"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 8)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ยินดี จึงพาครอบครัวแลทหารทั้งปวงไปถึงกลางทาง ซุนเขียนก็นำเล่าปี่ กวนอู เตียวหุยเข้าไปคำนับเล่าเปียว ฝ่ายเล่าเปียวก็พาเล่าปี่ กวนอู เตียวหุยเข้าไปในเมือง ให้แต่งโต๊ะเลี้ยงดูแล้วจัดที่ให้เล่าปี่ กวนอู เตียวหุยอยู่

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 7)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ทหารหยุดพักอยู่ใกล้ฝั่งน้ำ แลชาวบ้านทั้งปวงมีความสงสารด้วยเล่าปี่อดหยากมา ก็ชวนกันเอาข้าวกับสุกรเป็นไก่ มาให้เล่าปี่เป็นอันมาก เล่าปี่มีความยินดี จึงเอาของนั้นแจกทหารทั้งปวงให้เลี้ยงดูกัน

เล่าปี่จึงทอดใจใหญ่แล้วว่าแก่คนทั้งปวงว่า ท่านเหล่านี้ล้วนมีสติปัญญาแลฝีมือ เหตุใดจะสู้ทรมานลำบากกายมาติดตามเรา ซึ่งเป็นคนหาวาสนาไม่นี้จะเอาประโยชน์สิ่งใด ซึ่งท่านได้มีคุณช่วยพาเรามาให้พ้นภัยนี้ ก็เหมือนหนึ่งเราได้ที่อาศัยแล้ว ท่านจะมาทรมานอยู่ด้วยเราไยให้ลำบากกาย จงพากันไปขวนขวายหามูลนายซึ่งมีวาสนามากจึงจะได้อยู่เย็นเป็นสุขสืบไป ทหารทั้งปวงได้ยินเล่าปี่ว่าดังนั้นก็มีความสงสารต่างคนต่างร้องไห้รัก

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 6)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ตะลุมบอน เล่าปี่เห็นว่าจวนตัวนักก็ทิ้งจูล่งกับทหารทั้งปวงเสีย แล้วขับม้าเล็ดลอดออกมาได้แต่ผู้เดียว รีบหนีไปทางซอกเขา พอเวลารุ่งขึ้นทหารกองหนึ่งยกมาประมาณสามพันเศษ เล่าปี่ตกใจชักม้าเข้าแอบเนินเขาอยู่ ครั้นทหารนั้นมาใกล้ เล่าปี่เห็นเล่าเพ็กกับซุนเขียน บิต๊ก บิฮอง กันหยงพาครอบครัวแลทหารทั้งปวงมาเล่าปี่ก็ค่อยคลายใจ เล่าเพ็กจึงบอกเล่าปี่ว่า แฮหัวตุ้นมีฝีมือกล้าหาญนัก คุมทหารไปล้อมเมืองไว้เป็นอันมาก ข้าพเจ้าต้านทานมิได้จึงพาครอบครัวท่านหนีมา แฮหัวตุ้นคุมทหารตามมาถึงกลางทาง พอพบกวนอูได้ช่วยรบพุ่งต้านทานข้าพเจ้าจึงมาได้  เล่าปี่แจ้งดังนั้นจึงถามว่า บัดนี้กวนอูอยู่แห่งใดจึงไม่มาพร้อมกัน เล่าเพ็กจึงบอกว่าท่านอย่าวิตกเลย กวนอูหาเป็นอันตรายไม่ ป้องกันตามมาข้างหลัง ท่านจงรีบหนีไปให้พ้นภัยก่อน

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 5)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

สามก๊ก "แผ่นดินเดือด"

เมืองไว้ โจโฉแจ้งในหนังสือดังนั้นก็ตกใจ ยกกองทัพถอยมาถึงแม่น้ำฮองโห แต่งให้โจหองคุมทหารตั้งค่ายขัดทัพอยู่ แล้วโจโฉก็ยกตัดทางไปสกัดทัพเล่าปี่

ฝ่ายเล่าปี่กับกวนอู เตียวหุย จูล่ง คุมทหารประมาณห้าหมื่นเศษ ยกมาจะตีเมืองฮูโต๋ ครั้นมาถึงตำบลเขาชองสัน รู้ว่ากองทัพโจโฉยกมา เล่าปี่ก็ให้หยุดทหารตั้งมั่นไว้เป็นสามค่าย ค่ายกลางนั้นเล่าปี่กับจูล่งคุมทหารรักษาอยู่ ค่ายตะวันออกกวนอูคุมทหารอยู่รักษา ค่ายตะวันตกนั้นเตียวหุยรักษาอยู่

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 4)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

อยู่เป็นสามารถ เคาทูจึงขับม้ารำทวนเข้าไล่ฆ่าฟันทหารเลวล้มตายเป็นอันมาก แล้วหักหาซลุยไล่เข้าไปฆ่าทหารเอกอ้วนเสี้ยวเสียประมาณสิบเอ็ดสิบสองคน ทหารอ้วนเสี้ยวต้านทานมิได้ก็แตกระส่ำระสาย อ้วนเสี้ยวเห็นดังนั้นก็พาบุตรทั้งสามคนกับหลานแลทหารทั้งปวงแตกพ่านหนี โจโฉเห็นได้ทีก็ขับทหารรุกไล่ไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 3)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

เป็นไรมี แล้วว่าครั้งพระเจ้าหวนเต้ได้เสวยราชสมบัตินั้น มีชายคนหนึ่งชื่ออิกุ๋ย ชาวเมืองเสียวตั๋ง มาขออาศัย ณ เรือนข้าพเจ้า ครั้นเวลากลางคืน เห็นดาขึ้นข้างฝ่ายเหนือดวงหนึ่งใหญ่มีรัศมีเหลือง อิกุ๋ยนั้นรู้ตำราดูดาวจึงทำนายไว้ว่า ยังอีกห้าสิบปีจะมีผู้มีบุญมาปราบศัตรูที่ตำบลแม่น้ำฮองโห ข้าพเจ้านับแต่อิกุ๋ยทำนายมาจนถึงทุกวันนี้ก็ครบห้าสิบปีแล้ว อันอ้วนเสี้ยวนั้นหาสติปัญญามิได้ จะทำการสิ่งใดก็มีแต่หยาบช้าซึ่งยกกองทัพมารบท่านถึงตำบลกัวต๋อนั้น ทหารอ้วนเสี้ยวก็มีมากกว่าท่านถึงเก้าส่วนสิบส่วน เผอิญให้ท่านรบแตกไป ข้าพเจ้าเห็นว่าตัวท่านเป็นผู้มีบุญเหมือนอิกุ๋ยทำนายไว้ แลอาณาประชาราษฎรข้าขอบขัณฑเสมาครั้งนี้ จะอยู่เย็นเป็นสุขเพราะบุญของท่านสืบไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 2)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ด้วยเหตุว่าน้ำใจอ้วนเสี้ยวนั้นถือมานะอยู่ว่าตัวเป็นใหญ่ มิได้เอาความคิดผู้ใด ทำอาการประหนึ่งว่าตัวนั้นกล้าหาญมีสติปัญญาลึกซึ้งหาผู้ใดจะเสมอมิได้ ผู้คุมได้ฟังดังนั้นก็ยังคิดสงสัยอยู่ พอทหารอ้วนเสี้ยวถือกระบี่เข้ามาบอกแก่ผู้คุมว่า อ้วนเสี้ยวใช้เรามาให้ฆ่าเตียนห้องเสีย จงเร่งเอาตัวออกมา เราจะฆ่าเสียตามอ้วนเสี้ยวสั่ง

"สามก๊ก" ตอนที่ 28 (ช่วงที่ 1)

by thepoetry4u

---

thepoetry4u.blogspot.com

ขณะเมื่ออ้วนเสี้ยวแตกไปนั้น ทหารโจโฉกองหนึ่งเข้าไปในค่ายเห็นจอสิวต้องจำอยู่ ก็เอาตัวมาให้โจโฉ โจโฉเห็นทหารได้จอสิวมา จึงสั่งให้ถอดเครื่องจำออกเสีย แล้วว่าเรากับจอสิวรู้จักกันมาแต่ก่อน จอสิวเห็นโจโฉทำดังนั้น ก็รู้ว่าโจโฉจะเกลี้ยกล่อมเอาไว้ด้วย จึงร้องว่าอ้ายโจโฉมึงอย่าพักมาเกลี้ยกล่อมกูเลยกูหาอ่อนน้อมต่อมึงไม่

โจโฉได้ฟังจอสิวว่าหยาบช้าดังนั้นมิได้มีความโกรธ จึงเอาเงินทองเสื้อผ้าให้แก่จอสิว แล้วว่าอ้วนเสี้ยวนั้นเป็นคนหาสติปัญญามิได้จึงไม่เลี้ยงท่านให้ถึงขนาด แม้เราได้ท่านมาไว้ด้วย เราจะคิดอ่านกำจัดอ้วนเสี้ยวเสียก็จะได้โดยง่าย เหตุใดท่านยังคิดรักอ้วนเสี้ยวอยู่อีกเล่า จอสิวมิได้ตอบประการใด โจโฉจึงให้แต่งโต๊ะเลี้ยงจอสิว