thepoetry4u.blogspot.com
ฝ่ายซุนเซ็กครั้นรู้ข่าวว่าโจโฉมิได้เอาหนังสือขึ้นกราบทูล แล้วเอาตัวเตียวเหียนไว้ทำราชการ ซุนเซ็กมีความแค้นคิดจะยกกองทัพไปทำร้ายอยู่เนืองๆ
ฝ่ายเค้าก๋องเจ้าเมืองง่อกุ๋น ซึ่งขึ้นแก่เมืองกังตั๋งรู้ว่าซุนเซ็กทำการหยาบช้ากำเริบต่างๆ ก็แต่งหนังสือบอกขึ้นไปถึงโจโฉเป็นใจความว่า ซุนเซ็กทำการหยาบช้าแก่หัวเมืองทั้งปวง ให้ได้ความยากแค้นเดือดร้อนนัก ขอให้มหาอุปราชคิดอ่านให้มีรับสั่งพระเจ้าเหี้ยนเต้ ให้หาตัวซุนเซ็กขึ้นไปไว้ทำราชการ ณ เมืองหลวง ถ้าละไว้ช้าเห็นซุนเซ็กจะเป็นขบถต่อแผ่นดิน ครั้นแต่งแล้วให้ทหารถือข้ามอ่าวทะเลไป
ฝ่ายทหารกองตระเวนเมืองกังตั๋งเห็นประหลาดก็จับเอาตัวไว้ ค้นได้หนังสือจึงเอาตัวส่งเข้ามาให้ซุนเซ็ก ซุนเซ็กเห็นหนังสือดังนั้นก็โกรธ จึงให้เอาตัวผู้ถือหนังสือนั้นไปฆ่าเสีย แล้วซุนเซ็กจึงแต่งกลอุบายให้ทหารไปเชิญเค้าก๋องเจ้าเมืองง่อกุ๋นมากิตโต๊ะ เค้าก๋องมิได้มีความสงสัยก็มาหาซุนเซ็ก ซุนเซ็กจึงเอาหนังสือนั้นให้เค้าก๋องดูแล้วร้องตวาดว่า เหตุใดมึงจึงแกล้งแต่งหนังสือว่ากูเป็นขบถต่อแผ่นดิน ให้โจโฉคิดอ่านหาตัวกูขึ้นไป ณ เมืองหลวง เค้าก๋องมิได้ตอบประการใด ซุนเซ็กก็ให้มัดเอาไปฆ่าเสีย แลครอบครัวบ่าวไพร่เค้าก๋องรู้ข่าวดังนั้น ก็พากันแตกตื่นหนีไปจากเมืองง่อกุ๋น แต่ทหารเค้าก๋องสามคนนั้นมีใจพยาบาทซุนเซ็กคิดจะแก้แค้นให้จงได้ จึงชวนกันไปเที่ยวอยู่ในป่าใกล้เมืองกังตั๋ง หวังจะลอบทำร้ายซุนเซ็ก
ครั้นอยู่มาวันหนึ่ง ซุนเซ็กพาทหารออกไปไล่เนื้อในป่า เห็นกวางตัวหนึ่งซุนเซ็กถือเกาทัณฑ์ควบม้าตามไปแต่ผู้เดียว พอเห็นทหารสามคนนั้นถือเกาทัณฑ์แลทวนยืนแอบต้นไม้อยู่ ซุนเซ็กจึงถามว่าตัวเป็นบ่าวใครมาแต่ไหน ทหารสามคนจึงอุบายบอกว่า ข้าพเจ้าเป็นบ่าวฮันต๋งซึ่งเป็นทหารของท่าน ชวนกันออกเที่ยวยิงเนื้อในป่า ซุนเซ็กได้ฟังดังนั้นก็หาความสงสัยมิได้ ขับม้าจะไปจากที่แลทหารสามคนนั้นเห็นได้ที คนหนึ่งเอาทวนแทงถูกเท้าซ้ายซุนเซ็ก คนหนึ่งเอาเกาทัณฑ์ยิงถูกหน้าผากซุนเซ็ก ซุนเซ็กตกใจชักเอาลูกเกาทัณฑ์ออกมา แล้วยิงไปถูกทหารนั้นตายคนหนึ่ง ทหารทั้งสองคนนั้นก็เอาทวนเข้ารุมแทงซุนเซ็ก แล้วร้องว่า กูเป็นทหารเค้าก๋อง ซึ่งพากันมาทำการทั้งนี้หวังจะแก้แค้นแทนนายกู ซุนเซ็กมิได้มีอาวุธสิ่งใด เอาแต่คันเกาทัณฑ์ป้องปัดทวนเป็นสามารถ กายนั้นถูกทวนเป็นหลายแห่ง
พอเห็นเทียเภาขี่ม้าคุมทหารประมาณเก้าคนสิบคนเดินเข้ามาใกล้ ซุนเซ็กจึงร้องเรียกให้ช่วย เทียเภากับทหารเห็นดังนั้น ก็ขับม้าเข้าไล่ฟันทหารทั้งสองคนนั้นย่อยยับทั้งกายจนขาดใจตาย แล้วกลับมาเห็นหน้าผากซุนเซ็กถูกเกาทัณฑ์แห่งหนึ่ง แลกายนั้นแผลทวนบาดเจ็บเป็นหลายแห่ง เทียเภาจึงเอากระบี่ตัดเอาชายเสื้อออกพันแผลทวนให้ซุนเซ็ก แล้วพากันกลับมาเข้าเมือง ซุนเซ็กจึงให้คนไปหาตัวฮัวโต๋หมอมาจะให้รักษาบาดแผล
ขณะนั้นฮัวโต๋ขึ้นไปเที่ยวรักษาอยู่ ณ เมืองหลวง ได้แต่ศิษย์ฮัวโต๋มา หมอนั้นดูแล้วจึงบอกซุนเซ็กว่า อันแผลทวนนี้ข้าพเจ้าจะรักษาให้หายได้อยู่ แต่แผลเกาทัณฑ์นั้นเข้าถึงกระดู แล้วใส่ยาพิษด้วย ถ้าจะรักษานั้นให้เชิญท่านไปอยู่ที่สงัดอย่าให้ผู้คนรุมเร้า ท่านจงดับความโกรธเสียด้วย ต่อถึงกำหนดร้อยวันแผลจึงจะหาย แม้ระงับความโกรธไม่ได้พิษยาก็จะกำเริบมากไป ซุนเซ็กก็ทำตาม แลหมอรักษาได้ประมาณยี่สิบวัน ซุนเซ็กนั้นเป็นคนใจเร็วจะใคร่หายทันใจ
Thepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น