thepoetry4u.blogspot.com
เล่าหัวที่ปรึกษาจึงว่าแก่โจโฉว่า ซึ่งมหาอุปราชยกมาจะปราบปรามหัวเมืองฝ่ายใต้ครั้งนี้ ควรจะผ่อนเอาใจอาณาประชาราษฎรทั้งปวงให้มีความยินดีเป็นที่รักใคร่ก่อน การที่เล่าปี่ทิ้งเมืองเสียพาอาณาประชาราษฎรไปอยู่เมืองอ้วนเซียด้วยนั้น ถ้าท่านจะด่วนยกไปโดยกำลังโกรธบัดนี้ก็จะได้อยู่ แต่อาณาประชาราษฎรทั้งสองเมืองจะได้ความเดือดร้อนฉิบหายล้มตายเสียเพราะเล่าปี่เป็นอันมาก ขอให้ท่านยับยั้งกองทัพไว้ก่อน จงใช้ให้คนไปว่ากล่าวเอาเนื้อเอาใจเล่าปี่ให้มาสมัครสมานด้วยจะดีกว่า ถึงมาตรว่าเล่าปี่มิมาก็ดี อาณาประชาราษฎรทั้งปวงก็จะเลื่อมใสเห็นว่า ท่านมีใจเอ็นดูแก่ชาวเมืองเป็นอันมาก ถ้าเล่าปี่มานบนอบแก่เราแล้ว หัวเมืองเกงจิ๋วทั้งนั้นก็จะได้โดยง่าย ไม่พักต้องรบพุ่งให้ลำบากแก่ทหารทั้งปวง
โจโฉได้ฟังดังนั้นก็เห็นชอบด้วยจึงถามว่า ถ้าฉะนั้นเราจะใช้ให้ผู้ใดไปเจรจาด้วยดี เล่าหัวจึงว่า อันจะใช้ให้ผู้อื่นไปว่ากล่าวเกลี้ยกล่อมเล่าปี่นั้นเห็นไม่ได้ เห็นแต่ชีซีผู้เดียว แลชีซีนี้แต่ก่อนเป็นคนรักใคร่ชอบอัธยาศัยกับเล่าปี่เป็นที่ไว้ใจกัน ขอท่านใช้ให้ชีซีไปว่ากล่าวทั้งนี้เห็นจะได้การ โจโฉจึงว่าท่านคิดทั้งนี้ชอบอยู่ แต่ว่าชีซีนั้นเป็นคนชอบใจกันกับเล่าปี่ ถ้าใช้ไปแล้วชีซีจะมิกลับมาหาเรา เราก็จะมิเสียเนื้อความไปหรือ เล่าหัวจึงว่า อันชีซีนี้เป็นคนมีความสัตย์มั่นคงนัก ซึ่งท่านใช้ไปแล้วจะมิกลับมาหานั้นก็กลัวคนเขาจะครหานินทาอยู่ ท่านอย่าสงสัยเลย จงใช้ให้ชีซีไปเถิด เห็นจะกลับมาเป็นมั่นคง
โจโฉได้ฟังดังนั้นก็ให้หาชีซีเข้ามาแล้วจึงว่า บัดนี้เรามีความน้อยใจเล่าปี่นักคิดจะยกทหารไปเหยียบเมืองอ้วนเซียเสีย แต่มาคิดเอ็นดูแก่อาณาประชาราษฎรทั้งปวงจะพลอยได้ความเดือดร้อนล้มตายเสียด้วยเปล่าๆ ทุกวันนี้เราก็รู้ว่าตัวท่านกับเล่าปี่เป็นคนชอบพอกัน จะให้ท่านไปเจรจาว่ากล่าวเล่าปี่ให้มาอ่อนน้อมแก่เราโดยดี อย่าให้มีความเดือดร้อนแก่อาณาประชาราษฎรเลย ตัวเราก็มิเอาโทษแก่เล่าปี่ จะทำนุบำรุงตั้งแต่งให้สมความปรารถนา ครั้นจะใช้ให้ผู้อื่นไปเล่าก็จะเสียการไป เห็นแต่ท่านผู้เดียวเป็นคนสัตย์ซื่อนัก จงไปว่ากล่าวแก่เล่าปี่ตามถ้อยคำของเรา ชีซีรับคำโจโฉแล้วก็ลาไปเมืองอ้วนเซีย
ขณะนั้นเล่าปี่ ขงเบ้างรู้ว่าชีซีมาก็มีความยินดี จึงออกมารับเข้าไปแล้วก็พูดจาปราศรัยไต่ถามความทุกข์ยากซึ่งพลัดพรากกันตามประเพณีแล้ว ชีซีจึงบอกว่า ซึ่งข้าพเจ้ามาบัดนี้ ด้วยโจโฉใช้มาเกลี้ยกล่อมเอาเนื้อเอาใจใจท่านให้ท่านไปอ่อนน้อมต่ ครั้นข้าพเจ้าจะมิมาเล่าก็มิได้ แต่ที่ความจริงนั้นโจโฉทำทั้งนี้หรารถนาจะโอบอ้อมเอาใจอาณาประชาราษฎรทั้งปวงให้รักดอก อันจะตรงต่อท่านนั้นหามิได้ บัดนี้โจโฉคิดการใหญ่หลวงอยู่ เกณฑ์ทหารให้ถมแม่น้ำแปะโหเสีย แล้วแต่งทหารยกแยกไว้เป็นแปดกองจะมากำจัดท่านเสียให้ได้ อันเมืองอ้วนเซียนี้ก็เป็นเมืองน้อย เห็นจะรับกองทัพโจโฉมิได้ จงคิดอ่านผ่อนผันแก้ไขเถิด เล่าปี่จึงว่า ซึ่งท่านบอกเล่าตื้นลึกหนักเบาทั้งนี้ก็ขอบใจนัก ตัวท่านกับข้าพเจ้าก็จากกันไปช้านานแล้ว แลท่านกลับมาบัดนี้เป็นบุญหนักหนา จงอยู่กับข้าพเจ้าเถิดอย่าไปเลย ชีซีจึงว่า ถ้าข้าพเจ้าจะอยู่กับท่านไม่กลับไปหาโจโฉบัดนี้ก็จะเป็นที่ครหานินทาแก่คนทั้งปวงว่าหาความสัตย์มิได้ อนึ่งศพมารดานั้นก็ตกอยู่ ณ เมืองฮูโต๋ จำจะต้องกลับไป ซึ่งท่านจะกระทำการกับโจโฉสืบไปนั้นขงเบ้งก็มาอยู่ด้วยแล้ว แลจะปรารมภ์ไปไย การสิ่งใดก็จะสำเร็จดังความปรารถนาสิ้น ชีซีว่าเท่านั้นก็ลากลับมาบอกแก่โจโฉว่า ข้าพเจ้าไปว่ากล่าวโน้มน้าวเล่าปี่โดยสุภาพแล้ว บัดนี้เล่าปี่มิยอมที่จะมาอ่านน้อมต่อท่าน โจโฉได้ฟังดังนั้นก็โกรธจึงให้ยกกองทัพรีบไป จะเหยียบเมืองอ้วนเซียให้ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น