thepoetry4u.blogspot.com
ฝ่ายอิกิ๋มเมื่อไปทัพกับกวนอูนั้น รู้กิตติศัพท์ว่า เล่าปี่ไปอยู่กับอ้วนเสี้ยว อิกิ๋มเอาเนื้อความบอกแก่โจโฉทุกประการ โจโฉได้ฟังดังนั้นก็ไม่มีความสบาย จึงสั่งเตียวเลี้ยวให้ไปฟังกิตติศัพท์ดูว่า กวนอูรู้ข่าวเล่าปี่แล้วจะคิดอ่านประการใดบ้าง เตียวเลี้ยวก็ลาโจโฉไปหากวนอู ถ้อยทีถ้อยคำนับกันแล้ว เห็นกิริยากวนอูไม่สบายจึงว่า ข้าพเจ้าแจ้งเหตุว่าท่านไปครั้งนี้ได้ข่าวเล่าปี่อยู่เมืองฝ่ายเหนือ ข้าพเจ้าพลอยมีความยินดีด้วยท่าน กวนอูจึงตอบว่าเรารู้ข่าวว่าเล่าปี่ยังมีชีวิตอยู่ บัดนี้เราก็มีความวิตกด้วยยังมิได้เห็นหน้าเล่าปี่ ซึ่งท่านจะดีใจด้วยเรานั้นยังมิได้ก่อน
เตียวเลี้ยวจึงว่า ท่านกับเล่าปี่คบเป็นเพื่อนสนิทกัน ข้าพเจ้าก็เป็นเพื่อนของท่านด้วย ท่านรักเล่าปี่กับข้าพเจ้านี้ยังจะเหมือนกันหรือ กวนอูจึงตอบว่า ท่านกับเราเป็นเพื่อนรักกันก็จริง แต่เรามิได้มีใจรักท่านเสมอเล่าปี่ อันเล่าปี่นั้นเราคบกันมาแต่ก่อน ข้างเราก็คำนับว่าเป็นนายแล้วก็ได้สาบานไว้ต่อกัน เราจึงรักเล่าปี่มากกว่าท่าน เตียวเลี้ยวจึงว่า บัดนี้ท่านรู้ข่าวเล่าปี่แล้วท่านจะไปหาหรือ หรือจะคิดประการใด
กวนอูจึงตอบว่า เดิมเราได้ว่าไว้แก่มหาอุปราชแล้ว เราก็จะลาไปตามคำสัญญา ท่านจงอนุเคราะห์เรา ช่วยเอาธุระของเรานี้ไปแจ้งแก่มหาอุปราชโดยปรกติ อย่าให้มีความเคืองแก่เราได้ เตียวเลี้ยงจึงเอาเนื้อความซึ่งกวนอูตอบมานั้นไปเล่าให้โจโฉฟังทุกประการ โจโฉจึงว่าเราจะคิดอ่านหน่วงเอากวนอูไว้ให้ได้ ฝ่ายกวนอูนั้นคิดวิตกอยู่ซึ่งจะไปหาเล่าปี่
พอคนใช้มาบอกว่ามีผู้มาหาท่าน กวนอูจึงให้ไปหาเข้ามา แล้วถามว่าท่านนี้ชื่อใด อยู่เมืองไหน มีธุระสิ่งใดจึงมาหาเรา ตันจิ๋นจึงบอกว่า ข้าพเจ้าชื่อตันจิ๋นเป็นทหารอ้วนเสี้ยว บัดนี้อ้วนเสี้ยวให้ข้าพเจ้าถือหนังสือเล่าปี่มาให้ท่าน กวนอูได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีจึงรับเอาหนังสือมาอ่านดูเป็นใจความว่า หนังสือเล่าปี่ให้มาถึงกวนอู เดิมเราได้สาบานไว้ต่อกันทั้งสามคนที่ในสวนดอกไม้นั้น ว่าจะร่วมสุขร่วมทุกข์กัน ผู้ใดตายก็จะตายด้วย บัดนี้เราทั้งสามคนพลัดกัน แต่เรามาอาศัยอ้วนเสี้ยวเจ้าเมืองกิจิ๋วอยู่ แลกวนอูนั้นไปอาศัยโจโฉทำการสงความมีความชอบได้บำเหน็จยศถาศักดิ์มีความสุขอยู่ มิได้คิดถึงคำซึ่งสาบานไว้แก่เรา ถ้วนกวนอูจะใคร่ให้มีความชอบในโจโฉให้มากขึ้นไปกว่านี้ ก็ให้เร่งมาตัดศีรษะเราไปให้แก่โจโฉเถิด
ครั้นกวนอูแจ้งในหนังสือแล้วก็ร้องไห้ จึงว่าแก่ตันจิ๋นว่า ซึ่งเรามาอยู่กับโจโฉนี้เพราะความจำใจ จะได้ลืมพี่เสียนั้นหามิได้ ถึงอาสาโจโฉไปทัพครั้งไรก็สืบข่าวอยู่มิได้ขาด ครั้นรู้ว่าเล่าปี่อยู่กับอ้วนเสี้ยวก็คิดอยู่ว่าจะไปหาแต่ยังมิได้ที ตันจิ๋นจึงว่าท่านรักษาสัตย์อยู่ดังนั้น จงเร่งคิดอ่านไปหาเล่าปี่ให้จงได้ กวนอูจึงตอบว่า เมื่อจะเข้าไอยู่กับโจโฉนั้น เราก็ได้ว่ากล่าวไว้ถึงสามประการ ครั้นรู้ข่าวบัดนี้จะรีบไปตามสัญญา คนทั้งปวงก็จะล่วงครหานินทาได้ จำเราจะคิดผันผ่อนลาโจโฉเสียให้เป็นทีก่อน ถึงมาตรว่าโจโฉมิให้ไปเราก็จะไปให้ได้ แล้วกวนอูก็แต่งหนังสือตอบเล่าปี่ตามเนื้อความหนหลังทุกประการ แล้วก็ส่งให้ตันจิ๋น ตันจิ๋นก็รับหนังสือแล้วลากวนอูกลับไป กวนอูจึงเอาหนังสือซึ่งตอบนั้นไปบอกแก่พี่สะใภ้ทุกประการ พี่สะใภ้ทั้งสองก็มีความยินดี กวนอูจึงลาพี่สะใภ้ไปหาโจโฉหวังจะลาไปหาเล่าปี่
ขณะนั้นมีคนเอาเนื้อความไปบอกโจโฉว่า กวนอูนั้นคิดอ่านจะไปหาเล่าปี่ โจโฉจึงให้ปิดประตูตึกเสียแล้วเขียนหนังสือมาปิดไว้ที่ประตูว่า มหาอุปราชไม่สบาย อย่าให้ผู้ใดเข้ามาปรึกษาราชการ กวนอูครั้นมาถึงประตูเห็นหนังสือปิดไว้ดังนั้นก็กลับมาที่อยู่ แล้วจึงให้ทหารของตัวประมาณสิบเอ็ดสิบสองคน จัดแจงรถสำหรับพี่สะใภ้กับทรัพย์สิ่งสินเตรียมไว้ บรรดาเงินทองเสื้อผ้าแลสิ่งของกับหญิงคนใช้ซึ่งโจโฉให้นั้นอย่าให้ผู้ใดเอาไป ครั้นเวลารุ่งเช้ากวนอูก็ไปลาอีกเห็นประตูตึกยังปิดอยู่จึงไป ณ บ้านเตียวเลี้ยว นายประตูนั้นมิให้เข้าไป บอกว่าเตียวเลี้ยวยังป่วยอยู่
กวนอูจึงคิดว่า โจโฉทำทั้งนี้แกล้งจะมิให้เราไปหาเล่าปี่ ตัวเราก็มีวิตกจะช้าอยู่นั้นไม่ได้ ก็กลังมาที่อยู่จึงเขียนหนังสือว่า ข้าพเจ้ากวนอูขอแจ้งเนื้อความไว้แก่มหาอุปราช ด้วยข้าพเจ้ากับเล่าปี่นั้นได้สาบานไว้ต่อกันว่า จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ถ้าผู้ใดตายก็จะตายด้วยกัน คนทั้งปวงก็รู้อยู่สิ้น แลเมื่อท่านยกกองทัพไปรบเมืองแห้ฝือนั้น ข้าพเจ้าก็ได้สัญญาไว้แก่Thepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น