วันพุธที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 9)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


ซุนฮกจึงว่าแก่โจโฉว่า อันทหารในกองทัพอ้วนเสี้ยวนั้นเห็นจะอิดโรยระส่ำระสายอยู่แล้ว ขอให้แต่งทหารไปพูดจาเป็นคำเล่าลือว่า บัดนี้ท่านให้ยกกองทัพไปตีเมืองเงียบกุ๋น ซึ่งส่งเสบียงอ้วนเสี้ยวกองหนึ่งไปตั้งสกัดตำบลลิหยงต้นทางจะไปเมืองกิจิ๋วนั้นกองหนึ่ง ถ้ากิตติศัพท์รู้ถึงอ้วนเสี้ยวดังนี้ อ้วนเสี้ยวก็จะแบ่งทหารไปช่วยเมืองเงียบกุ๋นกองหนึ่ง ไปตีทัพซึ่งตั้งสกัดทางอยู่นั้นกองหนึ่ง ทหารอ้วนเสี้ยวก็จะเบาบางลง ท่านจึงคุมทหารเข้าโจมตีเอาค่ายอ้วนเสี้ยวเห็นจะแตกไปเป็นมั่นคง โจโฉเห็นชอบด้วย จึงจัดทหารให้ไปเที่ยวพูดจาแก่ชาวบ้าน นอกทุกแห่งทุกตำบลตามคำซุนฮกว่า

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 8)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


ขณะนั้นกัวเต๋าครั้นรู้ข่าวว่า เตียวคับ โกลำเสียทีแก่ทหารโจโฉดังนั้นก็คิดเกรงว่า ซึ่งอ้วนเสี้ยวให้เตียวคับ กับโกลำไปทำการทั้งนี้ก็เพราะความคิดของเรา บัดนี้เตียวคับ โกลำเสียทีแล้ว แลอ้วนเสี้ยวก็จะติโทษเราเป็นอันมาก จำจะคิดอ่านเข้าไปว่ากล่าวให้อ้วนเสี้ยวโกรธเตียวคับ โกลำ ตัวเราจึงจะพ้นโทษ แล้วก็เข้าไปบอกแก่อ้วนเสี้ยวว่า บัดนี้เตียวคับ โกลำซึ่งไปปล้นค่ายโจโฉนั้น รู้กิตติศัพท์ว่าท่านเสียเสบียงอาหารก็มีความยินดี อ้วนเสี้ยวจึงถามว่า เหตุใดท่านจึงว่าเตียวคับกับโกลำมีความยินดี กัวเต๋าจึงบอกว่า ข้าพเจ้าแจ้งอยู่ว่าอันเตียวคับ โกลำนั้น คิดอ่านเอาใจออกหากท่านช้านานมาแล้วแต่ยังมิได้ที ครั้นท่านให้ยกกองทัพไปครั้งนี้ก็ไม่เป็นใจทำการ แกล้งให้เสียทีแก่โจโฉ อ้วนเสี้ยวได้ฟังดังนั้นเชื่อถือว่าจริง มีใจโกรธอยู่เป็นอันมาก จึงให้ทหารตามไปหาตัวเตียวคับ โกลำกลับมาหวังจะทำโทษ ทหารรับคำอ้วนเสี้ยวแล้วก็ลาไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 7)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


ทหารอิเข้งล้มตายเป็นอันมาก ครั้นกุ๋ยง้วน จิ๋นฮัน เตียวโยยยกตีกระหนาบหลังเข้ามา โจโฉเห็นดังนั้นก็ขับทหารซึ่งรักษาตัวให้กลับหน้ามารบพุ่งกันเป็นสามารถ ทหารโจโฉเอาทวนแทงถูกกุ๋ยง้วน จิ๋นฮัน เตียวโยยตกม้าตาย

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 6)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


โจโฉได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงแต่งโต๊ะเลี้ยงเขาฮิวแล้วเชิญให้อยู่ในค่าย ครั้นเวลาเช้าโจโฉจึงให้จัดทหารม้าพันหนึ่ง จะยกไปตำบลอัวเจ๋า เตียวเลี้ยวจึงลอบว่าแก่โจโฉว่าอ้วนเสี้ยวก็มีความคิดอยู่ แม้เอาเสบียงไปไว้ตำบลอัวเจ๋าจริง ก็จะแต่งทหารไว้รักษาเป็นมั่นคง ซึ่งท่านเบาความมาเชื่อฟังเขาฮิวนั้นข้าพเจ้าไม่เห็นด้วย เกลือกจะเป็นกลของอ้วนเสี้ยว ให้ท่านดำริดูจงควรก่อน โจโฉจึงว่าท่านอย่าสงสัยเลย ซึ่งเขาฮิวจะลวงเรานั้นเห็นไม่สม แม้เขาฮิวเป็นไส้ศึกจริงก็เห็นไม่อาจเข้ามาอยู่ด้วยเรา บัดนี้อ้วนเสี้ยวก็สิ้นวาสนา จะถึงที่ตายอยู่แล้วจึงบันดาลให้ทำผิด จนเราแจ้งเนื้อความทั้งนี้ เราก็ได้ทีอยู่แล้ว แม้จะนิ่งไว้ไม่ทำตามคำเขาฮิวว่า เสบียงอาหารเราก็ขัดสน นานไปจะเสียทีแก่อ้วนเสี้ยว เตียวเลี้ยวจึงว่า ซึ่งมหาอุปราชคิดนี้ก็ควรอยู่ แต่ข้าพเจ้าเกรงว่า แม้อ้วนเสี้ยวรู้ว่าท่านยกไปตำบลอัวเจ๋า จะยกทหารมาตีเอาค่าย ขอท่านคิดอ่านให้มั่นคงก่อน โจโฉจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย ซึ่งจะให้รักษาค่ายนั้นเราคิดไว้พร้อมแล้ว

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 5)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


บอกว่า ตัวเรานี้รู้จักกันมากับมหาอุปราช เราจึงมาหาด้วยความขัดสน ท่านจงส่งตัวเราเข้าไปให้ถึงมหาอุปราช ทหารกองตระเวนจึงไปบอกแก่โจโฉว่า บัดนี้เขาฮิวชาวเมืองลำหยงมาหาท่าน

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 4)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


บัดนี้เสบียงเราซ่องสุมไว้ตำบลอัวเจ๋า เกลือกโจโฉรู้จะยกไปชิงเอาได้ เราก็จะขัดสนด้วยเสบียงเห็นจะทำการศึกไม่ตลอด ขอให้แต่งทหารที่มีฝีมือไปรักษาตำบลอัวเจ๋าไว้ให้มั่นคง เราจะได้อาศัยเสบียงเป็นกำลังสืบไป อ้วนเสี้ยวจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย ตำบลอัวเจ๋านั้นเราจัดแจงไว้มั่นคงอยู่แล้ว ให้ท่านรีบไปเมืองเงียบกุ๋นซึ่งเป็นเมืองขึ้นของเรา ให้เร่งส่งเสบียงอาหารมาให้ทันอย่าให้ขาดได้ สิมโพยก็ลาอ้วนเสี้ยวไปยังเมืองเงียบกุ๋น ครั้นสิมโพยไปแล้ว อ้วนเสี้ยวจึงให้อิเขงเป็นนายกองทัพใหญ่กับกุ๋ยง้วน จิ๋นฮัน กี่จู๋ ลิอุยหอง เตียวโยยคุมทหารสองหมื่นไปอยู่รักษาตำบลอัวเจ๋า ขณะเมื่ออิเขงไปอยู่ตำบลอัวเจ๋านั้น มิได้เอาใจใส่กิจการสิ่งใด ชวนแต่พวกเพื่อนเสพย์สุรามิได้ขาด แม้ผู้ใดทัดทานก็กลับโกรธเอา แล้วว่ากล่าวหยาบช้าเป็นอันมาก ทหารทั้งปวงก็กลัวอิเขง ไม่อาจห้ามปรามได้

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 3)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


อ้วนเสี้ยวเห็นดังนั้นจึงถามสิมโพยว่า ทหารเราซึ่งขึ้นอยู่บนเนินนั้นก็ทำอันตรายโจโฉไม่ได้ กลับหนีลงมาสิ้นแล้ว ท่านจะคิดประการใด สิมโพยจึงว่ากลอุบายของข้าพเจ้ายังมีอีกอย่างหนึ่ง ขอให้ท่านเกณฑ์ทหารขุดอุโมงค์เข้าไปริมค่ายโจโฉ ครั้นสำเร็จแล้ว เวลากลางคืนจึงให้ทหารลอบเข้าไปตามอุโมงค์ ทะลุขึ้นในค่ายโจโฉ ไล่ฆ่าฟันผู้คนให้วุ่นวาย ทหารโจโฉไม่รู้ตัวก็จะแตกกระจัดกระจายไป อ้วนเสี้ยวเห็นชอบด้วย จึงเกณฑ์ทหารให้ไปขุดอุโมงค์นอกค่ายหลังกองดิน ทหารโจโฉเห็นดังนั้น จึงบอกแก่โจโฉว่า บัดนี้อ้วนเสี้ยวให้ทหารมาขุดหลุมอยู่หลังเนินดินเป็นอันมาก จะทำประการใดมิได้แจ้ง โจโฉได้ฟังดังนั้นก็คิดสงสัย จึงถามเล่าหัวว่า ซึ่งอ้วนเสี้ยวทำดังนี้ท่านจะเห็นประการดืเล่าหัวจึงว่า อ้วนเสี้ยวจะคิดทำการเอาชัยชนะเราซึ่งหน้านั้นมิได้ จึงทำกลอุบายให้ทหารมาขุดดินประสงค์จะเดินทางอุโมงค์เข้ามาทำร้ายเราในค่าย ขอให้ท่านเกณฑ์ทหารขุดหลุมให้กว้างลึกสกัดไว้ริมนอกค่าย เห็นทหารอ้วนเสี้ยวจะทำการเข้ามาไม่ตลอด โจโฉเห็นชอบด้วย ครั้นเวลากลางคืนก็เกณฑ์ทหารให้ขุดหลุมตามคำเล่าหัวว่า

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 2)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


ฝ่ายโจโฉเห็นอ้วนเสี้ยวออกยืนอยู่หน้าทหาร ก็พาเอาเคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง ลิเตียนขับม้าขึ้นไปหน้าทหาร จึงเอาแส้ม้าชี้เอาอ้วนเสี้ยวแล้วว่า เดิมเราได้กราบทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ให้ตั้งท่านเป็นขุนนาง พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็โปรดให้ เหตุใดท่านจึงคิดขบถ ยกกองทัพมาทำอันตรายเมืองฮูโต๋ให้เคืองถึงพระเจ้าเหี้ยนเต้เป็นคนหามีกตัญญูไม่ อ้วนเสี้ยวจึงตอบว่า ตัวเป็นมหาอุปราชมิได้สัตย์ซื่อคิดการใหญ่ล้ำลึก เป็นศัตรูราชสมบัติยิ่งกว่าครั้งอองมังกับตั๋งโต๊ะอีก ซึ่งเรายกกองทัพมานี้ จะได้เป็นขบถต่อพระเจ้าเหี้ยนเต้นั้นหามิได้ เรามานี้หวังจะกำจัดตัวซึ่งเป็นศัตรูแผ่นดินเสีย

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 1)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


ฝ่ายตันจิ๋นครั้นกลับมาถึงเมืองกิจิ๋ว จึงเอาหนังสือนั้นให้แก่อ้วนเสี้ยว แล้วแจ้งเนื้อความว่า บัดนี้ซุนเซ็กตายแล้ว ซุนกวนได้เป็นเจ้าเมือง ฝ่ายโจโฉก็คิดอ่านเกลี้ยกล่อมเอาใจ แล้วให้ส่งตราสำหรับที่เจ้าเมืองมาให้ซุนกวน บัดนี้ซุนกวนก็เป็นใจเข้าด้วยโจโฉ อ้วนเสี้ยวเห็นหนังสือแลได้ฟังตันจิ๋นบอกดังนั้นก็โกรธจึงเกณฑ์ทหารในเมืองเกงจิ๋ว เมืองอิวจิ๋ว เมืองเซียงจิ๋ว เมืองเป๊งจิ๋ว ได้ทหารทั้งสี่หัวเมืองเจ็ดสิบหมื่นเศษ คอยได้ฤกษ์เมื่อใดก็จะยกไปตีเมืองฮูโต๋

ถอดรหัสจูบของเขา

By thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com

รู้หรือไม่? จุดที่เขาชอบจูบนั้น (นอกเหนือจากริมฝีปากของคุณ) มีความนัยหวานแหววและแสนพิเศษซ่อนอยู่