝั่งน้ำ แลชาวบ้านทั้งปวงมีความสงสารด้วยเล่าปี่อดหยากมา ก็ชวนกันเอาข้าวกับสุกรเป็นไก่ มาให้เล่าปี่เป็นอันมาก เล่าปี่มีความยินดี จึงเอาของนั้นแจกทหารทั้งปวงให้เลี้ยงดูกัน
เล่าปี่จึงทอดใจใหญ่แล้วว่าแก่คนทั้งปวงว่า ท่านเหล่านี้ล้วนมีสติปัญญาแลฝีมือ เหตุใดจะสู้ทรมานลำบากกายมาติดตามเรา ซึ่งเป็นคนหาวาสนาไม่นี้จะเอาประโยชน์สิ่งใด ซึ่งท่านได้มีคุณช่วยพาเรามาให้พ้นภัยนี้ ก็เหมือนหนึ่งเราได้ที่อาศัยแล้ว ท่านจะมาทรมานอยู่ด้วยเราไยให้ลำบากกาย จงพากันไปขวนขวายหามูลนายซึ่งมีวาสนามากจึงจะได้อยู่เย็นเป็นสุขสืบไป ทหารทั้งปวงได้ยินเล่าปี่ว่าดังนั้นก็มีความสงสารต่างคนต่างร้องไห้รัก
กวนอูจึงว่าแก่เล่าปี่ว่า ครั้นพระเจ้าฮั่นโกโจทำสงครามปราชัยแก่พระเจ้าฌ้อปาอ๋องเป็นหลายครั้ง อยู่มาพระเจ้าฮั่นโกโจไปทำสงครามกับพระเจ้าฌ้อปาอ๋อง ณ เขากิวลิสัน พระเจ้าฮั่นโกโจมีชัยชนะแต่ครั้งเดียวก็ได้เสวยราชสมบัติต่อๆ กันมาได้สี่ร้อยปีจนถึงพระเจ้าเหี้ยนเต้ ครั้งนี้ท่านเสียทีแก่โจโฉสองครั้ง สามครั้ง จะมาด่วนเสียใจไม่คิดการต่อไปนั้นเห็นไม่ควร
ซุนเขียนได้ฟังกวนอูว่าก็เห็นชอบด้วย จึงว่าแก่เล่าปี่ว่า อันธรรมดาเป็นชาติทหาร จะคิดทำการสงครามนั้นก็ย่อมชนะแลแพ้ทุกตัวคน ซึ่งเรามานี้ทางก็ใกล้เมืองเกงจิ๋วอยู่แล้ว อันตัวท่านกับเล่าเปียวก็เป็นแซ่เดียวกัน แลเล่าเปียวเจ้าเมืองเกงจิ๋วนั้น มีเมืองขึ้นถึงเก้าหัวเมือง ถ้าท่านไปขออยู่อาศัยเล่าเปียวก็เห็นจะให้อยู่ ถ้าตั้งตัวเป็นปรกติแล้วจึงค่อยคิดการต่อไป เล่าปี่จึงตอบว่า เราเกรงอยู่แต่เล่าเปียวจะไม่เอาไว้ ซุนเขียนจึงว่าซึ่งท่านคิดเกรงข้อนั้น ไว้เป็นพนักงานข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะขออาสาไปว่ากล่าว เห็นเล่าเปียวจะไม่ให้สูญไมตรี เล่าปี่ได้ฟังดังนั้นก็ค่อยคลายความทุกข์ จึงว่าท่านจะไปก็ตามเถิด ซุนเขียนก็ลาเล่าปี่ไปถึงเมืองเกงจิ๋ว จึงเข้าไปคำนับเล่าเปียว
ฝ่ายเล่าเปียวเห็นซุนเขียนมาจึงถามว่า ตัวท่านอยู่กับเล่าปี่มีทุกข์ธุระสิ่งใดจึงมาหาเรา ซุนเขียนจึงตอบว่า อันเล่าปี่นั้นก็เป็นเชื้อพระวงศ์ ทั้งมีสติปัญญาสัตย์ซื่อ แล้วมีใจสุจริตคิดทำนุบำรุงแผ่นดินให้อยู่เย็นเป็นสุข แลเล่าเพ็กกับก๋งเต๋าซึ่งได้อยู่เมืองยีหลำก็อาสาเล่าปี่จนตัวตาย บัดนี้เล่าปี่ทำศึกเสียทีโจโฉ หนีมาอยู่อม่น้ำฮั่นกั๋ง ตั้งใจจะเข้าอ่าวไปอาศัยซุนกวนเจ้าเมืองกังตั๋ง ข้าพเจ้าจึงห้ามเล่าปี่ว่า อันซุนกวนนั้นเป็นนอกเนื้อ ซึ่งจะไปสำนักอาศัยนั้นไม่ควร ข้าพเจ้าจึงให้มาพึ่งท่านซึ่งเป็นแซ่เดียวกัน เล่าปี่เห็นชอบด้วยจึงให้ข้าพเจ้ามาแจ้งเนื้อความแก่ท่าน
เล่าเปียวได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงว่าเล่าปี่เป็นพี่น้องของเรา แต่ตัวนั้นเรายังไม่รู้จัก ได้ยินแต่ชื่อเขาลืออยู่ว่ามีสติปัญญาสัตย์ซื่อ ครั้งนี้เล่าปี่มีความทุกข์ จะมาอยู่ด้วยเราบัดนี้จะได้เห็นหน้ากัน ซัวมอน้องภรรยาเล่าเปียวจึงว่าอันเล่าปี่นั้นเดิมอยู่กับลิโป้ แล้วหนีไปอยู่ด้วยโจโฉ โจโฉก็ได้เลี้ยงดูถึงขนาดเล่าปี่คิดร้ายแก่โจแจนได้ทำศึกกัน แล้วแตกหนีโจโฉไปอยู่ด้วยอ้วนเสี้ยว อ้วนเสี้ยวก็เลี้ยงไว้ เล่าปี่เอาใจออกหากจากอ้วนเสี้ยว แล้วรื้อตั้งตัวขึ้นทำศึกแก่โจโฉจนแตกมาอีก ซึ่งจะมาอาศัยอยู่ด้วยท่าน ขอให้ท่านดำริดูให้ต้องคำโบราณแม้ท่านจะขืนรับเล่าปี่ไว้ โจโฉก็จะยกมาตีเอาเมืองเรา อาณาประชาราษฎรจะได้รับความเดือดร้อน ถ้าท่านจะใคร่เป็นสุขสืบไป จงตัดศีรษะซุนเขียนไปให้แก่โจโฉให้เป็นความชอบไว้
ฝ่ายซุนเขียนได้ฟังดังนั้นมิได้ย่อท้อ จึงว่าตัวเราจะได้กลัวความตายนั้นหามิได้ เพราะเหตุตั้งใจอาสาเล่าปี่อันเป็นคนมีใจสัตย์ซื่อต่อแผ่นดิน อันเล่าปี่นั้นก็เป็นเชื้อพระวงศ์ คิดแต่จะบำรุงแผ่นดินให้มีความสุข ซึ่งเล่าปี่ไปอยู่กับลิโป้แลโจโฉอ้วนเสี้ยวผู้มีใจหยาบช้านั้นด้วยความจำเป็น บัดนี้เล่าเปียวเป็นแซ่เดียวกันทั้งมีใจสัตย์ซื่อ เล่าปี่จึงบ่ายหน้ามาพึ่ง เหตุใดท่านมาเข้าด้วยคนผิดมาว่ากล่าวยุยงดังนี้ เล่าเปียวจึงโกรธชัวมอแล้วว่า ตัวอย่าห้ามเราเลย จงเร่งไปเสียให้พ้นเถิด ชัวมอได้รับความอัปยศก็ออกไปยังที่อยู่ เล่าเปียวจึงให้ซุนเขียนรีบไปรับเล่าปี่ แล้วเล่าเปียวก็พาทหารออกไปทางประมาณสามร้อยเส้น หวังจะคอยรับเล่าปี่ ซุนเขียนครั้นมาถึงเล่าปี่จึงบอกเนื้อความทั้งปวงให้ฟังทุกประการ เล่าปี่ได้ฟังดังนั้นก็มีความThepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น