วันพฤหัสบดีที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

***********อาการของคนหมดใจ********


    จากเคยเคียงข้างเดินร่วมทาง
เปลี่ยนเป็นห่าง กลัวใครเขาจะเห็น
     จากเคยร่วมทานข้าว เมื่อยามเย็น
ก็เปลี่ยนเป็น ไม่ว่างงานเข้ามา
     จากที่เคยยิ้มหวานผ่านทางสาย(....)
เปลี่นเป็นหาย ไม่เคยได้ยินเสียง
     จากเคยพร่ำบอกอยากคู่เคียง
เปลี่ยนเป็นเพียงอนาคตไม่แน่นอน
     จากที่เคยเป็นเป็นที่หนึ่งยามไปไหน
เปลี่ยนเป็นใครไม่รู้ไม่เคยเห็น
     จากที่เคยรับส่งอยู่ทุกเช้าเย็น
ก็เปลี่ยนเป็นตัวเขาเข้ามาแทน

รักร้างข้างสระ

ชายพาดพิง อิงหลังแบบ แนบเก้าอี้
ปล่อยฤดี ไปกับลม ความสมหวัง
ถอนหายใจ ให้กับรัก ที่หักพัง
แล้วมานั่ง ชมสระ ชำระเวร

เหมือนฉายไฟ ใส่เพรช เกล็ดสะท้อน
ระยับย้อน แยงตา มาให้เห็น
เราเลิกกัน นั่นหละ คือประเด็น
แล้วจะเป็น เช่นไร ทำไงดี

อกฉันหัก ตามระเบียบ ไปเรียบร้อย
มานั่งคอย ลอยตา หน้าหมองศรี
น้ำตาคลอ ล้อเลียนใจ ในชีวี
เป็นคนที่ ไม่จำบ้าง หรืออย่างไร