วันศุกร์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2554

"สามก๊ก" ตอนที่ 25 (ช่วงที่ 3)

By thepoetry4u.

thepoetry4u.blogspot.com


ประมาณห้าสิบเศษมาฆ่าเจ้าเมืองเสีย เตียวหุยเข้าอยู่รักษาเมือง เกลี้ยกล่อมซ่องสุมผู้คนไว้เป็นกำลังได้ประมาณห้าพันเศษ ข้าวปลาอาหารก็บริบูรณ์ บรรดาหัวเมืองน้อยใหญ่ทั้งปวงก็เกรงฝีมือเตียวหุย ไม่มีผู้ใดมาย่ำยีได้ แต่เตียวหุยรักษาเมืองมานี้ได้ห้าเดือนเศษ
กวนอูได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีนัก จึงว่าแก่ซุนเขียนว่า แต่เสียเมืองชีจิ๋วมาเราพี่น้องสามคนพลัดกัน เล่าปี่นั้นก็รู้ข่าวแล้ว แต่เตียวหุยนั้นพึ่งได้ข่าววันนี้ ท่านจงเร่งเข้าไปบอกแก่เตียวหุยให้ออกมารับพี่สะใภ้ทั้งสอง ซุนเขียนรับคำกวนอูแล้วก็ลาไป

ฝ่ายเตียวหุยขณะเมื่อแตกโจโฉมานั้น อาศัยอยู่บนเขาบองเอี๋ยงสันประมาณเดือนเศษ ครั้นรู้ข่าวว่าเล่าปี่แตกไป เตียวหุยก็คุมทหารซึ่งเหลือมานั้นเที่ยวสืบหาเล่าปี่ ครั้นมาถึงเมืองเก๋าเซียพอขาดเสบียง จึงเข้าไปขออาหารเจ้าเมืองเจ้าเมืองไม่ให้ เตียวหุยโกรธก็เข้าตีชิงเอาตราสำหรับที่ได้แล้วฆ่าเจ้าเมืองเสียอุตส่าห์คิดอ่านซ่องสุมผู้คนไว้หวังจะคอยฟังข่าวเล่าปี่ ถ้ารู้ว่าอยู่แห่งใดก็จะไปหาแลเตียวหุยนั้นทุกข์ร้อนอยู่ไม่เว้นวัน พอนายประตูเอาเนื้อความมาบอกแก่เตียวหุยว่า มีทหารคนหนึ่งชื่อซุนเขียนจะเข้ามาหาท่าน เตียวหุยได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีจึงออกไปรับซุนเขียนเข้ามา ซุนเขียนจึงบอกแก่เตียวหุยว่า เล่าแตกไปอาศัยอ้วนเสี้ยวอยู่ ณ เมืองกิจิ๋ว ข้าพเจ้าตามไปคิดอ่านกับเล่าปี่ก็ได้มาอยู่เมืองยีหลำแล้ว บัดนี้กวนอูพาพี่สะใภ้ทั้งสองมาอยู่นอกเมือง จึงให้ข้าพเจ้าเข้ามาแจ้งเนื้อความแก่ท่านให้เร่งออกไปรับ
เตียวหุยได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีด้วยรู้ข่าวเล่าปี่ แต่คิดแค้นกวนอูว่าไปเข้าด้วยโจโฉ เตียวหุยจึงใส่เกราะถือทวนแล้วพาซุนเขียน แลทหารทั้งปวงพันหนึ่งออกจากประตูเมือง กวนอูเห็นเตียวหุยออกมาก็มีความยินดี เอาง้าวส่งให้จิวฉองแล้ว ขับม้าเข้าไปหวังจะรับเตียวหุย เตียวหุยเห็นกวนอูขับม้าเข้ามาก็โกรธร้องตวาดด้วยเสียงอันดัง แล้วเอาทวนไล่แทงกวนอู กวนอูตกใจชักม้าถอยหลบมาอยู่ริมพี่สะใภ้แล้วร้องว่า เหตุใดเตียวหุยมาทำฉะนี้ เจ้าจะมิเสียความสัตย์ไปหรือ เตียวหุยจึงตอบว่า ตัวเสียสัตย์ก่อนแล้วจะทำเป็นแก้หน้ามาหาเรานั้นเราไม่เชื่อ กวนอูจึงตอบว่าเหตุใดจึงว่าเราเสียสัตย์ เตียวหุยจึงตอบว่า ตัวทิ้งความสัตย์เสีย ไปเข้าด้วยโจโฉอาสามีความชอบ โจโฉเลี้ยงดูถึงขนาดแล้วให้ชื่อเสียงมียศถาศักดิ์ บัดนี้ตัวแกล้งแต่งกลอุบายมาจะทำร้ายเรา เราก็รู้เท่าอยู่ ถ้าเราตายท่านก็คงจะมีชีวิตอยู่ แม้ตัวท่านตายเราก็จะรอดอยู่เป็นคน กวนอูจึงตอบว่า เจ้าโกรธพี่เพราะเหตุฉะนี้หรือ ครั้นจะบอกตามความจริงเจ้าก็ไม่เชื่อ ซึ่งดีแลร้ายนั้นเจ้าจงไปถามพี่สะใภ้ทั้งสองซึ่งพี่พามาอยู่บนรถนั้น เจ้าจึงจะแจ้งความสัตย์ของพี่
ฝ่ายนางทั้งสองได้ยินเสียงกวนอูกับเตียวหุยโต้ตอบกันดังนั้นก็ตกใจ เปิดมู่ลี่ขึ้นแล้วว่าแก่เตียวหุยว่า เหตุใดจึงมาทำหยาบช้าแก่กวนอูผู้พี่ เตียวหุยจึงว่าพี่ทั้งสองยังไม่แจ้งอย่าห้ามเลย จงดูข้าพเจ้าจะฆ่าคนซึ่งเสียสัตย์แล้วจะเชิญพี่ทั้งสองเข้าไปในเมือง นางทั้งสองจึงตอบว่า เมื่อเล่าปี่กับเจ้าแตกไปนั้น โจโฉคุมทหารมาล้อมกวนอูไว้ กวนอูเข้าตาจนอยู่เหลือกำลังซึ่งจะรบพุ่งต้านทาน จึงจำใจเข้าอยู่ด้วยโจโฉ ความสัตย์ของกวนอูนั้นมิได้ละเสีย อุตส่าห์ปรนนิบัติรักษาเรามา แล้วอาสาโจโฉทำสงครามหวังจะฟังข่าวเล่าปี่ ครั้นรู้แล้วก็พาเรามาถึงกลางทาง พบซุนเขียนได้บอกว่า เล่าปี่ออกจากอ้วนเสี้ยวแล้วมาอยู่เมืองยีหลำ กวนอูก็พาเรามา ซึ่งเจ้าไม่ฟังเนื้อความให้แน่นอน จะคิดใจเบาทำร้ายกวนอูผู้พี่ซึ่งมีคุณแก่เรามานั้นไม่ควร
เตียวหุยจึงตอบว่า ซึ่งกวนอูทำการเป็นกลอุบาย พี่ทั้งสองไม่แจ้งก็เห็นว่ากวนอูคงสัตย์อยู่ ธรรมดาเกิดมาเป็นชายชาติทหาร ได้ออกวาจกสาบานไว้แล้วถึงจะตายก็ไม่เสียดายชีวิต อันน้ำใจกวนอูละสัตย์เสียเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนายอยู่ฉะนี้ จะเชื่อถืออย่างไรได้


Thepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น