วันพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555

"สามก๊ก" ตอนที่ 36 (ช่วงที่ 5)

By Thepoetry4u

thepoetry4u.blogspot.com


เล่าปี่แจ้งว่าเล่าเปียวถึแก่ความตายแล้วดังนั้น ก็ร้องไห้รักจนสลบไป ครั้นเล่าปี่ฟื้นนสมประดีขึ้น เตียวหุยจึงว่า ท่านจะมาโทมนัสอยู่ดังนี้หาควรไม่ ขอให้เอาซงต๋งไปตัดศีรษะเสียจึงจะชอบ แล้วจึงยกทหารไปตีเมืองซงหยง ฆ่าเล่าจ๋องแลชัวมอเสียได้แล้วก็จะได้ทำการสงครามไปหน้าเดียว เล่าปี่จึงห้ามว่า ตัวท่านเป็นเด็กจะรู้ไปกว่าผู้ใหญ่นั้นไม่ชอบ จงสงบปากอยู่ก่อน อันการงานทั้งปวงนั้นเราก็ตรึกตรองแล้ว เล่าปี่จึงถามซงต๋งว่า ตัวท่านก็มีสติปัญญาอยู่ เมื่อคนทั้งปวงคิดมิชอบฉะนี้ เหตุใดมิเอาเนื้อความมาแจ้งแก่เราให้รู้ ครั้นจะฆ่าท่านเสียบัดนี้กระบี่เราก็จะติดโลหิตเสียเปล่า ท่านจงเร่งกลับไปเมืองซงหยงเถิด แล้วจงบอกว่าเราจับได้ปล่อยเสีย ซงต๋งมีความยินดีคำนับเล่าปี่แล้วก็ลาไป

ขณะนั้นนายประตูจึงเข้ามาบอกแก่เล่าปี่ว่า บัดนี้เล่ากี๋ใช้อีเจี้ยมาคำนับท่าน เล่าปี่รู้ดังนั้นก็มีความยินดี คิดถึงคุณอีเจี้ยซึ่งได้บอกเหตุผลแต่ก่อนมานั้น ก็ออกไปรับถึงนอกประตูแล้วนำเข้ามาข้างใน อีเจี้ยคำนับเล่าปี่แล้วจึงบอกว่า บัดนี้เล่ากี๋ใช้ข้าพเจ้ามาแจ้งเนื้อความแก่ท่าน ด้วยเล่าเปียวบิดานั้นถึงแก่ความตายแล้ว นางชัวฮูหยินกับชัวมอคิดอ่านกันปิดเนื้อความเสีย มิได้บอกมาถึงท่านแลเล่ากี๋ให้รู้ ยกเล่าจ๋องให้เป็นใหญ่ขึ้นแต่อำเภอใจ ทำให้ผิดขนบธรรมเนียมแต่ก่อน บัดนี้เล่าจ๋องก็ยกมาอยู่เมืองซงหยงแล้ว ขอให้ท่านยกทหารไปบรรจบกันกับเล่ากี๋ตีเอาเมืองเกงจิ๋วให้จงได้ เล่าปี่แจ้งดังนั้นจึงว่าแก่อีเจี้ยว่าเนื้อความทั้งนี้ท่านรู้แต่ว่าเล่าจ๋ององอาจตั้งตัวขึ้นเป็นใหญ่ ซึ่งชัวมอกับนางชัวฮูหยินคิดอ่านกันยกเอาหัวเมืองทั้งเก้าไปให้แก่โจโฉเสียนั้นหารู้ไม่ อีเจี้ยได้ฟังดังนั้นก็ตกใจจึงว่าเนื้อความทั้งนี้เหตุไฉนท่านจึงรู้ เล่าปี่จึงบอกว่า กวนอูจับซงต๋งได้เอามาไต่ถามบอกเนื้อความทั้งนี้เราจึงรู้ อีเจี้ยจึงว่า ถ้าฉะนั้นก็เห็นได้ทีชอบกลอยู่แล้ว ขอให้ท่านยกทหารไปบอกว่า จะมาคำนับศพเล่าเปียวตามประเพณี ลวงให้เล่าจ๋องออกมารับ จึงจับตัวฆ่าเสียก็จะได้เมืองโดยง่าย
ขงเบ้งจึงว่าแก่เล่าปี่ว่า อันอีเจี้ยว่ากล่าวทั้งนี้ก็เห็นชอบกลอยู่ ขอท่านจงกระทำตามเถิด เล่าปี่ได้ฟังขงเบ้งว่าดังนั้นก็ร้องไห้ จึว่าเล่าเปียวผู้พี่เราเมื่อป่วยหนักอยู่นั้นก็ได้หาไปว่ากล่าวฝากฝังลูกเต้าทั้งปวง แลบัดนี้เล่าเปียวหาบุญไม่แล้ว เราจะกลับทำร้ายแก่บุตรชิงเอาเมืองนั้นดูมิควร แม้ชีวิตยังมิตายก็จะดูหน้าคนมิเต็มตา ขงเบ้งจึงว่า บัดนี้โจโฉก็ยกกองทัพมาถึงแดนเมืองอ้วนเซียแล้ว แลท่านมาคิดการรีรออยู่มิได้ตีเอาเมืองซงหยงนั้น ท่านจะคิดอ่านป้องกันประการใดเล่า เล่าปี่จึงว่า ถ้าเช่นนั้นเราก็จะยกหนีไปหลบอยู่เมืองอ้วนเซีย แลเมื่อเล่าปี่เจรจาอยู่กับขงเบ้งนั้นพอม้าใช้เข้ามาบอกว่า โจโฉยกมาถึงตำบลทุ่งพกบ๋องแล้ว เล่าปี่แจ้งดังนั้นก็เร่งให้อีเจี้ยกลับไปเมืองกังแฮ ขงเบ้งนั้นพอม้าใช้เข้ามาบอกว่าโจโฉยกมา เล่าปี่กับขงเบ้งก็จัดแจงตระเตรียมทหารทั้งปวงซึ่งจะต่อสู้รบพุ่งด้วยโจโฉ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น