วันอังคารที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

"สามก๊ก" ตอนที่ 34 (ช่วงที่ 2)

By thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


ซุนเซียงได้ฟังดังนั้นก็ไม่เชื่อ ถึงเวลาเช้าก็ออกไปเลี้ยงขุนนาง ณ ศาลากลาง ครั้นขุนนางคำนับกินโต๊ะแล้วต่างคนต่างไป ซุนเซียงก็กลับเข้ามา พอถึงประตูจะเข้าไปข้างใน เปียนหองคนสนิทซึ่งเดินมาข้างหลังเห็นซุนเซียงประมาทมิได้ระวังตัว ก็ชักดาซึ่งซ่อนมานั้นฟันซุนเซียงล้มลงตายอยู่กับประตู อิหลำกับไต้อ้วนก็กลับจับเปียนหองว่าเป็นขบถทำร้ายแก่ซุนเซียง ให้เอาไปฆ่าเสีย แล้วก็เก็บเอาข้าวของทรัพย์สมบัติของซุนเซียงรวมไว้ แล้วอิหลำให้หาตัวนางชีฮูหยินมาว่าบัดนี้เปียนหองคิดมิชอบเป็นขบถฆ่าสามีท่านเสีย ข้าพเจ้าก็ได้แก้แค้นแทนท่านให้เอาเปียนหองไปฆ่าเสียแล้ว ตัวท่านเป็นผู้หญิงควรจะปฏิบัติตามเรา แม้มิยอมเป็นภรรยาเรา เราก็จะฆ่าเสีย นางชีฮูหยินจึงทำกลอุบายตอบว่า ตัวข้าพเจ้าเป็นหญิงหาสามีมิได้ เป็นที่คนทั้งปวงดูหมิ่น ซึ่งท่านเมตตาจะเลี้ยงข้าพเจ้าเป็นภรรยานั้นก็ควรอยู่แล้ว แต่ทว่าผัวข้าพเจ้าตายใหม่ๆ ใจยังไม่ปรกติ ขอท่านได้งดก่อน ข้าพเจ้าจะแต่งโต๊ะเซ่นวักสามีตามประเพณีแล้วจึงจะปฏิบัติตามท่านอิหลำได้ฟังดังนั้นมีความยินดีนักก็กลับไปยังที่อยู่

นางชีฮูหยินจึงให้คนลอบออกไปหาซุนโก๋ เปาเอ๋ง ซึ่งเป็นคนเก่าของซุนเซียงเข้ามาแล้วร้องไห้บอกว่า บัดนี้อิหลำ ไต้อ้วน สองคนนี้คิดอ่านให้เปียนหองฆ่าซุนเซียงถึงแก่ความตาย แล้วเก็บเอาทรัพย์สิ่งของทั้งปวงไว้เป็นอาณาประโยชน์ แล้วมิหนำซ้ำจะมาข่มเหงเอาตัวเราเป็นภรรยาอีกเล่า บัดนี้เราจะทำเป็นว่ากล่าวอ้อนวอนไว้มิให้ขัดใจ แลตัวท่านทั้งสองเป็นที่รักใคร่ไว้วางใจจงได้อนุเคราะห์แก่เราเหมือนเอ็นดูซุนเซียงผู้ตาย ให้มีหนังสือบอกไปถึงซุนกวนผู้พี่ให้แจ้งเหตุผลทั้งนี้ด้วย แลตัวเราก็จะคิดอ่านเพทุบายฆ่าอิหลำ ไต้อ้วนสองคนนี้เสียให้ได้ ซุนโก๋ เปาเอ๋งได้ฟังดังนั้นจึงตอบว่า ข้าพเจ้านี้เป็นข้าเก่าของซุนเซียง ซุนเซียงได้เอ็นดูกรุณาคุณหาที่สุดมิได้ ครั้นรู้ว่าอิหลำ ไต้อ้วนทำร้ายแก่สามีท่านก็คิดจะแก้แค้นแทนคุณอยู่ แล้วก็ลาออกมายังที่อยู่ จึงแต่งหนังสือตามเหตุผลทั้งปวงให้คนถือไปแจ้งแก่ซุนกวน
ครั้นรุ่งขึ้นวันหนึ่ง นางชีฮูหยินให้หาซุนโก๋ เปาเอ๋งเข้ามาแอบอยู่ริมเตียงนอน จึงแต่งโต๊ะเซ่นวักสามีตามประเพณีเสร็จแล้ว ก็อาบน้ำแต่งตัวทำกิริยาประดุจมีความยินดีที่จะมีสามีใหม่ ฝ่ายอิหลำครั้นแจ้งกิตติศัพท์ว่า นางชีฮูหยินแต่งโต๊ะเซ่นฝีแล้วแต่งตัวคอยท่าอยู่ ครั้นเวลาค่ำนางชีฮูหยินจึงให้ไปเชิญอิหลำมากินโต๊ะ แสร้งรินสุราให้เสพย์เมาแล้ว ก็ทำเป็นประหนึ่งรักใคร่ประคองตัวเข้าไปข้างใน แล้วซุนโก๋ เปาเอ๋งก็ถอดดาบวิ่งมาฟันอิหลำถึงแก่ความตาย แล้วนางชีฮูหยินจึงให้คนไปบอกไต้อ้วน ว่าวันนี้เป็นวันดีขอเชิญท่านไปกินโต๊ะ ไต้อ้วนสำคัญว่าจริงก็รีบมา ครั้นถึงประตูข้างใน ซุนโก๋ เปาเอ๋งก็จับตัวฆ่าเสีย แล้วก็คุมทหารรีบไปจับบุตรภรรยาพรรคพวกอิหลำ ไต้อ้วนฟันเสียสิ้น นางชีฮูหยินก็ให้ตัดศีรษะอิหลำ ไต้อ้วนไปเซ่นคำนับไว้ที่หน้ากุฎิศพสามี
ฝ่ายซุนกวนครั้นแจ้งในหนังสือนั้นแล้วก็มีความโกรธนัก จึงยกทหารรีบมาเมืองตันเอี๋ยง แจ้งว่านางชีฮูหยินคิดฆ่าอิหลำ ไต้อ้วนเสียแล้วก็มีความยินดีจึงตั้งให้ซุนโก๋ เปาเอ๋งอยู่รักษาเมืองตันเอี๋ยง แล้วจัดแจงบ้านเมืองเสร็จแล้ว ก็รับนางชีฮูหยินผู้เป็นน้องสะใภ้ยกกลับคืนมาเมืองกังตั๋ง แล้วจึงตั้งให้จิวยี่เป็นนายกองใหญ่ บังคับว่ากล่าวทหารสำหรับเรือบรบเจ็ดพันลำ แต่นั้นก็อยู่เป็นปรกติมาจนพระเจ้าเหี้ยนเต้เสวยราชสมบัติได้สิบสองปี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น