thepoetry4u.blogspot.com
กัวเต๋าเห็นอ้วนเสี้ยวเชื่อฟังแล้วก็กลับมา แล้วก็สั่งคนสนิทให้รีบไปบอกกับเตียวคับ โกลำก่อนว่า บัดนี้อ้วนเสี้ยวโกรธว่าไปทำการให้เสียที จะให้หาตัวมาฆ่าเสีย คนใช้กัวเต๋าก็รีบออกไปบอกเนื้อความแก่เตียวคับ โกลำทุกประการ เตียวคับ โกลำรู้ดังนั้นยังคิดอ่านกันอยู่ พอทหารอ้วนเสี้ยวมาบอกว่าอ้วนเสี้ยวให้หากลับไป เตียวคับ โกลำจึงถามว่าซึ่งอ้วนเสี้ยวให้มาหาเราให้เร่งกลับไปนั้นด้วยเหตุประการใดตัวยังรู้บ้างหรือไม่ ทหารจึงบอกว่าไม่แจ้ง โกลำก็โกรธชักกระบี่ออกฟันทหารนั้นตาย
เตียวคับเห็นดังนั้นก็ตกใจ จึงถามโกลำว่า เหตุใดท่านจึงฆ่าทหารอ้วนเสี้ยวเสียฉะนี้ โกลำจึงว่า อันน้ำใจอ้วนเสี้ยวนั้นมิได้เลี้ยงคนสัตย์ซื่อโดยปรกติมักเชื่อฟังคำคนชั่วยุยง ซึ่งให้มาหาเราทั้งสองไปบัดนี้ ก็จะฆ่าเสียเหมือนคำคนใช้กัวเต๋ามาบอก ถึงมาตรว่าครั้งนี้จะรอดชีวิตอยู่ นานไปก็จะตายด้วยฝีมือทหารแลความคิดโจโฉ บัดนี้เราจะชวนกันไปอยู่ค่ายโจโฉ ทำราชการอาสาจึงจะมีความสุขสืบไป เตียวคับเห็นชอบด้วย จึงพาทหารทั้งปวงไป ณ ค่ายโจโฉแล้วบอกแก่ทหารโจโฉว่า เราทั้งสองชื่อว่าเตียวคับ โกลำ สมัครเข้ามาจะทำราชการด้วยมหาอุปราช ทหารจึงเอาเนื้อความเข้าไปบอกแก่โจโฉ
แฮหัวตุ้นได้ฟังดังนั้นจึงว่าแก่โจโฉว่า อันเตียวคับกับโกลำนั้นเป็นทหารเอกของอ้วนเสี้ยว บัดนี้ท่านกับอ้วนเสี้ยวทำสงครามขับเคี่ยวกันอยู่ ซึ่งเตียวคับกับโกลำจะสมัครเข้ามาทำราชการอยู่ด้วยท่านนั้น ข้าพเจ้าเห็นว่าจะเป็นกลอุบายท่านอย่าเพ่อไว้ใจก่อน โจโฉจึงตอบว่า ท่านว่าทั้งนี้ก็ชอบอยู่ ซึ่งโกลำกับเตียวคับจะทำเป็นกลศึกมาประการใดเราก็พอจะรู้ถึง จะกลัวอะไรแก่ความคิดเพียงนี้ ถ้าอยู่ด้วยเราโดยสุจริต เราก็จะเลี้ยงตามปรกติ แล้วให้ทหารออกไปหาตัวเตียวคับ โกลำเข้ามา เตียวคับ โกลำคำนับโจโฉแล้ว จึงเล่าเนื้อความแต่หลังซึ่งอยู่ด้วยอ้วนเสี้ยวนั้นให้ฟังทุกประการ บัดนี้ข้าพเจ้าอยู่ด้วยไม่ได้จึงพากันหนีมา จะขออยู่เป็นทหารท่าน
โจโฉได้ฟังดังนั้น จึงแกล้งยกย่องเตียวคับ โกลำว่า อ้วนเสี้ยวนั้นก็มีทหารเป็นอันมาก ถ้าฟังคำท่านทั้งสองก็จะไม่เสียเสบียงอาหาร แลการทั้งปวงก็จะสำเร็จโดยง่าย หากบุญเรามากจึงเผอิญให้อ้วนเสี้ยวไม่เชื่อฟังท่าน ซึ่งเราได้ท่านทั้งสองมาไว้ จะทำการศึกกับอ้วนเสี้ยวสืบไป ก็จะสำเร็จเพราะสติปัญญาแลฝีมือท่านทั้งสอง แล้วโจโฉก็ตั้งให้เตียวคับ โกลำเป็นนายทหาร เตียวคับ โกลำเห็นโจโฉเลี้ยงดูเป็นปรกติก็มีความยินดีเป็นอันมาก แล้วว่าแก่โจโฉว่า ท่านจะยกทัพไปรบกับอ้วนเสี้ยวเมื่อใด ข้าพเจ้าจะขออาสาเป็นทัพหน้าไปทุกครั้ง ขณะนั้นทหารในกองทัพอ้วนเสี้ยวรู้ว่า เขาฮิว เตียวคับ โกลำไปอยู่ด้วยโจโฉ ทั้งเสบียงอาหารตำบลอัวเจ๋านั้นเพลิงก็ไหม้เสียสิ้น ก็ชวนกันเสียน้ำใจ คิดอิดโรยย่อท้ออยู่ทุกคน
ฝ่ายเขาฮิวจึงว่าแก่โจโฉว่า บัดนี้ศึกได้ทีอยู่แล้ว ขอให้ท่านยกกองทัพไปรบอ้วนเสี้ยว โจโฉเห็นชอบด้วย ก็กะเกณฑ์ทหารให้เตียวคับ โกลำยกไปปล้นค่ายอ้วนเสี้ยว ครั้นเวลาประมาณสองยามเศษ เตียวคับ โกลำก็คุมทหารยกไปปล้นค่ายอ้วนเสี้ยว อ้วนเสี้ยวก็ให้ทหารออกรบพุ่งป้องกันไว้เป็นสามารถ เตียวคับโกลำฆ่าฟันทหารอ้วนเสี้ยวล้มตายเป็นอันมาก ครั้นเวลารุ่งเช้าเตียวคับ โกลำก็พาทหารกลับมาแจ้งเนื้อความแก่โจโฉตามซึ่งรบพุ่งกันนั้นทุกประการ โจโฉก็มีความยินดี
Thepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น