thepoetry4u.blogspot.com
เล่าเปียวแจ้งในโคลงสี่บทนั้นก็โกรธชักกระบี่ออกแกว่าง ว่ากูจะฆ่าเล่าปี่อันเป็นคนทรยศเสียให้ได้ แล้วเดินออกไปนอกตึกหวังจะสั่งทหารก็พอคิดได้ว่า อันเล่าปี่มาอยู่ด้วยเราช้านาน ยังไม่ปรากฏว่าเล่าปี่จะทำโคลง เกลือกผู้ใดจะมีใจเจ็บแค้นเล่าปี่อยู่จึงแกล้งมาทำโคลงดังนี้ไว้ หวังจะให้เรามีความสงสัยเล่าปี่แล้วเล่าเปียวก็กลับเข้าไป เอาปลายกระบี่แซกอักษรโคลงนั้นเสีย แล้วก็กลับเข้ามาที่อยู่ ชัวมอจึงว่าแก่เล่าเปียวว่าทหารพร้อมอยู่แล้ว ขอให้ท่านเร่งยกไปจับเล่าปี่มาฆ่าเสียจึงจะไม่มีภัยมาถึงท่าน เล่าเปียวจึงตอบว่า เล่าปี่จะไปไหนพ้นเรา ค่อยคิดอ่านอย่าให้มีความครหานินทาแก่เราได้ ชัวมอเห็นเล่าเปียวลังเลอยู่ยังไม่เชื่อลงถนัดดังนั้น ก็ลอบเข้าไปบอกนางชัวฮูหยินตามการซึ่งได้ทำทั้งปวงแล้วว่ายังอีกสามวันจะถึงกำหนดเข้าปีใหม่ หัวเมืองทั้งปวงจะมาประชุมพร้อมกัน ณ เมืองซงหยง ข้าพเจ้าจะคิดอ่านฆ่าเล่าปี่เสียให้ได้ นางชัวฮูหยินจึงว่าเจ้าเร่งทำการให้สำเร็จเถิด ชัวมอก็รับคำแล้วลาออกมา ครั้นเวลารุ่งเช้าชัวมอจึงเข้าไปว่าแก่เล่าเปียวว่า ยังอีกสามวันจะถึงกำหนดซึ่งหัวเมืองทั้งปวงจะมาประชุมกัน ณ เมืองซงหยง ท่านจงจัดแจงการจะได้ไปสั่งสอนขุนนางแลหัวเมืองทั้งปวง เล่าเปียวจึงว่า เราป่วยอยู่เห็นจะไปไม่ได้ จะให้แต่เล่ากี๋ เล่าจ๋องผู้บุตรเราทั้งสองไปแทน ชัวมอจึงว่า บุตรท่านทั้งสองยังอ่อนแก่ความคิดนัก ซึ่งจะให้ไปรับคำนับขุนนางแลหัวเมืองทั้งปวงนั้นไม่ควร การประเพณีเมืองจะเสียไป เล่าเปียวจึงว่ากระนั้นก็ให้เชิญเล่าปี่มารับคำนับแทนเราเถิด ชัวมอได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีจึงคิดว่า ครั้งนี้เล่าปี่จะไม่พ้นมือเรา แล้วก็ลาออกไป จึงแต่งคนให้ไปบอกเล่าปี่ว่า บัดนี้เล่าเปียวป่วยอยู่ สั่งว่าอีกสองวันให้เชิญเล่าปี่มารับคำนับขับขุนนางแลหัวเมืองทั้งปวงแทนเล่าเปียว ณ เมืองซงหยง คนใช้ก็ลาชัวมอไปบอกเล่าปี่
ฝ่ายกวนอู เตียวหุย จูล่งรู้ข่าว ว่าเล่าปี่มาอยู่ ณ เมืองซินเอี๋ยแล้วต่างคนต่างก็คุมทหารมาหาเล่าปี่ ในขณะนั้นซุนเขียนจึงว่าแก่เล่าปี่ว่าเวลาวานนี้ท่านกลับมาแต่เมืองเกงจิ๋ว ข้าพเจ้าเห็นกิริยาไม่สู้สบาย ท่านมีความสงสัยสิ่งใดอยู่ ซึ่งเล่าเปียวให้เชิญท่านไปรับคำนับขุนนางแทนนั้นก็อย่าไปเลย เล่าปี่จึงบอกเนื้อความซึ่งพูดจากับเล่าเปียวนั้นให้ฟังทุกประการ แล้ว่าอีเจี้ยมาบอกว่าชัวมอคิดจะทำร้ายเรา เราจึงหนีมา กวนอูจึงตอบว่า อันเมืองซงหยงนั้นทางก็ใกล้กับเมืองนี้ ถึงมาตรว่าผู้ใดจะคิดทำร้ายท่านจริง ก็พอจะแก้ไขได้ทันท่วงที ซึ่งท่านจะด่วนเชื่อฟังคำคนบอกเล่านั้นไม่ควร เพราะว่าไม่ได้เห็นแก่ตามิได้ยินแก่หู ถ้าท่านไม่เข้าไปเล่าเปียวก็จะสงสัย สมร้ายกับคำซึ่งพูดจาไว้นั้น
เล่าปี่เห็นชอบด้วยจึงว่า ซึ่งเจ้าคิดนี้ควรนัก เตียวหุยจึงว่า ท่านมีความสงสัยอยู่แล้วก็อย่าไปเลย จูล่งว่าท่านไปนั้นดี ข้าพเจ้าจะคุมทหารสามร้อยไปด้วย จะได้ป้องกันรักษาท่านมิให้เป็นอันตราย เล่าปี่ก็รับคำ ครั้นเวลารุ่งเช้าเล่าปี่ก็ขี่ม้าเต๊กเลา พาจูล่งคุมทหารสามร้อยไป ณ เมืองซงหยง ฝ่ายชัวมอรู้ว่าเล่าปี่มาก็ทำเป็นยินดีออกมารับถึงประตูเมืองแล้วพาเข้าไป เล่ากี๋ เล่าจ๋องก็คำนับเล่าปี่ เล่าปี่เห็นเล่ากี๋ เล่าจ๋องอยู่นั่นด้วยก็สิ้นความสงสัย เล่าปี่เข้าไปนั่งอยู่ข้างใน จูล่งกับทหารสามร้อยก็นั่งล้อมวงเล่าปี่อยู่ เล่ากี๋จึงว่าแก่เล่าปี่ว่าบิดาข้าพเจ้าป่วยอยู่ จึงให้เชิญท่านมารับคำนับขุนนางแลหัวเมืองทั้งปวงแทน เล่าปี่จึงตอบว่า ตัวเรานี้ไม่ควรจะรับคำนับขุนนาง แต่จำมาด้วยขัดเล่าเปียวไม่ได้
ครั้นเวลารุ่งเช้าเจ้าเมืองโททั้งเก้าหัวเมือง เจ้าเมืองตรีจัตวาสี่สิบสองหัวเมืองซึ่งขึ้นแก่เมืองเกงจิ๋ว ก็มาพร้อมกันในที่ชุมนุมขุนนาง ในขณะนั้นชัวมอจึงลอบปรึกษากับเก๊งอวดว่า เล่าปี่นั้นเป็นคนหยาบช้าหากตัญญูไม่ ถ้าจะละไว้ให้อยู่ในเมืองเกงจิ๋วนี้สอบไป อันตรายก็จะมีแก่เราท่านทั้งปวงเป็นมั่นคง วันนี้ได้ทีแล้วเราจะจับเล่าปี่ฆ่าเสีย เมืองเราจึงจะไม่มีภัย เก๊งอวดจึงตอบว่าคนทั้งปวงย่อมเลื่องลือว่าเล่าปี่เป็นคนมีความสัตย์ซื่อ ซึ่งท่านจะฆ่าเสียนั้น ขุนนางแลราษฎรจะมิครหานินทาท่านหรือ ชัวมอจึงแกล้งบอกว่า เนื้อความทั้งนี้ใช่เราจะล่วงทำเองก็หาไม่ เล่าเปียวลอบสั่งเราให้ทำ จะเกรงคนทั้งปวงนินทาไย เก๊งอวดจึงว่าถ้าเล่าเปียวสั่งดังนั้นไซร้ก็ตามเถิด แต่ซึ่งจะทำการนั้นให้คิดอ่านจัดแจงการจงดี ชัวมอจึงตอบว่า การเราเตรียมไว้พร้อมแล้ว ที่เขาอีสันตรงประตูทิศตะวันออกนั้น เราก็ให้ชัวโฮผู้น้องคุมทหารไปคอยสกัดอยู่ อันประตูทิศใต้นั้น เราก็ให้ชัวต๋งคุมทหารไปสกัดไว้ แล้วให้ชัวหุนคุมทหารไปคอยสกัดอยู่ประตูทิศเหนือ แต่ประตูทิศตะวันตกนั้นเห็นเล่าปี่จะข้าแม่น้ำตันเขไม่ได้ เก๊งอวดจึงว่า ซึ่งท่านจัดแจงไว้นี้ก็ดีอยู่แล้ว แต่เราเกรงอยู่ด้วยจูล่งทหารเล่าปี่นั้นมีฝีมือกล้าหาญ แล้วก็ตามอยู่มิได้ไกลตัวเล่าปี่ จึงจะทำการนั้นเกลือกจะไม่ตลอด ชัวมอจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย เราก็เกณฑ์ทหารห้าร้อยคอยซุ่มอยู่ภายนอกกองหนึ่ง เก๊งอวดจึงว่าให้สั่งบุนเพ่งกับอองอุ้ยให้เป็นนายกองเลี้ยงทหารแลขุนนางทั้งปวงอยู่ภายนอก แล้วให้หาตัวจูล่งกับทหารเล่าปี่ออกมากินเลี้ยง ข้างในนั้นเราจะได้ทำการจับเล่าปี่ได้ถนัด ชัวมอเห็นชอบด้วย ก็สั่งให้บุนเพ่งกับอองอุ้ยให้ทำตามคำเก๊งอวด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น