thepoetry4u.blogspot.com
กัวต๋งจึงว่าแก่อ้วนเสี้ยวว่า ครั้งหนึ่งท่านให้เล่าปี่ไปเกลี้ยกล่อมเล่าเพ็กก็ไม่สมความคิด ครั้งนี้ท่านให้เล่าปี่กับกันหยงไปเกลี้ยกล่อมเล่าเปียวนั้น ข้าพเจ้าเห็นเล่าปี่กับกันหยงจะไม่กลับมาหาท่าน อ้วนเสี้ยวจึงตอบว่า อันกันหยงนั้นมีสติปัญญาสัตย์ซื่อต่อเรา ถึงเล่าปี่จะบิดพลิ้วอยู่ไม่มา เห็นกันหยงจะคิดอ่านพาตัวเล่าปี่มาเป็นมั่นคง กัวเต๋าได้ฟังดังนั้นก็ทอดใจใหญ่ มิได้ตอบประการใด
ฝ่ายเล่าปี่จึงให้ซุนเขียนกลับออกไปบอกกวนอูว่า บัดนี้อ้วนเสี้ยวให้เรากับกันหยงไปเกลี้ยกล่อมเล่าเปียวเจ้าเมืองเกงจิ๋ว อย่าให้กวนอูเข้ามาเลย จงคอยอยู่นั่นเถิด ซุนเขียนก็ลาเล่าปี่ออกไปบอกแก่กวนอูตามเล่าปี่สั่ง ฝ่ายเล่าปี่ก็พากันหยงออกจากเมืองกิจิ๋วไป กวนอูเห็นเล่าปี่มาก็มีความยินดี ก็ลงจากม้าเข้าไปคำนับเล่าปี่แล้วเล่าเนื้อความแต่หลังให้ฟังทุกประการ แล้วพาเล่าปี่เข้าไป ณ บ้านกวนเต๋ง จึงว่าแก่กวนเต๋งว่า ซึ่งข้าพเจ้ามาติดตามบัดนี้ก็พบเล่าปี่ผู้พี่ข้าพเจ้าแล้ว
กวนเต๋งจึงให้บุตรทั้งสองมาคำนับเล่าปี่ เล่าปี่จึงถามว่าท่านกับบุตรทั้งสองนี้ชื่อไร กวนอูจึงบอกว่า บิดานั้นชื่อกวนเต๋ง เป็นแซ่เดียวกับข้าพเจ้าบุตรทั้งสองนี้ชื่อกวนเหล็งหนึ่ง กวนเป๋งหนึ่ง กวนเต๋งจึงว่าแก่เล่าปี่ว่า ข้าพเจ้าจะให้กวนเป๋งบุตรน้อยข้าพเจ้าไปอยู่กับกวนอู แต่เกรงอยู่ว่าท่านจะไม่ยอม เล่าปี่จึงถามว่าอายุกวนเป๋งนั้นได้เท่าใด กวนเต๋งจึงบอกว่า อายุกวนเป๋งได้สิบห้าปี เล่าปี่จึงว่าท่านจะให้บุตรไปอยู่ด้วยกวนอูนั้น เรามีความยินดี ด้วยกวนอูยังหาบุตรมิได้ ท่านจงปลงใจให้กวนเป๋งเป็นบุตรเลี้ยงของกวนอูเถิด กวนเต๋งได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงอนุญาตให้กวนเป๋งเป็นบุตรกวนอู เรียกเล่าปี่ว่าเป็นลุง เล่าปี่จึงว่าแก่กวนอูว่า ครั้นเราจะอยู่ช้าบัดนี้เกลือกอ้วนเสี้ยวจะได้คิดขึ้น จะให้ทหารติดตามเรามา เราจะรีบไปให้พ้น กวนอูเห็นชอบด้วยก็ชวนกันลากวนเต๋ง พากวนเป๋งกับทหารทั้งปวงไปทางเขาโงจิวสัน กวนอูขับม้านำทางไปก่อน พอพบจิวฉองคุมทหารมาประมาณสามสิบเศษ เห็นกายต้องอาวุธโลหิตไหลทั้งบ่าวทั้งนาย กวนอูจึงพาจิวฉองเข้าไปหาเล่าปี่ จิวฉองคำนับเล่าปี่แล้วบอกว่า เมื่อกวนอูใช้ข้าพเจ้าไปหาหุยง่วนเสียวนั้น มีทหารคนหนึ่งขี่ม้ามาแต่ผู้เดียวฆ่าหุยง่วนเสียวเสีย ข้าพเจ้าจึงเข้ารบพุ่งต้องอาวุธบาดเจ็บ ทั้งพวกข้าพเจ้าจึงพากันหนีมา บัดนี้ทหารคนนั้นคุมทหารบ่าวไพร่หุยง่วนเสียวตั้งอยู่ ณ เขาโงจิวสัน เล่าปี่ถามว่าทหารนั้นรูปร่างอย่างไร ท่านรู้จักหรือไม่ จิวฉองจึงบอกว่าชื่อนั้นข้าพเจ้าไม่รู้จักแต่เห็นรูปร่างสูงใหญ่ล่ำสัน เล่าปี่กับกวนอูจึงให้นำไป ณ เขาโงจิวสัน แล้วให้จิวฉองไปร้องด่าท้าทาย
จูล่งได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงใส่เกราะถือทวนขึ้นม้าพาพวกโจรลงมาจากเนินเขา เล่าปี่แลเห็นจูล่งก็ขับม้าขึ้นมาหน้าทหาร จูล่งเห็นเล่าปี่ยืนม้าอยู่ก็มีความยินดีจึงลงจากม้าวางทวนเสียแล้วเข้าไปคุกเข่าคำนับเล่าปี่ เล่าปี่ กวนอูก็ลงจากม้าแล้วถามจูล่งว่า เหตุใดท่านจึงมาอยู่ ณ เขานี้ จูล่งจึงบอกว่า เมื่อข้าพเจ้าอยู่กับกองซุนจ้านนั้น กองซุนจ้านทำการสงครามมิได้เชื่อฟังที่ปรึกษาทั้งปวง จึงเสียทีแก่อ้วนเสี้ยวจนตัวถึงแก่ความตาย อ้วนเสี้ยวให้ทหารมาเกลี้ยกล่อมข้าพเจ้าเป็นหลายครั้ง ข้าพเจ้ารู้น้ำใจอ้วนเสี้ยวอยู่จึงไม่ไปด้วย ครั้นข้าพเจ้าแจ้งว่าท่านอยู่ ณ เมืองกิจิ๋ว ข้าพเจ้าจะไปหาท่าน พอมาถึงกลางทางรู้ข่าวท่านเสียเมืองแก่โจโฉ ตัวท่านก็ไปอยู่กับอ้วนเสี้ยว กวนอูพลัดไปอยู่ด้วยโจโฉ ครั้นข้าพเจ้าจะตามท่านไป ณ เมืองกิจิ๋ว ก็เกรงอยู่ว่าอ้วนเสี้ยวจะมีใจโกรธพยาบาททำอันตรายข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเที่ยวมาพบโจร ณ เขานี้ หุยง่วนเสียวคุมพวกเพื่อนออกมาจะชิงเอาม้าข้าพเจ้า ได้รบพุ่งกันเป็นสามารถ ข้าพเจ้าฆ่าหุยง่วนเสียวเสียได้ พวกโจรนั้นแตกหนีไปบ้าง ข้าพเจ้าจึงเข้าคุมพวกโจรอยู่ ณ เข้านี้ พอรู้ข่าวว่าเตียวหุยมาเป็นเจ้าเมืองเก๋าเซีย ข้าพเจ้าคอยฟังข่าวอยู่ให้แน่ก่อนจึงจะไปหาเตียวหุย
เล่าปี่กับกวนอูต่างคนต่างเล่าเนื้อความซึ่งแตกไปอยู่กับอ้วนเสี้ยวแลโจโฉนั้นให้จูล่งฟังทุกประการ แล้วเล่าปี่จึงว่าเราได้พบท่านเมื่ออยู่กับกองซุนจ้านนั้นเราก็มีความรักท่านอยู่เป็นอันมาก ยังหาบุญไม่จึงมิได้มาอยู่ร่วมคิดด้วยกันบัดนี้บุญThepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น