วันพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555

"สามก๊ก" ตอนที่ 36 (ช่วงที่ 7)

By Thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


ฝ่ายเคาทูก็รีบยกทหารขึ้นมาถึงชายทุ่ง พอเวลาใกล้จะพลค่ำก็เห็นกองทัพยกหนีเข้าป่าสิ้น เคาทูจัดแจงทหารจะให้เข้าค้น พอได้ยินเสียงคนอื้ออึงอยู่บนเขาจึงแหงนขึ้นไปดู เห็นเล่าปี่แลขงเบ้งกั้นสัปทนนั่งเสพย์สุราอยู่ด้วยกัน เคาทูก็โกรธขับทหารจะขึ้นไปจับเอาตัวขงเบ้ง ขงเบ้งก็ให้ทหารทั้งปวงกลิ้งก้อนศิลาลงมา ถูกทหารเคาทูตายป่วยเป็นอันาก ขึ้นไปมิได้ก็ถอยลงมา แล้วได้ยินเสียงคนอื้ออึงอยู่ข้างหลังเขา เคาทูจะยกทหารอ้อมไปรบ พอโจหยินยกหนุนมาทันจึงห้ามว่า เวลาวันนี้ค่ำมืดแล้วอย่าเพ่อเข้าไปรบเลย เราจะยกเข้าไปเอาเมืองซินเอี๋ยยับยั้งทหารสงบไว้ให้สบายก่อน ห้ามดังนั้นแล้วก็พาเคาทูกยกรีบเข้าไปถึงเชิงกำแพงเมืองซินเอี๋ย เห็นประตูเปิดอยู่ทั้งสี่ด้าน มิได้เห็นผู้คนสักคนหนึ่ง โจหยินมีความยินดีก็ยกเข้าไปในเมือง โจหองจึงว่าแก่โจหยินว่า ครั้งนี้เห็นว่าขงเบ้งกับเล่าปี่คับปคบตัวเข้าแล้วจึงทิ้งเมืองเสีย พาครอบครัวอบยพหนีไปสิ้น เราจะยับยั้งทหารอยู่ให้สบายสักคืนหนึ่ง เวลารุ่งเช้าจึงจะยกตามไปล้อมจับเอาขงเบ้งเล่าปี่ให้ขงได้ โจหยินกับโจหองก็ชวนกันเข้าอยู่ในตึกเล่าปี่ ทหารทั้งปวงก็เรี่ยรายกันเข้าอาศัยอยู่ทุกเรือน ต่างคนต่างเหนื่อยมาก็หลับไปสิ้น

ครั้นเวลาประมาณสามยาม เกิดลมพายุใหญ่พัดหนัก จูล่งเห็นได้ทีก็ให้ทหารจุดชุดผูกลูกเกาทัณฑ์ยิงเข้าไปในเมือง คนนั่งยามเห็นแสงเพลิงติดขึ้นก็วิ่งเข้าไปบอกแก่โจหยินว่า บัดนี้เกิดเพลิงขึ้นแห่งหนึ่ง โจหยินได้ฟังดังนั้นจึงว่าอันเพลิงเกิดขึ้นทั้งนี้เพราะทหารทั้งปวงหุงต้มกินประมาทไฟจึงติดขึ้น ท่านอย่าตกใจวุ่นวายไปเลย จงเร่งไปช่วยกันดับเสียเถิด แลเมื่อโจหยินว่าดังนั้นยังมิทันจะขาดคำ เพลิงก็ติดขึ้นพร้อมกันสิ้นทั้งสามด้าน แสงสว่างดังหนึ่งกลางวัน
โจหยินเห็นดังนั้นก็ตกใจ เรียกทหารทั้งปวงมาพร้อมกัน แล้วโจหยิน โจหองก็ขึ้นม้ารีบหนีเพลิงออกไปโดยประตูทิสตะวันออก แลเมื่อขณะโจหยินหนีเพลิงออกไปนั้น ทหารทั้งปวงยัดเยียดเบียดเสียดรีบจะออกไปตาม เหยียบกันล้มตายแลลำบากเป็นอันมาก จูล่งก็ให้ทหารโห่ร้องสำทับดังหนึ่งจะไล่ตามฆ่าฟันไป ทหารโยหยินก็ตื่นแตกไปมิได้สงบ บิฮอง เล่าฮองซึ่งยกไปซุ่มอยู่เห็นได้ที ดังนั้น ก็ขับทหารฝ่าเข้าสกัดตีฆ่าฟันทหารโจหยินเสียเป็นอันมาก ทหารโจหยินก็ซ้ำตื่นแตกระส่ำระสายไป ครั้นเวลาประมาณสามยามเศษก็มาถึงแม่น้ำแปะโห ทหารทั้งปวงก็ลงข้ามแม่น้ำจะไปฟากข้างโน้น เสียงอื้ออึงเอิกเกริกเป็นอลหม่าน
ฝ่ายกวนอูคุมทหารซุ่มอยู่ต้นน้ำ ก็ให้ทหารพังทำนบเสียให้น้ำบ่าหักลงมาทหารโจหยินจะหนีน้ำขึ้นฝั่งมิทันก็จมน้ำตายเป็นอันมาก กวนอูก็คุมทหารไล่โจมฟันลงมา โจหยินเห็นดังนั้นก็ตกใจ พาทหารซึ่งขึ้นจากฝั่งได้รีบหนีไปถึงตำบลทุ่งพกบ๋อง เตียวหุยก็ยกทหารออกสกัดตีกระทบขึ้นมาร้องว่า ทีนี้พวกโจรจะตายสิ้นแล้ว โจหยิน โจหอง เคาทูเห็นเตียวหุยคุมทหารออกมาดังนั้นก็ตกใจเป็นกำลัง มิเป็นอันที่จะต่อสู้ ก็พาทหารทั้งปวงรีบหนี เตียวหุยก็คุมทหารไล่ติดตามไป พบเล่าปี่แลขงเบ้งก็พากันกับมายังแม่น้ำแปะโห ขงเบ้งก็ให้บิต๊กเร่งข้ามส่งทหารทั้งปวงจากแม่น้ำแปะโหรีบไปเมืองอ้วนเซีย เสร็จแล้วจึงให้เผาเรือแพทั้งนั้นเสีย
ฝ่ายโจหยินรวมทหารซึ่งแตกตื่นที่เหลือตายมานั้นได้แล้ว ก็ยกกลับไปตั้งอยู่เมืองซินเอี๋ย จึงใช้ให้โจหองไปแจ้งแก่โจโฉ โจโฉโกรธให้ยกทหารรีบมา ครั้นถึงเมืองซินเอี๋ยแล้วก็ให้ทหารขนดินทำทำนบถมแม่น้ำแปะโหเสีย แล้วก็จัดทหารเป็นแปดกอง จะให้ยกไปตามเล่าปี่ หวังจะเหยียบเมืองอ้วนเซียเสียให้ได้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น