thepoetry4u.blogspot.com
นางงอฮูหยินได้ฟังดังนั้น ก็ให้หาซุนเซ็กเข้ามาแล้วว่า อิเกียดนั้นเป็นคนใจบุญเอ็นดูแก่ราษฎร ถ้าคนทั้งปวงป่วยไข้ อิเกียดเอาน้ำมนต์มาให้รดโรคนั้นก็บันดาลหาย เหตุใดเจ้าจึงให้ทำโทษอิเกียดดังนี้ ซุนเซ็กจึงว่าอิเกียดนั้นเป็นคนโกหก แล้วจะมีใจกำเริบใหญ่หลวงขึ้นภายหน้าไปภัยก็จะมีแก่ข้าพเจ้า มารดาอย่าเชื่อคำคนซึ่งมาบอกเล่าแลนับถืออิเกียดสืบไปเลย แล้วซุนเซ็กก็ลามารดาออกมา
ฝ่ายเตียวเจียวกับขุนนางสิบเอ็ดสิบสองคนคิดเข้าชื่อกัน ทำเรื่องราวมายื่นซุนเซ็กเป็นใจความว่า ขอให้ปล่อยอิเกียดเสียเถิด ถ้าสืบไปภายหน้าอิเกียดมีใจกำเริบคิดร้ายต่อท่าน ก็ให้ตัดเอาศีรษะข้าพเจ้าทั้งนี้เสีย ซุนเซ็กแจ้งในหนังสือดังนั้นจึงว่าท่านทั้งปวงไม่รู้หรือ เมื่อครั้งเตียวก๊กกับพวกเพื่อนเป็นโจรอยู่นั้น ฝ่ายเตียวจิ๋นเจ้าเมืองเกาจิ๋วนับถือออท้าวลงผีศักดิ์สิทธิ์ ถ้าเตียวจิ๋นจะยกกองทัพไปแห่งใดก็เอาแพรแดงให้ออท้าวลงเลขยันต์ แล้วให้ทหารทั้งปวงโพกศีรษะทำการสงครามก็กันอาวุธไม่ได้ เตียวจิ๋นกับทหารทั้งปวงทำสงครามก็เป็นอันตรายในที่รบ แลท่านจะมานับถืออิเกียด ซึ่งเป็นคนโกหกนับถือผีนั้นไม่ควร เราจึงจะให้ฆ่าอิเกียดเสีย เมืองเราจะได้มีสุขสืบไป
ลีฮวยโหรจึงว่าแก่ซุนเซ็กว่า ข้าพเจ้าได้ยินกิตติศัพท์ว่า อิเกียดมีความรู้เรียกลมแลฝนก็ได้ บัดนี้เมืองเราฝนแล้งราษฎรทำนาขัดสน ท่านจะให้อิเกียดเรียกฝนให้ตกลงมาได้แล้ว ท่านจงปล่อยอิเกียดเสีย ซุนเซ็กเห็นชอบด้วย ก็ให้ทหารปลูกโรงพิธีขอฝนสูงประมาณสิบวา จึงให้ไปเอาตัวอิเกียดออกมาแล้วว่า ตัวมีความรู้ทั้งมีใจเมตตาคนทั้งปวง บัดนี้ฝนแล้งอยู่ ราษฎรมิได้ทำนา ตัวจงเรียกฝนให้ตกลงมาได้ เราจะปล่อยตัวเสีย
อิเกียดก็รับคำซุนเซ็ก แล้วชำระกายให้หมดมลทิน ครั้นเวลาเช้าแดดกล้าอิเกียดจึงขึ้นไปบนโรงพิธี เอาเชือกมัดตัวเข้าหมอบตากแดดบริกรรมขอฝนอยู่ชาวเมืองทั้งปวงก็พากันมาดูเป็นอันมาก อิเกียดจึงร้องบอกแก่ชาวเมืองทั้งปวงว่า เราจะขอฝนให้ตงลงมาห่าใหญ่ ให้น้ำท่วมแผ่นดินประมาณสองศอกเศษ ราษฎรทั้งปวงจะได้ทำนาให้บริบูรณ์ ถึงมาตรว่าจะทำได้ดังปรารถนาก็ดี อันชีวิตเราครั้งนี้เห็นจะไม่รอดจากความตาย ชาวเมืองทั้งปวงจึงว่า แม้นเรียกฝนตกลงมาได้ ซุนเซ็กก็จะไม่เอาโทษท่าน อิเกียดจึงว่าอายุเราก็ถึงที่ตายในวันนี้แล้ว มาตรว่าจะมีผู้ใดช่วยก็ไม่รอดชีวิต
ขณะนั้นซุนเซ็กจึงให้ทหารทั้งปวง ขนเอาฟืนแลฟางมาลำดับไว้ใต้โรงพิธี ถ้าพ้นเที่ยงแล้วฝนไม่ตกก็ให้จุดเพลิงเผาอิเกียดเสียให้ถึงแก่ความตาย ครั้นเวลาเที่ยงก็เกิดลมพายุใหญ่มืดมัวไปทั้งอากาศ ซุนเซ็กเห็นฝนไม่ตกจึงว่าอิเกียดเป็นคนโกหก รับว่าจะทำได้ บัดนี้ฝนไม่ตกจึงให้ทหารขึ้นไปเอาตัวอิเกียดลงมามัดไว้บนกองฟืน แล้วให้จุดเพลิงเผาอิเกียดขึ้น พอเพลิงชุมขึ้นเสียงฟ้าร้องสนั่นฝนตกห่าใหญ่น้ำท่วมแผ่นดินประมาณสองศอกเศษ เพลิงนั้นก็ดับไปสิ้น อิเกียดจึงร้องว่าให้ฝนหยุดเถิด ฝนนั้นก็หายทันที ขุนนางแลราษฎรทั้งปวงเห็นว่าอิเกียดนั้นทำการศักดิ์สิทธิ์ จึงพากันฟูมน้ำเข้าไปมิได้รังเกียจด้วยโคลนแลตมแก้มัดอิเกียดออกแล้วอุ้มเอาตัวออกมา ต่างคนต่างคำนับอิเกียด
ซุนเซ็กเห็นดังนั้นก็มีใจอิจฉาว่าขุนนางแลชาวเมืองรักอิเกียดเป็นอันมาก ซุนเซ็กจึงร้องว่าซึ่งฝนตกลงมานั้นเพราะอำนาจเทพดา อิเกียดเป็นคนโกหกพลอยผสมว่าเรียกฝนได้ เหตุใดคนทั้งปวงจึงนับถือว่าอิเกียดมีความรู้ศักดิ์สิทธิ์แล้วซุนเซ็กก็ชักกระบี่ส่งให้ทหารเร่งให้เอาไปฆ่าเสีย ขุนนางทั้งปวงเห็นดังนั้นก็ตกใจจึงพากันเข้าไปขอแก่ซุนเซ็ก ซุนเซ็กได้ฟังดังนั้นก็โกรธแล้วว่า คนทั้งปวงนับถือจะขอชีวิตอิเกียดไว้นั้น หวังจะคบคิดกันทำร้ายแก่เราหรือ ขุนนางทั้งปวงมิได้ตอบประการใด ฝ่ายทหารซุนเซ็กก็เข้าจับเอาตัวอิเกียดไปฆ่าเสีย ซุนเซ็กจึงให้เอาศพอิเกียดไปประจานไว้ที่หนทางสามแพร่ง อย่าให้ผู้ใดดูเยี่ยงอย่างสืบไป
Thepoetry4u.: Tony
ที่มา : หนังสือสามก๊ก (ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง หน)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..ด้วยความเคารพจากใจ
อย่าเพิ่งทอดทิ้งกันล่ะ ...เพิ่งมาเกือบครึ่งทางเอง
ตอบลบยังไงๆ ก็ช่วยกันโพสต์แสดงความคิดเห็นกันหน่อยแล้วกันครับ
ลบ