วันพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555

"สามก๊ก" ตอนที่ 35 (ช่วงที่ 5)

By Thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


กวนอูจึงว่าแก่ขงเบ้งว่า ท่านจัดแจงเราทั้งปวงให้ยกไปทำการทั้งนี้ก็เห็นชอบอยู่ แลตัว่านนั้นจำเป็นประการใดเล่า ขงเบ้งจึงบอกแก่กวนอูว่าท่านทั้งปวงยกไปแล้วเราก็จะอยู่รักษาเมือง เตียวหุยจึงตบมือหัวเราะแล้วว่า ซึ่งท่านว่ากล่าวทั้งนี้ก็เห็นว่าท่านมีสติปัญญาจริง คิดเอาความสบายแต่ตัว ท่านจะอยู่รักษาเมืองจงแต่งโต๊ะกินเล่นให้สบายใจเถิด
ขงเบ้งจึงว่า บัดนี้เล่าปี่ก็ให้กระบี่อาญาสิทธิ์อยู่กับมือเรา แลท่านมาบิดพลิ้วขัดขวางอยู่ฉะนี้เห็นไม่ชอบ แม้เราไม่ทำตามอาญาสิทธิ์ นานไปเบื้องหน้าที่ไหนจะบังคับทหารสืบไปได้ ก็จะเสียการไป

เล่าปี่จึงว่าแก่กวนอู เตียวหุยว่า ท่านทั้งสองไม่รู้หรือว่าท่านผู้มีสติปัญญานั้น ถึงมาตรว่าจะนั่งนอนหลับตาอยู่ในเรือน มิได้เห็นกิจการทั้งปวงเลยก็ดี ก็อาจสามารถคิดเอาชัยชนะแก่ข้าศึกร้อยพันได้ น้องเราทั้งสองอย่าได้ขัดขวางขงเบ้งเลย กวนอูได้ยินดังนั้นจึงพูดแก่เตียวหุยว่า แม้เราจะขัดขวางไว้ทั้งนี้ก็จะเคืองใจพี่เรา จำจะทำตามถ้อยคำของขงเบ้งก่อน เมื่อมิสมเหมือนปัญญาแลความคิดภายหลังจึงค่อยว่า กวนอู เตียวหุยก็ลาออกมายังที่อยู่
ขงเบ้งจึงว่าแก่เล่าปี่ว่า เวลาพรุ่งนี้กองทัพแฮหัวตุ้นจะยกมาถึง ขอท่านยกทหารรีบออกไปตั้งอยู่เป็นกองหนุนจูล่ง ณ เชิงเขาอีสันเถิด ข้าพเจ้ากับบิต๊ก บิฮองจะคุมทหารอยู่รักษาเมือง แล้วจะแต่งโต๊ะให้ซุนเขียนกับกันหยงออกไปรับท่าน ณ กลางทาง ให้ทหารกินเลี้ยงเล่นให้สบายใจ เล่าปี่ได้ฟังขงเบ้งว่าดังนั้นก็ยกกองทัพไป แต่ว่ายังสงสัยมิได้เชื่อลงเป็นแท้
ฝ่ายกองทัพแฮหัวตุ้นยกมาใกล้จะถึงทุ่งพกบ๋องแล้ว ก็จัดแจงทหารทั้งปวงยกมาเป็นลำลอง ให้พลเสบียงนั้นยกตามมาภายหลัง พอถึงเวลาพลบค่ำก็ถึงตำบลทุ่งพกบ๋อง แลไปข้างหน้าเห็นผลคลีฟุ้งตลบเป็นควันอยู่ จึงให้หยุดทหารทั้งปวงสงบไว้แล้วให้อิกิ๋มคุมทหารอยู่ แฮหัวตุ้นก็ขับม้ารีบขึ้นไปข้างหน้า พอเห็นกองทัพจูล่งยกมาก็หัวเราะ ทหารทั้งปวงจึงถามว่า เหตุใดท่านจึงหัวเราะ แฮหัวตุ้นจึงบอกว่า เราคิดถึงถ้อยคำชีซีก็กลั้นหัวเราะมิได้ แลชีซีนั้นสรรเสริญสติปัญญหาขงเบ้งแก่มหาอุปราชต่อหน้าเราวันนั้น ดังหนึ่งจหยั่งรู้ตลอดไปในแผ่นดินแลอากาศ บัดนี้เราเห็นขงเบ้งแต่งกองทัพยกมาดังหนึ่งทารกหาปัญญามิได้ ประดุจหนึ่งไล่ฝูงเนื้อเข้ามาสู่ปากเสือ ซึ่งถ้อยคำเราว่าไว้แก่มหาอุปราชว่าจะจับตัวขงเบ้งให้ได้นั้นเห็นจะสมคำของเราในครั้งนี้เป็นมั่นคง แล้วแฮหัวตุ้นก็คุมทหารรีบยกขึ้นไป
ฝ่ายจูล่งเห็นดังนั้นก็ขับม้าขึ้นมาหน้าทหารทั้งปวง แฮหัวตุ้นจึงร้องด่าว่ามึงนี้โฉดเขลาหาปัญญามิได้ มาอยู่เป็นทหารเล่าปี่ดังหนึ่งผีท้องเลวเที่ยวตามกินเครื่องเซ่นหานิยมมิได้ จูล่งได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงขับม้าขึ้นไปสู้กับแฮหัวตุ้นได้ประมาณห้าเพลง แล้วก็ชักม้ากลับหลังพาทหารทั้งปวงทำถอยหนีมา แฮหัวตุ้นเห็นได้ทีดังนั้น ก็ขับม้าแลทหารทั้งปวงไล่ติดตามขึ้นไปทางประมาณห้าร้อยเส้น ฮันโฮจึงขับม้ารีบขึ้นไปสกัดหน้าแฮหัวตุ้นไว้แล้วก็ห้ามว่า ขอท่านได้ยับยั้งหยุดอยู่ก่อน อันจูล่งคนนี้มีฝีมือเข้มแข็งนัก สู้กับท่านยังไม่ทันเหนื่อยพักแลชักม้าถอยไปนั้นเห็นผิดอยู่ เกลือกจะทำกลอุบายซุ่มทหารไว้คอยรบกระหนาบเราเอาชัยชนะแก่ท่าน แฮหัวตุ้นจึงว่า ถึงมาตรว่าจูล่งจะทำกลซุ่มทหารไว้สักสิบตำบลก็ดี เราก็ไม่ย่อท้อ แล้วแฮหัวตุ้นก็ชักม้าพาทหารรีบตามไปทางประมาณอีกห้าสิบเส้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น