วันศุกร์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2554

สตรีที่อยู่สูง

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


เป็นสตรี ที่สูงส่ง อยู่บนคาน
อยู่มานาน คานแทบหัก น้ำหนักหลาย
เกาะไม้คาน ปานจิ้งจก กลัวตกตาย
ใครก็ได้ ช่วยสอยที อยากมีแฟน

ไม่เลือกมาก หากเป็นชาย ก็ได้หมด
ไม่กำหนด ไม่เป็นไร ไม่เท่าแขน
ไร้สเป็ก เล็กสั้น ยันลีบแบน
อยากเกาะแฟน แทนคาน สานรักกัน 

ผู้ใหญ่หาผัวใหม่....ให้สะใภ้ได้ใช้งาน

by thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com

>>>>>>
ผัวเก่าเราหัวล้าน....เขกกบาลแล้วเจ็บมือ
>>>>>>
บ้าใบลงเรือใบ....ดูน้ำใสและสะดือ
>>>>>>
สิ่งใดอยู่บนขื่อ....ก็กระสือเรืองแสงเอย
>>>>>>
>>>>>>
>>>>>>อันรักแท้ มิใช่ แค่ได้รัก
>>>>>>ยังมีพราก มีร้างลา น้ำตาไหล
>>>>>>แต่รักหนื่ง แน่นอน ไม่คลอนคลาย
>>>>>>คือ...รักแร้ ของหนูไง ให้กลิ่น...เดียว
>>>>>>
>>>>>>
>>>>>>

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 7)

By thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com


เรามาถึงแล้วจึงเผอิญให้มาพบกัน จูล่งจึงว่าแต่ข้าพเจ้าเที่ยวมาทุกเมืองจะหาที่พึ่งซึ่งมีน้ำใจโอบอ้อมอารีเหมือนท่านนี้ก็ไม่มี บัดนี้เป็นบุญของข้าพเจ้าได้กลับมาพบท่าน ข้าพเจ้าจะขออยู่เป็นบ่าวท่าน ถึงมาตรว่าจะได้ยากลำบากเป็นประการใด ข้าพเจ้าจะขออาสาไปกว่าจะสิ้นชีวิต แล้วจูล่งก็พาพวกเพื่อนนั้นตามเล่าปี่ไปถึงเมืองเก๋าเซีย
ฝ่ายเตียวหุย บิต๊ก บิฮองรู้ว่าเล่าปี่มาถึงก็มีความยินดี จึงพากันออกไปรับเล่าปี่เข้ามาในเมือง นางกำฮูหยิน นางบิฮูหยินก็ออกมาคำนับเล่าปี่ แล้วเล่าเนื้อความแต่หลังครั้งเสียเมืองแห้ฝือ กวนอูไปอยู่กับโจโฉให้ฟังทุกประการ เล่าปี่ได้ฟังดังนั้นสรรเสริญกวนอูว่า มีความสัตย์หาผู้เสมอมิได้ เตียวหุยจึงให้แต่งเครื่องบวงสรวจแก่เทพดาแลเลี้ยงดูกัน

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 6)

By thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com



กันหยงจึงว่าแก่อ้วนเสี้ยวว่า ซึ่งท่านให้เล่าปี่ไปเกลี้ยกล่อมเล่าเปียวนั้นข้าพเจ้าเกรงอยู่ว่า เล่าปี่จะไม่กลับมาหาท่าน ข้าพเจ้าจะขออาสากำกับเล่าปี่ไปด้วย แล้วจะได้ว่ากล่าวเล่าเปียวให้เข้าด้วยท่านจงได้ อ้วนเสี้ยวไม่รู้กลอุบาย เห็นชอบด้วยก็ยอมให้กันหยงไป กันหยงก็ลาอ้วนเสี้ยวตามเล่าปี่ออกไปถึงที่อยู่
กัวต๋งจึงว่าแก่อ้วนเสี้ยวว่า ครั้งหนึ่งท่านให้เล่าปี่ไปเกลี้ยกล่อมเล่าเพ็กก็ไม่สมความคิด ครั้งนี้ท่านให้เล่าปี่กับกันหยงไปเกลี้ยกล่อมเล่าเปียวนั้น ข้าพเจ้าเห็นเล่าปี่กับกันหยงจะไม่กลับมาหาท่าน อ้วนเสี้ยวจึงตอบว่า อันกันหยงนั้นมีสติปัญญาสัตย์ซื่อต่อเรา ถึงเล่าปี่จะบิดพลิ้วอยู่ไม่มา เห็นกันหยงจะคิดอ่านพาตัวเล่าปี่มาเป็นมั่นคง กัวเต๋าได้ฟังดังนั้นก็ทอดใจใหญ่ มิได้ตอบประการใด

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 5)

By thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com


พบ กวนอูก็ลาเล่าเพ็ก ก๋งเต๋ากลับไปเมืองเก๋าเซีย จึงเอาเนื้อความนั้นเล่าให้พี่สะใภ้ทั้งสองฟังทุกประการแล้วว่าข้าพเจ้าจะตามเล่าปี่ไป ณ เมืองกิจิ๋ว จะได้คิดอ่านต่อไป
เตียวหุยจึงว่าข้าพเจ้าจะขอไปด้วย กวนอูจึงตอบว่า เราได้เมืองนี้ไว้เป็นที่อาศัย จะทิ้งเมืองเสียนั้นไม่ควร จงอยู่รักษาเมืองไว้ พี่จะไปกับซุนเขียนถ้าพบเล่าปี่แล้วจะได้พามาอาศัยเมืองนี้ เตียวหุยจึงว่าพี่ได้ฆ่างันเหลียง บุนทิวทหารอ้วนเสี้ยวเสีย ซึ่งจะไปนั้นข้าพเจ้าเห็นอ้วนเสี้ยวจะทำอันตรายแก่พี่ กวนอูจึงว่าข้อนั้นเจ้าอย่าวิตกเลย ถ้าพี่ไปอ้วนเสี้ยวจะทำอันตรายประการใดพี่พอจะแก้ไขได้

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 4)

By thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com


ซุนเขียนจึงว่าแก่เตียวหุยว่า อันน้ำใจกวนอูรักษาสัตย์นั้นหาผู้เสมอมิได้อุตส่าห์ทรมานกายไม่รักชีวิต พาพี่สะใภ้ทั้งสองมาหาเล่าปี่ ครั้นรู้ข่าวว่าท่านอยู่เมืองนี้จึงให้ข้าพเจ้าไปเชิญออกมา เหตุใดท่านจึงสงสัยกวนอูดังนี้เล่า เตียวหุยได้ฟังซุนเขียนว่าดังนั้นก็ตวาดเอา แล้วว่ากวนอูคิดกลอุบายมาจะจับตัวเราไปให้โจโฉ เหตุใดตัวจึงยกย่องกวนอูว่ามีความสัตย์

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 3)

By thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com


ประมาณห้าสิบเศษมาฆ่าเจ้าเมืองเสีย เตียวหุยเข้าอยู่รักษาเมือง เกลี้ยกล่อมซ่องสุมผู้คนไว้เป็นกำลังได้ประมาณห้าพันเศษ ข้าวปลาอาหารก็บริบูรณ์ บรรดาหัวเมืองน้อยใหญ่ทั้งปวงก็เกรงฝีมือเตียวหุย ไม่มีผู้ใดมาย่ำยีได้ แต่เตียวหุยรักษาเมืองมานี้ได้ห้าเดือนเศษ
กวนอูได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีนัก จึงว่าแก่ซุนเขียนว่า แต่เสียเมืองชีจิ๋วมาเราพี่น้องสามคนพลัดกัน เล่าปี่นั้นก็รู้ข่าวแล้ว แต่เตียวหุยนั้นพึ่งได้ข่าววันนี้ ท่านจงเร่งเข้าไปบอกแก่เตียวหุยให้ออกมารับพี่สะใภ้ทั้งสอง ซุนเขียนรับคำกวนอูแล้วก็ลาไป

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 2)

By Thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com


แลข้าพเจ้านี้แต่พอเตียวก๊กตาย ก็พาพวกเพื่อนมาเป็นโจรอยู่ ณ เขาตำบลนี้ ซึ่งข้าพเจ้าคิดการจะมาทำร้ายท่านทั้งนี้ เพราะบุตรกัวเสียงชักชวนมา แล้วเล่าเนื้อความซึ่งบุตรกัวเสียงมาบอกนั้นให้กวนอูฟังทุกประการ แลบุตรกัวเสียงนั้นอ้อนวอนว่า ข้าพเจ้าขออภัยโทษเสียเถิด
กวนอูจึงบอกว่า โทษตัวผิดครั้งหนึ่งเราก็ยกโทษเสีย ตัวก็คบคิดกันทำอีก ครั้นจะฆ่าเสียบัดนี้ก็คิดถึงไมตรีกัวเสียง แลโทษตัวทั้งสองครั้งนั้น เราก็ยกให้กัวเสียงผู้เป็นบิดา แล้วบุตรกัวเสียงก็มีความยินดีลากวนอูไป หุยง่วนเสียวจึงบอกแก่กวนอูว่า เพื่อนข้าพเจ้ามีคนหนึ่งเป็นชาวเมืองตะวันตก เป็นทหารเตียวโป้ชื่อจิวฉอง รูปร่างสูงใหญ่มีกำลังแบกของได้หนักสิบหาบ ครั้นเตียวโป้ตายแล้วจิวฉองคุมพวกเพื่อนมาเป็นโจรอยู่ ณ เขาโงจิวสัน ทางแต่นี้ไปประมาณสามร้อยเส้น ข้าพเจ้าไปมาหาสู่จิวฉอง จิวฉองก็พูดออกชื่อท่านอยู่เนืองๆ แล้วชักชวนข้าพเจ้าว่า ถ้าพบท่านก็จะพาข้าพเจ้ามาอยู่กับท่าน บัดนี้เป็นบุญได้มาพบท่านก่อน กวนอูจึงตอบว่า ได้เกิดมาเป็นชายแล้วคบกันมาเป็นโจรอยู่ในป่าฉะนี้ผู้ใดจะนับถือว่าดี จงทิ้งความชั่วเสียเถิด พากันไปทำมาหากินอยู่ในบ้านเมืองโดยปรกติดีกว่า

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 1)

By Thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com


ฝ่ายกวนอูก็ขับม้ามายังรถพี่สะใภ้ แล้วบอกเนื้อความซึ่งได้รบพุ่งกับแฮหัวตุ้นแลโต้ตอบกับเตียวเลี้ยวนั้นให้พี่สะใภ้กับซุนเขียนฟัง แล้วก็พากันเดินทางไปได้ห้าวัน พอฝนตกหนักหาที่สำนักมิได้ จึงแลขึ้นไปเห็นบ้านอยู่บนเนินเขา ก็พากันเข้าไปจะขออาศัย กัวเสียงนายบ้านนั้นเป็นคนชรา จึงถามว่าท่านชื่อใดมาแต่ไหน กวนอูบอกว่าข้าพเจ้าชื่อกวนอู แล้วเล่าเนื้อความให้กัวเสียงฟังทุกประการ กัวเสียงจึงว่าครั้งปู่ย่าตายายข้าพเจ้า ก็อาศัยทำมาหากินอยู่ตำบลบ้านนี้ ตัวข้าพเจ้าก็ได้ยินเลื่องลืออยู่ว่าท่านมีฝีมือกล้าหาญ พึ่งได้รู้จักท่านวันนี้ กัวเสียงจึงเชิญกวนอูแลพี่สะใภ้ขึ้นไปบนเรือน แล้วตกแต่งข้าวปลาอาหารเลี้ยง