thepoetry4u.blogspot.com
เทียหยกจึงร้องเข้ามาว่า
ขงเบ้งนี้พูดใหญ่หลวงนัก เรากลัวแต่จะไม่เหมือนปากว่า
นานไปเบื้องหน้าจะกลับให้เราที่เป็นคนอาการมิได้นี้หัวเราะเย้ยเล่นอีก
ขงเบ้งจึงว่า อันลักษณะคนเอาการมิได้นั้นมีสองประการ อันคนเอาการมิได้ที่ดีนั้น
ก็ย่อมประกอบด้วยความอุตส่าห์กระทำการสนองคุณเจ้าโดยสุจริตตามสติปัญญา
แล้วก็มัธยัสถ์เจียมตัวมิได้ลบหลู่ผู้อื่น
ซึ่งเอาการมิได้ที่ชั่วนั้นก็เจรจาโจกเจกเล่น การสักสิ่งหนึ่งก็ทำมิเป็น
คนจำพวกนี้ก็ได้ชื่อว่าชั่วนัก
ซึ่งท่านจะเก็บเอาคำคนโบราณมาเจรจาด้วยเรานั้นจะโยชน์อันใด เราหาต้องการไม่
ที่ปรึกษาทั้งปวงเห็นขงเบ้งตอบถ้อยคำมิได้เพลี่ยงพล้ำแก่ผู้ใด
ต่างคนต่างก็แลดูตากันแล้วก็นิ่งอยู่
อุยกายจึงร้องเข้าไปว่า
คนทั้งปวงนี้หาอัชฌาสัยไม่ จะมาทุ่มเถียงกับขงเบ้งผู้มีสติปัญญาจะประสงค์อันใด
โจโฉยกกองทัพมาจะทำร้ายแก่บ้านเมืองไม่ช่วยกันคิดอ่านห้องกันภัยเล่า
มาช่วยกันรุมว่าแก่ขงเบ้งผู้เป็นแขกเมืองมานี้ควรแล้วหรือ แล้วจึงว่าแก่ขงเบ้งว่า
ข้าพเจ้าก็รู้อยู่ว่าท่านมีสติปัญญา
เหตุใดท่านมิเอาถ้อยคำของท่านไปเจรจาด้วยนายข้าพเจ้า จะมาเจรจาด้วยคนทั้งปวงนี้จะต้องการอะไร
ขงเบ้งจึงว่า คนทั้งปวงมิได้รู้จักลักษณะดีแลชั่ว
ชวนกันมารุมถามเนื้อความจะให้เราจน ครั้นจะนิ่งเสียเล่าก็มิได้ จึงว่าตอบไปทั้งนี้
ขณะนั้นอุยกายกับโลซกจึงพาขงเบ้งเดินเข้าไปจากที่ข้างนอก
จะเข้าไปหาซุนกวนถึงประตูชั้นกลาง พอพบจูกัดกิ๋น ขงเบ้งก็คำนับตามประเพณี
จูกัดกิ๋นจึงถามว่า น้องเรามาถึงเมืองกังตั๋งนี้แล้ว เหตุใดจึงมิไปหาพี่
ขงเบ้งจึงว่า บัดนี้ข้าพเจ้าไปอยู่ด้วยเล่าปี่ มาทั้งนี้เพราะจะเอาข้อราชการมาแจ้ง
ครั้นจะไปหาพี่ก่อนเล่าก็จะเสียการไป ขอท่านอย่าได้ถือโทษข้าพเจ้าเลย จูกัดกิ๋นจึงว่า
ถ้าดังนั้นจงเข้าไปหาซุนกวนเถิด แล้วจูกัดกิ๋นก็เดินออกมา
โลซกจึงว่าแก่ขงเบ้งว่าที่ข้าพเจ้าว่าไว้แก่ท่านอย่าลืม
ขงเบ้งพยักเอาแล้วก็เข้าไปข้างใน
ซุนกวนแลเห็นโลซก
อุยกายพาขงเบ้งเข้ามาดังนั้น ก็ลุกออกมารับขงเบ้งเข้าไป
ไปนั่งที่ใกล้ในระหว่างขุนนางทั้งปวง ขงเบ้งคำนับตามประเพณีแล้วจึงคิดว่า
ซุนกวนนี้มีลักษณะเข้มขัน จักษุก็แดงหนวดแดงเป็นคนมีบุญ แต่ว่าน้ำใจจะดื้อดึง
อันจะเจรจาสุภาพเห็นมิได้ ชอบแต่เจรจายุ
แม้จะไต่ถามถึงเนื้อความโจโฉก็ว่าให้โกรธขึ้นจึงจะได้ ซุนกวนจึงว่าแก่ขงเบ้งว่า
เราได้ยินโลซกมาเจรจาสรรเสริญท่านว่ามีปัญญาความคิดปรากฏ
วันนี้เราเห็นหน้าท่านมาก็เป็นบุญ
ท่านจงอนุเคราะห์ช่วยสั่งสอนสิ่งใดที่ชอบให้เราบ้าง
ขงเบ้งจึงว่า
ข้าพเจ้าก็มีสติปัญญาเป็นประมาณ ซึ่งจะองอาจสั่งสอนท่านประการใดนั้นก็มิควร
ซุนกวนจึงว่า เมื่อท่านอยู่กับเล่าปี่ ณ เมืองซินเอี๋ยนั้นก็ได้ทำการรบพุ่งกับโจโฉเป็นหลายครั้ง
กิจการสิ่งใดในกองทัพโจโฉนั้นท่านย่อมแจ้งอยู่ ขงเบ้งจึงว่า
ข้าพเจ้าอยู่กับเล่าปี่ ณ เมืองซินเอี๋ยก็จริง แต่ว่าเมืองซินเอี๋ยเป็นเมืองเล็ก
ผู้คนก็น้อย ทั้งข้าวปลาอาหารก็เบาบาง อันจะสู้โจโฉนั้นก็ขัดสนอยู่
คนน้อยหรือจะสู้คนมากได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น