วันพุธที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554

"สามก๊ก" ตอนที่ 27 (ช่วงที่ 6)

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


โจโฉได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงแต่งโต๊ะเลี้ยงเขาฮิวแล้วเชิญให้อยู่ในค่าย ครั้นเวลาเช้าโจโฉจึงให้จัดทหารม้าพันหนึ่ง จะยกไปตำบลอัวเจ๋า เตียวเลี้ยวจึงลอบว่าแก่โจโฉว่าอ้วนเสี้ยวก็มีความคิดอยู่ แม้เอาเสบียงไปไว้ตำบลอัวเจ๋าจริง ก็จะแต่งทหารไว้รักษาเป็นมั่นคง ซึ่งท่านเบาความมาเชื่อฟังเขาฮิวนั้นข้าพเจ้าไม่เห็นด้วย เกลือกจะเป็นกลของอ้วนเสี้ยว ให้ท่านดำริดูจงควรก่อน โจโฉจึงว่าท่านอย่าสงสัยเลย ซึ่งเขาฮิวจะลวงเรานั้นเห็นไม่สม แม้เขาฮิวเป็นไส้ศึกจริงก็เห็นไม่อาจเข้ามาอยู่ด้วยเรา บัดนี้อ้วนเสี้ยวก็สิ้นวาสนา จะถึงที่ตายอยู่แล้วจึงบันดาลให้ทำผิด จนเราแจ้งเนื้อความทั้งนี้ เราก็ได้ทีอยู่แล้ว แม้จะนิ่งไว้ไม่ทำตามคำเขาฮิวว่า เสบียงอาหารเราก็ขัดสน นานไปจะเสียทีแก่อ้วนเสี้ยว เตียวเลี้ยวจึงว่า ซึ่งมหาอุปราชคิดนี้ก็ควรอยู่ แต่ข้าพเจ้าเกรงว่า แม้อ้วนเสี้ยวรู้ว่าท่านยกไปตำบลอัวเจ๋า จะยกทหารมาตีเอาค่าย ขอท่านคิดอ่านให้มั่นคงก่อน โจโฉจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย ซึ่งจะให้รักษาค่ายนั้นเราคิดไว้พร้อมแล้ว

โจโฉจึงให้ซุนฮิวกับกาเซี่ยง โจหอง เขาฮิว สี่นายอยู่รักษาค่าย ให้แฮหัวตุ้นกับแฮหัวเอี๋ยนคุมทหารเป็นกองซุ่มอยู่นอกค่ายฝ่ายซ้าย ให้ลิเตียนกับโจหยิน คุมทหารเป็นกองซุ่มอยู่นอกค่ายฝ่ายขวา จึงกำชับว่าแม้อ้วนเสี้ยวจะยกมาตีเอาค่าย ก็ให้ช่วยกันป้องกันรักษาไว้ อย่าให้เป็นอันตรายได้ แล้วโจโฉจึงสั่งเคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง อิกิ๋มให้จัดทหารม้าห้าพัน แต่งตัวปลอมเป็นทหารอ้วนเสี้ยว แล้วเอาธงซึ่งมีสีเหมือนธงอ้วนเสี้ยวปักไป ให้เอามัดฟืนฟางซึ่งจะเผาตำบลอัวเจ๋านั้นบรรทุกไปด้วย เกลือกข้าหน้าจะหาไม่ได้ทันที แล้วสั่งว่าเมื่อจะยกไปนั้น อย่าให้ผู้ใดพูดจากันอื้ออึงเป็นอันขาด ครั้นเวลาค่ำโจโฉก็ยกออกจากค่าย จะไปตีตำบลอัวเจ๋า
ฝ่ายจอสิวซึ่งอ้วนเสี้ยวจำไว้ อยู่มาเวลาค่ำวันนั้น เห็นท้องฟ้าสว่างก็คิดกริ่งใจ จึงให้ผู้คุมคลายเครื่องจำเสียแล้วลุกออกไปนอกกองทัพ แหงนหน้าขึ้นดูท้องฟ้า เห็นดาววิปริตก็ตกใจ จึงคิดว่าอันตรายจะมีมาถึงนายเรา ครั้นจะนิ่งเสียบัดนี้ก็ไม่ชอบ จอสิวจึงให้ผู้คุมพาตัวเข้าไปหาอ้วนเสี้ยว ขณะนั้นอ้วนเสี้ยวเสพย์สุราเมานอนหลับอยู่ พอทหารเข้าไปบอกว่า จอสิวเข้ามาแจ้งราชการ อ้วนเสี้ยวจึงให้จอสิวเข้ามาแล้วถามว่า ตัวเข้ามาหาเราด้วยธุระสิ่งใด จอสิวจึงว่า เวลาค่ำวันนี้ดาววิปริต ข้าพเจ้าพิเคราะห์ดูเห็นว่าท่านจะได้ความเดือดร้อน จะมีผู้ลอบไปตีเอาเสบียงตำบลอัวเจ๋า ขอให้ท่านแต่งทหารไปคอยสกัดต้นทางไว้อย่าให้ข้าศึกยกไปได้
อ้วนเสี้ยวได้ฟังดังนั้นก็โกรธ ด่าจอสิวว่ามึงเป็นคนโทษ เหตุใดบังอาจมาเจรจาอวดรู้ดังนี้ แล้วว่าแก่ผู้คุมว่า จอสิวเป็นคนโทษ เราให้เอาตัวไปจำไว้ เหตุใดจึงบังอาจปล่อยให้เข้ามา อ้วนเสี้ยวจึงสั่งให้เอาตัวผู้คุมไปฆ่าเสีย แล้วก็จัดทหารให้คุมเอาตัวจอสิวไปจำไว้ดังเก่า จอสิวจึงทอดใจใหญ่แล้วว่า ท่านทั้งปวงจะตายในวันี้พรุ่งนี้เป็นมั่นคง จะเอาซากศพไว้ตำบลใดก็มิได้แจ้ง ว่าแล้วจอสิวก็ร้องไห้
ฝ่ายโจโฉยกผ่านค่ายอ้วนเสี้ยวไป ทหารกองตระเวนอ้วนเสี้ยวเห็นดังนั้นก็ร้องถามว่า กองทัพผู้ใดจะยกไปไหน ทหารโจโฉจึงบอกว่า อ้วนเสี้ยวใช้เจียวกี๋คุมทหารยกไปเอาเสบียงตำบลอัวเจ๋าเป็นการเร็ว ทหารกองตระเวนได้ฟังดังนั้นแลเห็นธงสำหรับทัพอ้วนเสี้ยวก็คิดว่าจริง ขณะเมื่อโจโฉยกไปเวลากลางคืนวันนั้นพบทหารอ้วนเสี้ยวไต่ถามเป็นหลายแห่ง ทหารโจโฉก็บอกเหมือนก่อน ทหารอ้วนเสี้ยวมิได้มีสงสัย ครั้นเวลาสองยามเศษโจโฉก็ยกมาถึงตำบลอัวเจ๋า จึงให้ทหารทั้งปวงมัดฟืนแลฟางจุดเพลิงระดมเผาฉางข้าวขึ้นให้ไหม้ แล้วให้ทหารโห่ร้องเข้าโจมตีชุมรุมอิเขง
ฝ่ายอิเขงเสพย์สุราเมานอนหลับอยู่แต่พลบค่ำ ครั้นได้ยินเสียงอื้ออึงก็ตกใจตื่นขึ้น วิ่งออกมาจะดูให้รู้ว่าเหตุการณ์สิ่งใด ทหารโจโฉก็กลุ้มรุมกันจับตัวอิเขงได้ ฝ่ายกุ๋ยง้วน จิ๋นฮัน เตียวโยยซึ่งอิเขงให้คุมเสบียงไปส่งกองทัพอ้วนเสี้ยวนั้น กลับมาจะใกล้ถึงตำบลอัวเจ๋า พอเห็นแสงเพลิงตรงชุมรุมสว่างขึ้น ก็คุมทหารรีบมาช่วย
ฝ่ายทหารโจโฉเห็นกองทัพตามมาภายหลังเป็นอันมาก โจโฉจึงว่าอย่าตกใจเลย ให้ตั้งหน้าทำการไปเถิด ซึ่งกองทัพยกตามมานั้นไว้เป็นพนักงานเราจะคิดอ่านแก้ไข ทหารทั้งปวงได้ฟังดังนั้นก็เร่งจุดเพลิงต่อกันเข้าไป แล้วไล่ฆ่าฟัน


Thepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น